Ιωθάμ
Ο Ιωθάμ ή Ιωαθάμ (εβραϊκά: יוֹתָם, αγγλικά: Jotham ή Yotham) είναι πρόσωπο της Παλαιά Διαθήκης και φερόμενος ως ένας απο τους βασιλείς του Ιούδα. Ήταν γιος του Οζία και της συζύγου του Ιερουσά, κόρης του Σαδώκ. Γιος του ήταν ο Άχαζ.[1] Το όνομά του σημαίνει "ο Γιαχβέ είναι τέλειος".[2] Η βασιλεία του στον Ιούδα εξιστορείται και απο το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, Β' Παραλειπομένων, στο κεφάλαιο 27.
| Ιωθάμ | |
|---|---|
| Βασιλέας του Ιούδα | |
 | |
| Περίοδος | 742 - 735 π.Χ. ή 751 - 735 π.Χ. |
| Προκάτοχος | Οζίας |
| Διάδοχος | Άχαζ |
| Θάνατος | 732/731 π.Χ. |
| Τόπος ταφής | Ιερουσαλήμ |
| Επίγονοι | Άχαζ |
| Πατέρας | Οζίας |
| Μητέρα | Ιερουσά |
| Θρησκεία | Ιουδαϊσμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βίος Επεξεργασία
Κατά την Βιβλική αφήγηση, ο Ιωαθάμ, όταν ανήλθε στο θρόνο ήταν 25 ετών και η βασιλεία του διήρκησε 16 έτη.[3] Ο Έντουιν Ρ. Θιλ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βασιλεία του ξεκίνησε ταυτοχρόνως με του πατέρα του, του οποίου διήρκησε 11 χρόνια. Επειδή ο πατέρας του, ο Οζίας είχε ταλαιπωρηθεί με την ασθένεια που αναφέρεται στα Εβραϊκά ως Τζαραάθ (αγγλικά: Tzaraath - Ασθένεια με τα συμπτώματα λέπρας) μετά την παράνομη είσοδό του στο Ναό για να προσφέρει θυμίαμα, ο Ιωθάμ έγινε κυβερνήτης του παλατιού και της γης εκείνης της εποχής, δηλαδή συμβασιλιάς, ενώ ο πατέρας του ζούσε σε ξεχωριστό σπίτι καθώς ήταν λεπρός.[4]
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο, ο Ιωθάμ βασίλευσε σωστά ενώπιον του Κυρίου, ακριβώς όπως είχε πράξει και ο πατέρας του, χωρίς όμως να εισέλθει παρανόμως στον Ναό. Ο λαός όμως είχε πλέον αρχίσει να στρέφεται περισσότερο προς την ασέβεια. Ο Ιωθάμ ήταν αυτός που ενίσχυσε τις οικοδομικές εργασίες του Ναού, του τοίχου του Οφλά και γενικώς βοήθησε στην ανοικοδόμηση αρκετών πόλεων.[5]
Μετά την μάχη του με τον βασιλέα των Αμμωνιτών, στην οποία νίκησε, επέβαλε στους Αμμωνίτες και τον βασιλιά τους να πληρώνουν στο κράτος του για τρία έτη ως φόρο "εκατόν αργυρά τάλαντα, δέκα χιλιάδες κύρους σίτου και δέκα χιλιάδες κόρους κριθής".[5]
Μετά τον θάνατό του τάφηκε στην Ιερουσαλήμ, πατρίδα των προπατόρων του, και τον διαδέχθηκε ο γιός του Άχαζ.
Ο Ουίλλιαμ Φ. Όλμπραϊτ χρονολογεί την βασιλεία του Ιωθάμ από το 742 εως το 735 π.Χ. Ο Έντουιν Ρ. Θιλ χρονολογεί την βασιλεία του με αυτή του Οζία από το 751/750 π.Χ. και τη μοναρχική του βασιλεία από το 740/739 π.Χ. έως το 736/735 π.Χ., όπου και εκθρονίστηκε με βία από την προ-Ασσυριακή παράταξη με σκοπό να αντικατασταθεί απο τον γιο του Άχαζ (736-721 π.Χ.). Ο Θιλ τοποθετεί το θάνατό του το 732/731 π.Χ.[6]
Αρχαιολογικά ευρήματα Επεξεργασία
Στα μέσα της δεκαετίας του '90 εμφανίστηκε ένα πολύ σημαντικό βουλοκέρι στην αγορά αρχαιοτήτων. Το βουλοκέρι είναι ένα επίπεδο κομμάτι από σκληρό πηλό που φέρει την εντύπωση μιας σφραγίδας. Χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση εγγράφων παπύρου. Ο πάπυρος θα διπλωνόταν και θα δενόταν με ένα σπάγκο. Ένας μαλακός σβώλος πηλού θα τοποθετούνταν τότε στον σπάγκο και θα πιεζόταν με ένα δαχτυλίδι ή ένα κρεμαστό κόσμημα που φέρει τη σφραγίδα του αποστολέα. Ο άργιλος θα σκλήραινε, εξασφαλίζοντας έτσι το περιεχόμενο του εγγράφου.
Αυτό το βουλοκέρι έχει μόλις 2,5 cm πλάτος. Το πίσω μέρος του εξακολουθεί να φέρει το αποτύπωμα του παπύρου που σφραγίστηκε κάποτε, καθώς και το διπλό κορδόνι που τον έδενε. Περιέχει ακόμη και δακτυλικό αποτύπωμα στην αριστερή άκρη. Όπως και πολλά βουλοκέρια, διατηρήθηκε λόγω πυρκαγιάς. Όταν μια πόλη καιγόταν από έναν εισβάλλοντα στρατό, θα προκαλούσε την καταστροφή των περισσότερων αντικειμένων, αλλά θα είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση ενός βουλοκεριού. Ακριβώς όπως σε έναν κλίβανο, αυτό το βουλοκέρι ψήθηκε στην τελειότητα. Αυτό που κάνει αυτό το βουλοκέρι αξιοσημείωτο είναι η επιγραφή του. Αναφέρει: "Ανήκει στον Άχαζ (γιο του) Ιωθάμ, βασιλιά του Ιούδα." Λαμβάνοντας υπόψη τη διαδικασία που δημιουργήθηκε και διατηρείται το βουλοκέρι, είναι σχεδόν αδύνατο να σφυρηλατηθεί, έτσι οι περισσότεροι μελετητές πιστεύουν ότι αυτό το βουλοκέρι είναι αυθεντικό. Έχει την σφραγίδα του βασιλέα Άχαζ.[7]
Βρισκόταν στην συλλογή του Σλόμο Μουσάιεφ (Shlomo Moussaieff) στο Λονδίνο εως το 2015 όπου ο Σλόμο πέθανε.[8] Μετά τον θάνατό του το πιο πιθανό είναι να βρέθηκε στην δημοπρασία του Μονάχου όπου βρέθηκαν πολλά απο τα Ισραηλινά κειμήλια του Σλόμο.[9]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Κατά Ματθαίον α' 9». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Strong's Hebrew: 3147. יוֹתָם (Yotham) -- "the LORD is perfect," three Israelites». biblehub.com. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «2 Chronicles 27 / Hebrew - English Bible / Mechon-Mamre». www.mechon-mamre.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β' ΚΕΦ. 26». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β' ΚΕΦ. 27». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Snaith, Norman H.; Thiele, Edwin R. (1953-06). «The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings». Journal of Biblical Literature 72 (2): 129. doi:. ISSN 0021-9231. http://dx.doi.org/10.2307/3261350.
- ↑ «Biblical Archaeology 15: Ahaz Bulla». Theo-sophical Ruminations (στα Αγγλικά). 12 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Block, Daniel Isaac (2008). Israel: Ancient Kingdom Or Late Invention?. B&Η Publishing Group. ISBN 978-0-8054-4679-1.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Munich Auction House offers Objects from the Moussaieff Collection | CoinsWeekly» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία