Ιερά Μητρόπολις Γάνου και Χώρας
Η Ιερά Μητρόπολις Γάνου και Χώρας ήταν μια επαρχία (Μητρόπολη) του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα παράλια της θάλασσας του Μαρμαρά στην Ανατολική Θράκη. Η επισκοπή υπήρχε έως το 1922 με έδρα της παλαιότερα το Γάνος (σήμερα Gaziköy), και από το 16ο αιώνα τη Χώρα (σήμερα Hoşköy). Ο τίτλος του Μητροπολίτη Γάνου και Χώρας, υπερτίμου και εξάρχου Θράκης παραλίας αποδίδεται πλέον σε τιτουλάριους επισκόπους του Πατριαρχείου[1] και είναι κενός από τις 3 Οκτωβρίου 2022, οπότε παραιτήθηκε ο τελευταίος Μητροπολίτης Αμφιλόχιος (Τσούκος).

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Γάνος (η Γάνος, αργότερα το Γάνος) ιδρύθηκε από Μεγαρείς αποίκους τον 6ο αιώνα π.Χ., στην ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά, 165 χλμ. νοτιοδυτικά της Κωνσταντινούπολης. Η Χώρα ιδρύθηκε γύρω στο 1235 από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Γ' Δούκα Βατάτζη, επίσης παραθαλάσσια, 5 χλμ. νοτιοδυτικά του Γάνου[1].
Πριν τον 13ο αιώνα, ο Γάνος αποτελούσε τμήμα της επισκοπής Πανίου της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Πριν το 1324 έγινε αυτόνομη αρχιεπισκοπή και πριν το 1347 προβιβάστηκε σε Μητρόπολη. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας το 1923 δεν έμεινε καθόλου Ορθόδοξος πληθυσμός στα εδάφη της Μητρόπολης[1].
Η Μητρόπολη Γάνου και Χώρας συνόρευε βόρεια και δυτικά με τη Μητρόπολη Ηρακλείας, νοτιοανατολικά με τη Θάλασσα του Μαρμαρά και νοτιοδυτικά με τη Μητρόπολη Μυριοφύτου και Περιστάσεως[1].
Επισκοπικός κατάλογος Επεξεργασία
Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
---|---|---|
Γεννάδιος | ~ 1439 | Ως «Γάννου» υπέγραψε την ενωτική Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (6 Ιουλίου 1439)[2] |
Μακάριος | 1601[3] – ; | α΄ θητεία, καθαιρέθηκε, κατόπιν Νικαίας[4] |
Μακάριος | ~ 1623 | β΄ θητεία, από Νικαίας, καθαιρέθηκε εκ νέου, κατόπιν Σηλυβρίας[4] |
Ιγνάτιος | ; – 1 Απριλίου 1624 | παραιτήθηκε λόγω γήρατος[5] |
Ιωαννίκιος | Απρίλιος 1624[5] – 1636 | κατόπιν Ηρακλείας, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης |
Ιάκωβος | 1637; – 21 Αυγούστου 1639 | από Σίδης[6], παραιτήθηκε[7] |
Παΐσιος | 18 Σεπτεμβρίου 1639 – 18 Μαρτίου 1648[8] | από Ρόδου[9] |
Γαβριήλ | Μάρτιος 1648[8] – 26 Νοεμβρίου 1651[10] | μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης, ιερομάρτυρας |
Κοσμάς | Μάρτιος 1652[10] – ; | |
Χριστόφορος | ; – Ιανουάριος 1672 | καθαιρέθηκε[11] |
Άνθιμος | 1708(;) – 3 Σεπτεμβρίου 1716 | κατόπιν Μελενίκου |
Νεόφυτος | Μάρτιος 1744[12] – 1749 | |
Προκόπιος | 4 Οκτωβρίου 1749 – Ιανουάριος 1770[13] | κατόπιν Σμύρνης, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης |
Παΐσιος | πριν τον Μάρτιο 1770[14] – μετά τον Σεπτέμβριο 1774[15] | |
Γεράσιμος | Σεπτέμβριος 1798 – 28 Μαΐου 1821 † | εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς |
Λεόντιος Β΄ | μέσα 1821 – Μάιος 1835 | κατόπιν Σισανίου |
Μακάριος Β΄ | Μάιος 1835 – 15 Απριλίου 1837 † | από Κρήνης |
Μελέτιος | 27 Απριλίου 1837 – 21 Μαΐου 1841 | από Ελαίας, κατόπιν Δημητριάδος |
Ματθαίος Γ΄ (Αριστάρχης) | 21 Μαΐου 1841 – Δεκέμβριος 1845 | από Δημητριάδος, παραιτήθηκε |
Κύριλλος Β΄ | Δεκέμβριος 1845 – Αύγουστος 1848 † | από Κορυτσάς |
Κύριλλος Γ΄ (Κυριακίδης) | 20 Αυγούστου 1848 – 15 Μαρτίου 1853 | κατόπιν Αδριανουπόλεως |
Χρύσανθος (Τζούνης) | 15 Μαρτίου 1853 – 17 Απριλίου 1873 | παραιτήθηκε |
Γρηγόριος Γ΄ (Μισλιάνος) | 17 Απριλίου 1873 – Ιούλιος 1873 † | από Κασσανδρείας |
Τιμόθεος Α΄ (Λαμπρίδης) | 14 Ιουλίου 1873 – 12 Μαΐου 1875 † | από Χαλεπίου, δολοφονήθηκε από ληστές |
Παρθένιος (Παπαφωτεινός) | 22 Μαΐου 1875 – 11 Φεβρουαρίου 1881 | από Σωζοαγαθουπόλεως |
Βενέδικτος (Αδαμαντίδης) | 11 Φεβρουαρίου 1881 – 17 Φεβρουαρίου 1886 | από Αγχιάλου, κατόπιν Πισιδίας |
Πολύκαρπος (Κωνσταντινίδης) | 9 Μαρτίου 1886 – 1 Αυγούστου 1891 | κατόπιν Βάρνης |
Διονύσιος Β΄ (Καρδαράς ή Κυρίτσης ή Κυρίτζης) | 1 Αυγούστου 1891 – 10 Σεπτεμβρίου 1897 † | από Ξάνθης |
Κωνσταντίνος Β΄ (Μικρούλης) | 27 Σεπτεμβρίου 1897 – 23 Μαΐου 1900 | από Παραμυθίας, κατόπιν Σωζοαγαθουπόλεως |
Κωνσταντίνος Γ΄ (Βαλλιούλης ή Αποστόλου ή Κωνσταντινίδης) | 3 Ιουνίου 1900 – 3 Ιουνίου 1906 | από πρώην Μυριοφύτου, κατόπιν Πισιδίας |
Κωνστάντιος Β΄ (Ισαακίδης) | 3 Ιουνίου 1906 – 21 Αυγούστου 1906 | από Βεροίας, παραιτήθηκε |
Κωνσταντίνος Δ΄ (Χατζηαποστόλου) | 22 Αυγούστου 1906 – 12 Μαΐου 1909 | από πρώην Μελενίκου, κατόπιν Αγχιάλου |
Σεραφείμ (Σκαρούλης) | 14 Μαΐου 1909 – 29 Ιουλίου 1913 † | από Σισανίου |
Τιμόθεος (Λαμνής) | 10 Σεπτεμβρίου 1913 – 7 Οκτωβρίου 1924 | από Φιλιππουπόλεως, κατόπιν Μετσόβου |
Παγκράτιος (Παραδείσης ή Βατοπεδινός) | 5 Οκτωβρίου 1943 – 30 Μαΐου 1952 † | από Λεύκης |
Νεκτάριος (Χατζημιχάλης) | 29 Αυγούστου 2007[16] – 31 Δεκεμβρίου 2009 † | από πρώην Λέρου |
Αμφιλόχιος (Τσούκος) | 30 Μαΐου 2018 – 3 Οκτωβρίου 2022 | από Νέας Ζηλανδίας, παραιτήθηκε |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Kiminas 2009, σελ. 56.
- ↑ Η Αγία και Οικουμενική εν Φλωρεντία Σύνοδος. σελ. 668.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 223.
- ↑ 4,0 4,1 Αποστολόπουλος 1987, σελίδες 388-389.
- ↑ 5,0 5,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 388.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 417.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 426.
- ↑ 8,0 8,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 197.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 427.
- ↑ 10,0 10,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 310.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 150.
- ↑ Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΕ): 230. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA230#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΣΤ): 248. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA248#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Κώδιξ, σελ. 230.
- ↑ «Acte patriarhie cesti referitoare la Mitropolia Proilavului». Studii istorice greco-romane: 296. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/1939_-_Demostene_Russo%2C_Acte_patriarhice%C5%9Fti_referitoare_la_Mitropolia_Proilavului.pdf. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Kiminas 2009, σελ. 57.
Πηγές Επεξεργασία
- Kiminas, Demetrius (31 Μαρτίου 2009). The Ecumenical Patriarchate: A History of Its Metropolitanates with Annotated Hierarch Catalogs. Wildside Press LLC. σελίδες 56–57. ISBN 978-1434458766. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2014.
- Βέης, Νίκος. Ο κώδιξ της Ορθοδόξου Εκκλησίας Άνδρου και Σύρου (PDF).
- Αποστολόπουλος, Δημήτρης Γ. (1987). Η Νομική Συναγωγή Του Δοσιθέου. Μία Πηγή Και Ένα Τεκμήριο. Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών.