Θεόδωρος Δαφνοπάτης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Θεόδωρος Δαφνοπάτης ήταν Έλληνας βυζαντινός ρήτορας και συγγραφέας του 10ου αιώνα.
| Θεόδωρος Δαφνοπάτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 890[1] |
| Θάνατος | 963[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[3] ρήτορας ιστορικός[4] πολυμαθής[3] πολιτικός[3] |
Βιογραφία Επεξεργασία
Είχε το αξίωμα του μάγιστρου, πρωτοασηκρίτη, πατρίκιου, και αμέσως μετά την άνοδο του Ρωμανού Β' στον θρόνο ανέλαβε έπαρχος Κωνσταντινούπολης. Συνέταξε με εντολή και στο όνομα του αυτοκράτορα Ρωμανού Α' Λακαπηνού επιστολές προς τον Πάπα, προς τον μητροπολίτη Ηρακλείας Αναστάσιο, προς τον Εμίρη της Αιγύπτου και προς τον ηγεμόνα της Βουλγαρίας Συμεών, και λόγο προς τους μητροπολίτες. Ο Ιωάννης Σκυλίτζης μνημονεύει επίσης ιστορία του Δαφνοπάτη που έχει χαθεί. Στην ιστορία αυτή, η οποία είναι συνέχεια του Θεοφάνη, καταγράφει τα γεγονότα των βασιλειών του Κωνσταντίνου Ζ', Ρωμανού Α' και Ρωμανού Β'.
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Karl Krumbacher (1856-1909) (1897–1900). Ιστορία της Βυζαντηνής [sic] λογοτεχνίας / Κρουμβάχερ, μεταφρασθείσα υπό Γεωργίου Σωτηριάδου. Τόμος Β’. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2011.
- Νέος Ελληνομνήμων, 1904, Τεύχος Β΄, σελ. 186-190