Ιβάν Κλιουν

Ρώσος ζωγράφος

Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) (Ρωσικά: Иван Васильевич Клюн, 1873–1943) ήταν Ρώσος καλλιτέχνης και θεωρητικός της Τέχνης. Ανήκει στους καλλιτέχνες της Ρωσικής Πρωτοπορίας.

Ιβάν Κλιουν
Γέννηση20 Αυγούστουιουλ. / 1  Σεπτεμβρίου 1873γρηγ.
Bolshiye Gorki
Θάνατος13  Δεκεμβρίου 1943[1][2][3]
Μόσχα[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ιδιότηταζωγράφος[5], σκιτσογράφος[6][7] και θεωρητικός της τέχνης[8]
ΚίνημαΡώσικη Πρωτοπορία, Σουπρεματισμός και Κονστρουκτιβισμός
Καλλιτεχνικά ρεύματαΡώσικη Πρωτοπορία, Σουπρεματισμός και Κονστρουκτιβισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Μπολσίγιε Γκόρκι, της επαρχίας Βλαντιμίρ και ήταν παιδί αγροτικής οικογενειας.[9] Από το 1881 ως το 1892 μετακόμισε μαζί με την οικογένειά του στο Κίεβο της Ουκρανίας.[10] Από μικρός έδειξε την κλιση του για τις τέχνες.[9] Νέος εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζάχαρης στην επαρχία Βορόνεζ και περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου σπούδασε στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου συνέχισε να εργάζεται ως λογιστής και από το 1903 μαθήτευσε στο εργαστήρι Φιόντορ Ρέρμπεργκ, όπου γνώρισε και τον Καζιμίρ Μαλέβιτς, μαζί με τον οποίο πορεύτηκε καλλιτεχνικά. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Αριόλ και στο Κουρσκ.[11]

Η δημιουργία Επεξεργασία

Την περίοδο 1914-16 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων και γλυπτών στο χώρο. Το 1915 υποστήριξε τον σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-16 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της Ρωσικής Πρωτοπορίας (Τραμ V, 0,10, Το Μαγαζί, Βαλές Καρό). [11]

Μετά από την Οκτωβριανή Επανάσταση ορίστηκε το 1918 διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης. Τα επόμενα χρόνια ήταν σε ανώτερες κρατικές καλλιτεχνικές σχολές και κατά την περίοδο 1920-21 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας. Στις επόμενες δεκαετίες ασχολήθηκε με δημιουργίες νεκρών φύσεων σε γεωμετρικές φόρμες και με χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922, παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην Γκαλερί βαν Ντίμεν στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-30 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και από το 1925 στράφηκε στον Πουρισμό.[11] Τα έργα της περιόδου του Πουρισμού θεωρούνται κατώτερα από τις προγενέστερες δημιουργίες του.[9] Το 1936, ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα.

Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15074564w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6pk2k4g. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ivan-Vasilyevich-Klyun. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 11  Μαΐου 2018. 500001016. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  5. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500001016. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  6. 14384. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  7. «Kazimir Malevich enkele dagen voor zijn dood». Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  8. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna2018993126. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
  9. 9,0 9,1 9,2 «Ivan Vasilyevich Klyun | Impressionist Painter, Art Historian, Art Critic | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2023. 
  10. «Ο εκτυφλωτικός κόσμος του Ιβάν Κλιούν, ενός μεγάλου της ρωσικής πρωτοπορίας | LiFO». www.lifo.gr. 22 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2023. 
  11. 11,0 11,1 11,2 «Κλιουν Ιβάν, "Πορτρέτο της συζύγου του καλλιτέχνη" (1910)». www.greekstatemuseum.com. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2023.