Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας

(Ανακατεύθυνση από Ισαβέλλα Β' της Ισπανίας)

Η Ισαβέλλα Β΄ (ισπανικά: Isabel II de España‎‎, 10 Οκτωβρίου 1830 - 9 Απριλίου 1904) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν βασίλισσα της Ισπανίας (1833 - 1868).

Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Isabel II (Ισπανικά)
Γέννηση10  Οκτωβρίου 1830[1][2][3]
Μαδρίτη[4][3]
Θάνατος9  Απριλίου 1904[2][5][3]
Παρίσι[4][3]
Τόπος ταφήςΒασιλική Κρύπτη του Εσκοριάλ
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Επηρεάστηκε απόSor Patrocinio
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦραγκίσκος δε Ασίς, δούκας του Κάδιθ (1846–1902)[6]
ΤέκναInfante Luis, Prince of Asturias
Infante Fernando, Prince of Asturias
Ισαβέλλα, Πριγκίπισσα της Αστούριας
Infanta María Cristina of Spain
Infanta Margarita of Spain
Infante Francisco de Asís, Prince of Asturias
Αλφόνσος ΙΒ΄ της Ισπανίας
Infanta María de la Concepción of Spain
Μαρία δελ Πιλάρ της Ισπανίας
Μαρία δε λα Παθ της Ισπανίας
Ευλαλία της Ισπανίας
Infante Francisco de Asís of Spain
ΓονείςΦερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας και Μαρία Χριστίνα των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών
Θετοί γονείςAgustín Fernando Muñoz, 1st Duke of Riánsares
ΑδέλφιαAgustín Muñoz, 1st Duke of Tarancón (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Λουίζα Φερδινάνδη των Βουρβόνων (αδελφή)
María Amparo Muñoz, 1st Countess of Vista Alegre (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
Infanta María Luisa Isabel of Spain
Juan Muñoz y de Borbón, Conde de Recuerdo (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
José Muñoz y Borbón, 1st conde de la Gracia (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Fernando Muñoz, 2nd Duke of Tarancón (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Maria de los Milagros Muñoz (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
María Cristina Muñoz y Borbón
ΣυγγενείςΚάρολος των Βουρβόνων (θείος από την πλευρά του πατέρα)
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ισπανίας (1833–1868)
Grand Master of the Order of Santiago
Head of State of Spain (1833–1868)
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
Χρυσό Τριαντάφυλλο
Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αμώμου Συλλήψεως της Βίλα Βισόζα
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Η Μαρία Ισαβέλλα Λουίζα ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Φερδινάνδου Ζ΄ της Ισπανίας από την τέταρτη σύζυγό του Μαρία Χριστίνα των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών, κόρη του Φραγκίσκου Α΄ των Δύο Σικελιών. Η Μαρία Χριστίνα ήταν εκ μητρός ανιψιά του Φερδινάνδου Ζ΄ και ανιψιά της Μαρίας Αντουαννέτας της Αυστρίας.

Διαδέχθηκε σε ηλικία τριών ετών τον πατέρα της Φερδινάνδο Ζ΄, όταν η μητέρα της πίεσε το Ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο να καταργήσει τον Σαλικό νόμο, που είχε επιβληθεί στην Ισπανία στις αρχές του 18ου αιώνα με την άνοδο της δυναστείας των Βουρβόνων στην εξουσία. Ζητούσε να επανέλθει ο παλαιός νόμος, που ίσχυε για πολλούς αιώνες στην Ισπανία. Αυτό έφερε την αντίδραση του θείου της Κάρολο Μαρία, Κόμη της Μολίνα, νόμιμου διαδόχου, που επιζητούσε τον θρόνο και αντιστάθηκε επτά χρόνια με πολεμικές επιχειρήσεις. Οι οπαδοί του, οι αποκαλούμενοι Καρλιστές, συνέχισαν τις ταραχές όλον τον 19ο αιώνα.

Τα δίκαια της Ισαβέλλας Β΄ παρέμειναν με την υποστήριξη του στρατού. Το Ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο εγκατέστησε κοινοβουλευτική κυβέρνηση, που κατάργησε τους θρησκόληπτους νόμους και δήμευσε την εκκλησιαστική περιουσία και την περιουσία των Ιησουιτών, προκειμένου να βελτιώσει τα οικονομικά της χώρας.

Ένα στρατιωτικό κίνημα υπό τον Χοακίμ Μαρία Λόπεθ οδήγησε τελικά στο να κηρύξουν την Ισαβέλλα βασίλισσα από την ηλικία των 13 ετών. Σε ηλικία 16 ετών την πάντρεψαν με τον εξάδελφό της Φραγκίσκο δε Ασίς, Δούκα του Κάδιθ, ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος, κανένα όμως από τα παιδιά τους -ή πολύ λίγα- γνώριζαν ότι πατέρας τους ήταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Ο διάδοχος, για παράδειγμα, Αλφόνσος ΙΒ΄, πίστευε ότι ήταν γιος ενός από τους σωματοφύλακες της μητέρας του.

Κακή διακυβέρνηση και ανατροπή

Επεξεργασία

Σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας της περιπλέχθηκε σε συνωμοσίες, ευνόησε ανάξιους στρατηγούς και υπουργούς και επανέφερε τους αντιπαθητικούς φιλοκληρικούς νόμους. Οι μέθοδοι αυτοί, η αυταρχικότητα και η ανικανότητά της την έκαναν εξαιρετικά μισητή στον λαό.

Όλα αυτά οδήγησαν στην επανάσταση του 1868, που μετά από μία μικρή αντίσταση των στρατηγών της, εκθρονίστηκε. Άλλα γεγονότα της βασιλείας της Ισαβέλλας Β΄ ήταν ο πόλεμος με το Μαρόκο, επαναστατικές εξεγέρσεις στην Κούβα, το Πουέρτο Ρίκο και πολλές πρόοδοι στα δημόσια έργα, ιδιαίτερα στο οδικό δίκτυο, ώστε να διευκολυνθούν οι εμπορικοί δρόμοι.

Μετά την εξορία της (1868), οι Ισπανοί εκμεταλλεύτηκαν τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο και βρήκαν ως υποψήφιο μνηστήρα τον Λεοπόλδο του Χοεντσόλλερν, κάτι που ο Ναπολέων Γ΄ της Γαλλίας δεν επέτρεψε, υποστήριζε όμως ο Όττο φον Μπίσμαρκ, καγκελάριος της Γερμανίας.

Η Ισαβέλλα εγκαταστάθηκε και ιδιώτευσε στο Παρίσι, αφού χώρισε από τον ομοφυλόφιλο σύζυγό της, μένοντας παρ' όλα αυτά φίλη μαζί του μέχρι τον θάνατό του (1902). Το 1870 παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στον Ισπανικό θρόνο για λογαριασμό του μοναδικού γιου της, Αλφόνσου ΙΒ΄. Παρέμεινε στο Παρίσι, παρά την άνοδο του γιου της στον Ισπανικό θρόνο. Μία φορά επανήλθε, αλλά ο δόλιος χαρακτήρας της την περιέπλεξε σε νέες σκευωρίες και διώχθηκε οριστικά, κάνοντας μόνο πολύ προσωρινές επισκέψεις.

Τις τελευταίες ημέρες της ζωής της βρέθηκε αντιμέτωπη με τα συζυγικά προβλήματα τής μικρότερης κόρης της Ευλαλίας.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Παντρεύτηκε το 1846 τον εξάδελφό της, Φραγκίσκο δε Ασίς, Δούκα του Κάδιθ, και είχε δώδεκα τέκνα:

Πρόγονοι

Επεξεργασία
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
4. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Μαρία Αμαλία της Σαξονίας (1724-1760)
 
 
 
 
 
 
 
2. Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Φίλιππος Α΄ της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
5. Μαρία Λουίζα της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας
 
 
 
 
 
 
 
1. Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών
 
 
 
 
 
 
 
6. Φραγκίσκος Α΄ των Δύο Σικελιών
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Μαρία Καρολίνα της Αυστρίας
 
 
 
 
 
 
 
3. Μαρία Χριστίνα των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών (1806-1878)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας (= 4)
 
 
 
 
 
 
 
7. Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Μαρία Λουίζα της Πάρμας (= 5)
 
 
 
 
 
 

Πινακοθήκη

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119560119. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Isabella-II-queen-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 13007/isabel-ii. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10189.htm#i101886. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. p10189.htm#i101886. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.