Ιοβέτα της Βηθανίας

Η Ιοβέτα, γαλλ. Ioveta, Joveta, Jovita, Jowita, Yvette, Iveta, Ivetta, Juditta (π. 1120 - 1161-78) από τον Οίκο του Ρετέλ ήταν πριγκίπισσα της Ιερουσαλήμ. Έγινε ηγουμένη στη Βηθανία.

Ιοβέτα της Μπεθανίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1118 (περίπου) Βηθανία
Θρησκεία	Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	θεολόγος
Οικογένεια
Γονείς	Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ και Μορφία της Μελιτηνής
Αδέλφια	Μελισσάνθη της Ιερουσαλήμ Αλίκη της Αντιόχειας Οδιέρνα της Ιερουσαλήμ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ηγουμένη του Αγίου Λαζάρου της Βηθανίας (1144–1161)

Ο Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ, πατέρας της Ιοβέτας.

Βιογραφία

Ήταν η τέταρτη κόρη του Βαλδουίνου Β΄ της Ιερουσαλήμ και της Αρμένιας Μορφίας, κόρης του Γαβριήλ κυρίου της Μελιτηνής. Ήταν η μόνη κόρη που γεννήθηκε μετά το 1118, που ο Βαλδουίνος Β΄ έγινε βασιλιάς (πορφυρογέννητη).

Όταν ο πατέρας της ήταν αιχμάλωτος των Ορτοκιδών κοντά στην Έδεσσα το 1123, η Ιοβέτα ήταν μία από τις ομήρους που δόθηκαν για την απελευθέρωσή του. Κρατήθηκε στο Σάιζάρ (Λάρισσα η εν Συρία), ώσπου ο Βαλδουίνος Β΄ την εξαγόρασε το 1125, δίνοντας 80.000 δηνάρια. Τα λύτρα μαζεύτηκαν από τα λάφυρα, έπειτα από τη νίκη του πατέρα της στη μάχη του Αζάζ το έτος αυτό.

Η πρωτότοκη αδελφή της Μελισσάνθη της Ιερουσαλήμ παντρεύτηκε τον Φούλκωνα Ε΄ κόμη του Ανζού και διαδέχθηκε τον πατέρα τους στον θρόνο του βασιλείου. Η δευτερότοκη Αλίκη παντρεύτηκε τον Βοημούνδο Β΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας, ενώ η τρίτη αδελφή της Οδιέρνα παντρεύτηκε τον Ραϋμόνδο Γ΄ κόμη της Τρίπολης. Ωστόσο η Ιοβέτα εισήλθε στη μονή της Αγ. Άννας στην Ιερουσαλήμ.

Ηγουμένη

Το 1143 η Μελισσάνθη έκτισε τη μονή του Αγ. Λαζάρου στη Βιθανία, σε γη που αγόρασε από τον Λατίνο πατριάρχη της Ιερουσαλήμ. Έπειτα από το τέλος της ηλικιωμένης πρώτης ηγουμένης, η Ιοβέτα εκλέχθηκε στη θέση εκείνης το 1144. Αν και θεωρείται ότι δεν είχε επιρροή όπως οι αδελφές της, η Ιοβέτα είχε κάποια ισχύ ως ηγουμένη: ένα καταστατικό από το 1157 που διασώθηκε, αναφέρει ότι δώρησε γη στους Ιωαννίτες ιππότες.

Η Ιοβέτα ανέλαβε την ανατροφή της μικρανιψιάς της Σιβύλλας των Ανζού, κόρης του Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ (γιου της Μελισσάνθης). Οι τέσσερις αδελφές είχαν στενές σχέσεις. Το 1161 η Μελισσάνθη έμεινε κλινήρης και η Ιοβέτα με την Οδιέρνα έμεναν στο πλευρό της (η Αλίκη είχε αποβιώσει). Έπειτα από αυτό η Ιοβέτα δεν αναφέρεται πια σε πηγές και στις 31 Δεκεμβρίου 1178 αναφέρεται άλλη ηγουμένη στη μονή, άρα είχε αποβιώσει.

Πηγές

• William of Tyre, A History of Deeds Done Beyond the Sea. E. A. Babcock and A. C. Krey, trans. Columbia University Press, 1943.
• Steven Runciman, A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem. Cambridge University Press, 1952.
• Erin Jordan, "Hostage, Sister, Abbess: The Life of Iveta of Jerusalem", Medieval Prosopography 32 (2017), pp. 66-86.