Ιχνοαπολιθώματα ή βιοδηλωτικά ίχνη λέγονται τα απολιθωμένα ίχνη ζωντανών οργανισμών όπως αποτυπώματα, εκκρίσεις ή φωλιές. Είναι ενδείξεις ζωής οργανισμών που δίνουν στοιχεία για αυτούς. Τη μελέτη των ιχνών αναλαμβάνει ένας ιδιαίτερος κλάδος της γεωλογίας, η ιχνολογία, η οποία διακρίνεται στην παλαιοϊχνολογία και στη νεοϊχνολογία, τη μελέτη των ιχνοαπολιθωμάτων και των σύγχρονων ιχνών αντίστοιχα.

Ιχνοαπολίθωμα χειροθηρίου σε Τριαδικό ψαμμίτη

Ο όρος περιλαμβάνει επίσης τα απολιθωμένα λείψανα οργανικών υλικών που παράγονται από έναν οργανισμό, όπως τους κοπρόλιθους (απολιθωμένα κόπρανα), ή ιζηματολογικές δομές που παράγονται με βιολογικές διαδικασίες όπως τους στρωματόλιθους. Τα ιχνοαπολιθώματα διατηρούνται καλύτερα σε ψαμμίτη, το μέγεθος του κόκκου και τα χαρακτηριστικά αποθέσεων του συμβάλλουν σε αυτό. Μπορούν επίσης να βρεθούν σε σχιστόλιθους και ασβεστόλιθους.

Κατηγοριοποίηση Επεξεργασία

Είναι από δύσκολο ως αδύνατο να αποδοθεί κάποιο ιχνοαπολίθωμα σε έναν συγκεκριμένο οργανισμό, καθώς τα περισσότερα ίχνη αντανακλούν τη συμπεριφορά και όχι τη βιολογική συγγένεια των δημιουργών τους. Περαιτέρω, εντελώς διαφορετικοί οργανισμοί μπορούν να παράγουν όμοια ίχνη. Ως εκ τούτου η συμβατική ταξινόμηση δεν έχει εφαρμογή, αλλά κατηγοριοποιούνται μορφοτυπικά, με βάση το σχήμα και την εμφάνισή τους, στα εξής ιχνοαπολιθώματα:

  • ακινησίας (π.χ. εσωτερικά ή εξωτερικά),
  • κινήσεως (π.χ. ερπυσμός, βάδιση),
  • διατροφής (π.χ. κοπρόλιθοι),
  • κατοικίας (π.χ. σωλήνες σκωλήκων, φωλιές),
  • βιοαντίδρασης (π.χ. συμβίωση, παρασιτισμός), και
  • αναπαραγωγής και ανάπτυξης (π.χ. αυγά, προνυμφικές μορφές, σπόρια, κόκκοι γύρεως)

Δείτε επίσης Επεξεργασία