Ιερά Μονή Παναγίας Ανδρουμπεβίτσης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Ιερά Μονή Παναγίας Ανδρουμπεβίτσης, βρίσκεται στο Κάμπο Αβίας, στη δυτική Μάνη. Ανήκει στη Μητρόπολη Γυθείου και Οιτύλου και εορτάζει στις 23 Αυγούστου, ημέρα της Απόδοσης εορτής Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Από το 1978 λειτουργεί ως γυναικεία μονή.
| Ιερά Μονή Παναγίας Ανδρουμπεβίτσης | |
|---|---|
 | |
| Είδος | μοναστήρι |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 36°55′46″N 22°12′3″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κάμπος Αβίας Μεσσηνίας, Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας και Δήμος Δυτικής Μάνης |
| Χώρα | Ελλάδα |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία της Μονής Επεξεργασία
Η Μονή χτίστηκε μεταξύ 12ου και 13ου αιώνα όπως προκύπτει από τον αρχιτεκτονικό ρυθμό και την τεχνοτροπία των αγιογραφιών του παλιού καθολικού της. Συνεχόμενα στο παλιό καθολικό χτίστηκε νεότερο, σταυρεπίστεγο μετά τρούλου, το 1704.
Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, το 1204, η μονή όπως και η γύρω περιοχή πέρασε στους Φράγκους. Στη συνέχεια περιήλθε στους Τούρκους και αργότερα, από το 1687 μέχρι το 1715, στους Βενετούς. Μετά επανήλθε εκ νέου στους Τούρκους.
Το μοναστήρι άκμασε μέχρι τα Ορλωφικά, το 1790, μετά την ατυχή κατάληξη των οποίων εγκαταλήφθηκε. Το 1810 επιτροπές λαϊκών της περιοχής έδωσαν τη Μονή ως μετόχι στη Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους. Μετά την απελευθέρωση η Μονή Παναγίας Ανδρουμπεβίτσης και η κτηματική περιουσία της ήταν για έναν αιώνα στην κατοχή της οικογένειας Τζανετάκη.
Το παλαιότερο καθολικό αναστηλώθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία Σπάρτης, τη δεκαετία του ’70. Τότε αναστηλώθηκαν και τα κελιά και οι βοηθητικοί χώροι του κτιριακού συγκροτήματος της Μονής.