Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Ισαβέλλα Β΄ (ισπ. Isabel II de España, 10 Οκτωβρίου 1830 - 9 Απριλίου 1904) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν βασίλισσα της Ισπανίας (1833 - 1868).
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg)
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Μαρία Ισαβέλλα Λουίζα ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Φερδινάνδου Ζ΄ της Ισπανίας από την τέταρτη σύζυγό του Μαρία Χριστίνα των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών, κόρη του Φραγκίσκου Α΄ των Δύο Σικελιών. Η Μαρία Χριστίνα ήταν εκ μητρός ανιψιά του Φερδινάνδου Ζ΄ και ανιψιά της Μαρίας Αντουαννέτας της Αυστρίας.
Διαδέχθηκε σε ηλικία τριών ετών τον πατέρα της Φερδινάνδο Ζ΄, όταν η μητέρα της πίεσε το Ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο να καταργήσει τον Σαλικό νόμο, που είχε επιβληθεί στην Ισπανία στις αρχές του 18ου αιώνα με την άνοδο της δυναστείας των Βουρβόνων στην εξουσία. Ζητούσε να επανέλθει ο παλαιός νόμος, που ίσχυε για πολλούς αιώνες στην Ισπανία. Αυτό έφερε την αντίδραση του θείου της Κάρολο Μαρία, Κόμη της Μολίνα, νόμιμου διαδόχου, που επιζητούσε τον θρόνο και αντιστάθηκε επτά χρόνια με πολεμικές επιχειρήσεις. Οι οπαδοί του, οι αποκαλούμενοι Καρλιστές, συνέχισαν τις ταραχές όλον τον 19ο αιώνα.
Τα δίκαια της Ισαβέλλας Β΄ παρέμειναν με την υποστήριξη του στρατού. Το Ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο εγκατέστησε κοινοβουλευτική κυβέρνηση, που κατάργησε τους θρησκόληπτους νόμους και δήμευσε την εκκλησιαστική περιουσία και την περιουσία των Ιησουιτών, προκειμένου να βελτιώσει τα οικονομικά της χώρας.
Ένα στρατιωτικό κίνημα υπό τον Χοακίμ Μαρία Λόπεθ οδήγησε τελικά στο να κηρύξουν την Ισαβέλλα βασίλισσα από την ηλικία των 13 ετών. Σε ηλικία 16 ετών την πάντρεψαν με τον εξάδελφό της Φραγκίσκο δε Ασίς, Δούκα του Κάδιθ, ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος, κανένα όμως από τα παιδιά τους -ή πολύ λίγα- γνώριζαν ότι πατέρας τους ήταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Ο διάδοχος, για παράδειγμα, Αλφόνσος ΙΒ΄, πίστευε ότι ήταν γιος ενός από τους σωματοφύλακες της μητέρας του.
Κακή διακυβέρνηση και ανατροπή Επεξεργασία
Σε όλη την διάρκεια της βασιλείας της περιπλέχθηκε σε συνωμοσίες, ευνόησε ανάξιους στρατηγούς και υπουργούς και επανέφερε τους αντιπαθητικούς φιλοκληρικούς νόμους. Οι μέθοδοι αυτοί, η αυταρχικότητα και η ανικανότητά της την έκαναν εξαιρετικά μισητή στον λαό.
Όλα αυτά οδήγησαν στην επανάσταση του 1868, που μετά από μία μικρή αντίσταση των στρατηγών της, εκθρονίστηκε. Άλλα γεγονότα της βασιλείας της Ισαβέλλας Β΄ ήταν ο πόλεμος με το Μαρόκο, επαναστατικές εξεγέρσεις στην Κούβα, το Πουέρτο Ρίκο και πολλές πρόοδοι στα δημόσια έργα, ιδιαίτερα στο οδικό δίκτυο, ώστε να διευκολυνθούν οι εμπορικοί δρόμοι.
Μετά την εξορία της (1868), οι Ισπανοί εκμεταλλεύτηκαν τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο και βρήκαν ως υποψήφιο μνηστήρα τον Λεοπόλδο του Χοεντσόλλερν, κάτι που ο Ναπολέων Γ΄ της Γαλλίας δεν επέτρεψε, υποστήριζε όμως ο Όττο φον Μπίσμαρκ, καγκελάριος της Γερμανίας.
Η Ισαβέλλα εγκαταστάθηκε και ιδιώτευσε στο Παρίσι, αφού χώρισε από τον ομοφυλόφιλο σύζυγό της, μένοντας παρ' όλα αυτά φίλη μαζί του μέχρι τον θάνατό του (1902). Το 1870 παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στον Ισπανικό θρόνο για λογαριασμό του μοναδικού γιου της, Αλφόνσου ΙΒ΄. Παρέμεινε στο Παρίσι, παρά την άνοδο του γιου της στον Ισπανικό θρόνο. Μία φορά επανήλθε, αλλά ο δόλιος χαρακτήρας της την περιέπλεξε σε νέες σκευωρίες και διώχθηκε οριστικά, κάνοντας μόνο πολύ προσωρινές επισκέψεις.
Τις τελευταίες ημέρες της ζωής της βρέθηκε αντιμέτωπη με τα συζυγικά προβλήματα τής μικρότερης κόρης της Ευλαλίας.
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε το 1846 τον εξάδελφό της, Φραγκίσκο δε Ασίς, Δούκα του Κάδιθ, και είχε δώδεκα τέκνα:
- Λουδοβίκος Φερδινάνδος (20 Μαΐου 1848), θνησιγενής.
- Φερδινάνδος Φραγκίσκος (12 Ιουλίου 1850), θνησιγενής.
- Ισαβέλλα (1851 - 1931), παντρεύτηκε τον Γαϊτάνο, Κόμη του Τζιρτζέντι (Ακράγαντα).
- Μαρία Χριστίνα (5 - 7 Ιανουαρίου 1854).
- Μαργαρίτα (23 - 24 Σεπτεμβρίου 1855).
- Φραγκίσκος δε Ασσίς Φερδινάνδος (21 Δεκεμβρίου 1856), θνησιγενής.
- Αλφόνσος ΙΒ΄ (1857 - 1885), Βασιλιάς της Ισπανίας.
- Μαρία δε λα Κονθεψιόν (= της Αμώμου Συλλήψεως) Φραγκίσκη δε Ασίς (1859 - 1861).
- Μαρία δελ Πιλάρ (1861 - 1879).
- Μαρία δε λα Παθ (1862 - 1916), παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Λουδοβίκο Φερδινάνδο της Βαυαρίας.
- Ευλαλία (1864 - 1958), παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Αντώνιο της Ορλεάνης, Δούκα της Γκαλλιέρα.
- Φραγκίσκος δε Ασίς Λεοπόλδος Μαρία Ερρίκος (24 Ιανουαρίου - 14 Φεβρουαρίου 1866).
Πρόγονοι Επεξεργασία
| 8. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
| 4. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
| 9. Μαρία Αμαλία της Σαξονίας (1724-1760) | |||||||||||||
| 2. Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
| 10. Φίλιππος Α΄ της Πάρμας | |||||||||||||
| 5. Μαρία Λουίζα της Πάρμας | |||||||||||||
| 11. Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας | |||||||||||||
| 1. Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
| 12. Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών | |||||||||||||
| 6. Φραγκίσκος Α΄ των Δύο Σικελιών | |||||||||||||
| 13. Μαρία Καρολίνα της Αυστρίας | |||||||||||||
| 3. Μαρία Χριστίνα των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών (1806-1878) | |||||||||||||
| 14. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας (= 4) | |||||||||||||
| 7. Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας | |||||||||||||
| 15. Μαρία Λουίζα της Πάρμας (= 5) | |||||||||||||
Πινακοθήκη Επεξεργασία
-
Η νεαρή βασίλισσα Ισαβέλλα Β΄. -
Η Ισαβέλλα ως βασίλισσα της Ισπανίας. -
Η Ισαβέλλα Β΄ με την κόρη της στα 1850.
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119560119. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Isabella-II-queen-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 13007/isabel-ii. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10189.htm#i101886. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p10189.htm#i101886. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.