Ιμπραΐμ Ναζίρ
Ο Ιμπραχίμ Ναζίρ (Ibrahim Nasir Rannabandeyri Kilegefan, KCMG, NGIV) ήταν πολιτικός από τις Μαλδίβες, που υπήρξε πρωθυπουργός (1957-68) όταν ακόμα η χώρα ήταν σουλτανάτο και μετέπειτα πρώτος πρόεδρος της Δεύτερης Δημοκρατίας από το 1968 ως το 1978.
| Ιμπραχίμ Ναζίρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Σεπτεμβρίου 1926[1] Fuvahmulah ή Μαλέ |
| Θάνατος | 22 Νοεμβρίου 2008[2][1] Σιγκαπούρη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μαλδίβες |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | ανεξάρτητος/η πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος των Μαλδίβων (1968–1978) Prime Minister of the Maldives (1958–1968) |
| Βραβεύσεις | Ιππότης Ταξιάρχης του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γενεαλογικό δέντρο Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1926 και κατάγεται από τη βασιλική οικογένεια των προηγούμενων Σουλτάνων των Μαλδίβων. Γιος του Αϊσάτ Ντίντι, του οποίου το γενεαλογικό δέντρο φθάνει στη βασιλική δυναστεία των Ντιγιαμαγκιλί.
Πολιτική καριέρα Επεξεργασία
Ο Ναζίρ ως πρόεδρος, την περίοδο από το 1968 ως το 1978 συνέβαλε στην ανασυγκρότηση της νησιωτικής χώρας και στο άνοιγμά της προς τον έξω κόσμο. Ανάμεσα στα άλλα, μερίμνησε για την είσοδο της χώρας στον ΟΗΕ και προχώρησε στον εκσυγχρονισμό της αλιευτικής βιομηχανίας με μηχανοκίνητα πλεούμενα, όπως επίσης και τη βελτίωση της τουριστικής υποδομής. Στον εκπαιδευτικό τομέα, εισήγαγε την αγγλική γλώσσα στο αναλυτικό πρόγραμμα των δημόσιων σχολείων. Επίσης, επί των ημερών του λειτούργησε ο πρώτος τηλεοπτικός Television Maldives και ο πρώτος ραδιοφωνικός Radio Maldives σταθμός στις Μαλδίβες. Μερίμνησε επίσης για την κατασκευή διεθνούς αεροδρομίου, στη Μαλέ.
Κριτική Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ναζίρ, ο πολιτικός ήρθε αντιμέτωπος με κατηγορίες για αυταρχισμό και καταστολή. Ιδιαίτερα, επικρίθηκε για τις μεθόδους σιδερένιας πυγμής, με τις οποίες αντιμετώπισε την εξέγερση των κατοίκων στις ατόλες του Τιναντού, του Αντού και του Χουβαντού. Οι τελευταίοι σχημάτισαν αυτόνομη κυβέρνηση (Ηνωμένη Δημοκρατία των Σουβαδίβων), συνάπτοντας δεσμούς με τη Βρετανία.
Διαδοχή Επεξεργασία
Τον Ναζίρ, ο οποίος δε δέχτηκε να είναι υποψήφιος και για τρίτη προεδρική θητεία, διαδέχθηκε στο προεδρικό αξίωμα το 1978 ο Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ, Υπουργός Μεταφορών και πρώην μόνιμος αντιπρόσωπος των Μαλδίβων στα Ηνωμένα Έθνη. Ο ίδιος ο Ναζίρ έφυγε στη Σιγκαπούρη. Το 1980 κατηγορήθηκε για σχεδιασμό απόπειρας πραξικοπήματος κατά του διαδόχου του, πράγμα που ο Ναζίρ το αρνήθηκε. Οι προσπάθειες για έκδοσή του από τη Σιγκαπούρη απέτυχαν και τελικά τον Ιούλιο του 1990 ο ίδιος ο Γκαγιούμ απένειμε χάρη στο Ναζίρ, επειδή συμμετείχε στον αγώνα για την ανεξαρτησία.
Τελευταία χρόνια Επεξεργασία
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, που έζησε στη Σιγκαπούρη, υπέφερε από προβλήματα στα νεφρά. Πέθανε στο νοσοκομείο Μάουντ Ελίζαμπεθ της Σιγκαπούρης, στις 22 Νοεμβρίου του 2008.[3]
Πηγές Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 31708568. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ www
.minivannews .com /news _detail .php?id=5533. - ↑ Lang, Olivia (2008-11-22). «Former President Nasir Dies». Minivannews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-26. https://web.archive.org/web/20090126080901/http://www.minivannews.com/news_detail.php?id=5533. Ανακτήθηκε στις 22-11-2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ibrahim Nasir στο Wikimedia Commons