Ιερά Μητρόπολις Ίμβρου και Τενέδου

Η Ιερά Μητρόπολις Ίμβρου και Τενέδου είναι μία από της Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εντός της Τουρκίας. Στην εκκλησιαστική και πνευματική δικαιοδοσία της ανήκουν τα νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου[1].

Ιερά Μητρόπολις
Ίμβρου και Τενέδου
Γενικές πληροφορίες
XώραΤουρκία
ΈδραΠαναγία Ίμβρου
ΥπαγωγήΟικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
Αρχιερατικές περιφέρειες
  • Ίμβρου
  • Τενέδου
Ενορίες8
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΚύριλλος
Εφημέριοι7
Χάρτης

Μητροπολίτης της είναι από τον Μάρτιο του 2020 ο Κύριλλος (Συκής).

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Κατά την πρώτη χριστιανική χιλιετία, η Ίμβρος υπαγόταν κατά πάσα πιθανότητα στη Μητρόπολη Λήμνου και η Τένεδος στη Μητρόπολη Μυτιλήνης, όχι όμως ως Επισκοπές, αλλά ως απλές εκκλησιαστικές παροικίες εφόσον δεν θεωρούνταν σημαντικές πληθυσμιακά. Το 1010 για πρώτη φορά η Ίμβρος εμφανίζεται ως Πατριαρχική Εξαρχία, η οποία δόθηκε στον Μιχαήλ Κηρουλάριο, τον μετέπειτα Οικουμενικό Πατριάρχη. Η κατάσταση αυτή της Πατριαρχικής Εξαρχίας διατηρείται μέχρι τον 14ο αιώνα[2].

Επί αυτοκράτορος Μανουήλ του Παλαιολόγου (1391-1426) η Ίμβρος προήχθη σε Αρχιεπισκοπή, από δε τα μέσα του 15ου αιώνα αναφέρεται ως Μητρόπολη στην 70ή θέση μεταξύ των Μητροπόλεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η έδρα της Μητροπόλεως βρισκόταν στον οικισμό Κάστρο μέχρι τον 20ό αιώνα, στις αρχές του οποίου μεταφέρθηκε στον οικισμό Παναγία.

Μετά την Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η Ίμβρος και η Τένεδος ανήκουν στην Τουρκία. Έτσι, το 1923 αποσπάστηκε από τη Μητρόπολη Μυτιλήνης η Τένεδος και προσαρτήθηκε στη Μητρόπολη Ίμβρου, η οποία έκτοτε φέρει τον τίτλο «Ίμβρου και Τενέδου». Σήμερα είναι η τρίτη κατά τάξη Μητρόπολη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εντός Τουρκίας.

Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου είναι από τον Μάρτιο του 2020 ο Κύριλλος (Συκής).

Επισκοπικός κατάλογος Επεξεργασία

Όνομα Έτη Σχόλια
Γεώργιος 1397[3] – ;
Δωρόθεος ~ 1458 – 1464[4]
Λεόντιος ~ 1541[5]
Ιωακείμ ~ 1580[6]
Παρθένιος αρχές 17ου αιώνα[6]
Μακάριος ~ 1616[7]
Αθανάσιος πριν το 1621[8] – 1626 καθαιρέθηκε[6]
Χριστόφορος 1626[8] – ; †
Σωφρόνιος 10 Απριλίου 1627[9] – 27 Ιουλίου 1635 καθαιρέθηκε[10]
Νικόδημος 24 Μαρτίου 1652[11] – ;
Παΐσιος πριν τον Νοέμβριο 1678[12] ~ αρχές 18ου αιώνα[13]
Δανιήλ αρχές 18ου αιώνα[13]
Νικηφόρος (Τσέπελης) Ιανουάριος 1793 – Φεβρουάριος 1825[14]
Ιωσήφ Οκτώβριος 1825 – Φεβρουάριος 1835[15] κατόπιν Βάρνης
Νεόφυτος Γ΄ Φεβρουάριος 1835 – Νοέμβριος 1836[16] από Καστορίας
Νεόφυτος Δ΄ 2 Νοεμβρίου 1836 – 10 Ιανουαρίου 1853 από Στρωμνίτσης
Ιωαννίκιος 10 Ιανουαρίου 1853 – 20 Δεκεμβρίου 1863 από Λιτίτσης, παύθηκε
Παΐσιος (Κουρεντής) 20 Δεκεμβρίου 1863 – 1 Μαΐου 1873 από Μηθύμνης
Νικηφόρος (Γλυκάς) 2 Μαΐου 1873 – 23 Μαρτίου 1881 από Μηθύμνης
Παΐσιος (Κουρεντής) 23 Μαρτίου 1881 – 16 Μαΐου 1902 από Μηθύμνης, β΄ θητεία, καθαιρέθηκε
Φιλόθεος (Κωνσταντινίδης) 18 Μαΐου 1902 – 27 Νοεμβρίου 1904 † από Φιλίππων
Ιωαννίκιος (Μαργαριτιάδης) 31 Μαρτίου 1905 – Ιανουαρίου 1908 από Μογλενών
Χρυσόστομος (Καβουρίδης) 31 Ιουνίου 1908 – 14 Ιουνίου 1912 από Πελαγονίας
Πανάρετος (Πετρίδης) 21 Ιουνίου 1912 – Φεβρουάριος 1922 † από Ηλιουπόλεως και Θείρων
Ιωακείμ (Καβύρης) 24 Φεβρουαρίου 1922 – 9 Οκτωβρίου 1924 από Αμφιπόλεως, κατόπιν Ικαρίας
Ιωάννης (Βασιλικός) 16 Οκτωβρίου 1924 – 23 Μαρτίου 1926 από Κωνσταντίας, κατόπιν Δρυϊνουπόλεως
Ιάκωβος (Παπαπαϊσίου) 4 Απριλίου 1926 – 27 Μαΐου 1950 από Δέρκων
Μελίτων (Χατζής) 30 Νοεμβρίου 1950 – 19 Φεβρουαρίου 1963 από Ηλιουπόλεως, κατόπιν Χαλκηδόνος
Νικόλαος (Κουτρουμπής) 4 Απριλίου 1964 – 15 Φεβρουαρίου 1972 από Ανέων
Δημήτριος (Παπαδόπουλος) 15 Φεβρουαρίου 1972 – 16 Ιουνίου 1972 μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Φώτιος (Σαββαΐδης) 2 Σεπτεμβρίου 1972 – 5 Σεπτεμβρίου 2002 από Τράλλεων, κατόπιν Ηρακλείας
Κύριλλος (Δραγούνης) 5 Σεπτεμβρίου 2002 – 9 Μαρτίου 2020 από Σελευκείας, κατόπιν Μοσχονησίων
Κύριλλος (Συκής) 9 Μαρτίου 2020 – σήμερα από Ερυθρών

Διοικητική διάρθρωση Επεξεργασία

Στην Ιερά Μητρόπολη σήμερα, υπάρχουν συνολικά οκτώ (8) Κοινότητες. Επτά (7) Ιερείς εξυπηρετούν αυτές τις Κοινότητες και τους Ναούς.

Πιο συγκεκριμένα:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Ιερά Μητρόπολη Ίμβρου Και Τενέδου». Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  2. Παΐζη-Αποστολοπούλου 1995, σελ. 43.
  3. Preiser-Kapeller 2008, σελ. XXIX.
  4. Ζαχαριάδου 1996, σελ. 140.
  5. «Έγγραφον συνοδικόν 68 Μητροπολιτών (...)». Γρηγόριος ο Παλαμάς ΜΘ: 226. Ιανουάριος 1920. http://digital.lib.auth.gr/record/139966/files/5076_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Μυστακίδης 1936, σελ. 179.
  7. Παπαδόπουλος-Κεραμεύς 1963, σελ. 20.
  8. 8,0 8,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 261.
  9. Αποστολόπουλος 1987, σελ. 391.
  10. Αποστολόπουλος 1987, σελ. 411.
  11. Αποστολόπουλος 1987, σελ. 314.
  12. Αποστολόπουλος 1987, σελίδες 158-159.
  13. 13,0 13,1 Παπαδόπουλος Κεραμέως, Α. Τακτικόν των Ορθοδόξων Εκκλησιών της Ανατολής (PDF). σελ. 471. 
  14. Μητροπολίτης από Μ.Πρωτοσυγκέλλων, Αθηναγόρας (1932). «Ο θεσμός των συγκέλλων εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω». Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών: 271. https://ir.lib.uth.gr/xmlui/bitstream/handle/11615/19053/article.pdf?sequence=1&isAllowed=y. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  15. Στρατής 1999, σελ. 50.
  16. Μητροπολίτης από Μ.Πρωτοσυγκέλλων, Αθηναγόρας (1932). «Ο θεσμός των συγκέλλων εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω». Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών: 274. https://ir.lib.uth.gr/xmlui/bitstream/handle/11615/19053/article.pdf?sequence=1&isAllowed=y. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2022. 

Πηγές Επεξεργασία