Ιωάννα Γ΄ της Ναβάρρας

Η Ιωάννα του Αλμπρέ (γαλλ.: Jeanne d'Albret, 16 Νοεμβρίου 1528 – 9 Ιουνίου 1572), γνωστή και ως Ιωάννα Γ΄, ήταν βασίλισσα της Ναβάρρας από το 1555 έως το 1572. Παντρεύτηκε τον Αντώνιο των Βουρβόνων, Δούκα του Βαντόμ, και ήταν η μητέρα του Ερρίκου των Βουρβόνων, ο οποίος έγινε ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ της Ναβάρρας και Δ΄ της Γαλλίας, ο πρώτος βασιλιάς της Γαλλίας από τον Οίκο των Βουρβόνων. Έγινε δούκισσα του Βαντόμ μέσω γάμου.

Ιωάννα Γ΄
Βασίλισσα της Ναβάρρας
Περίοδος	25 Μαΐου 1555 - 9 Ιουνίου 1572
Στέψη	18 Αυγούστου 1555
Προκάτοχος	Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας
Διάδοχος	Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας
Γέννηση	16 Νοεμβρίου 1528 (1528-11-16) Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, Βασίλειο της Γαλλίας
Θάνατος	9 Ιουνίου 1572 (43 ετών) Παρίσι, Βασίλειο της Γαλλίας
Τόπος ταφής	Βαντόμ, Γαλλία
Σύζυγος	Γουλιέλμος του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ Αντώνιος της Ναβάρρας
Επίγονοι	Ερρίκος Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας Λουδοβίκος Κάρολος Μαγδαληνή Αικατερίνη
Οίκος	Οίκος του Αλμπρέ
Πατέρας	Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας
Μητέρα	Μαργαρίτα της Ναβάρρας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Βιογραφία

Ήταν το μόνο τέκνο του Ερρίκου Β΄ της Ναβάρρας και της Μαργαρίτας των Βαλουά, κόρης του Καρόλου, Δούκα του Ανγκουλέμ.

Η Ιωάννα Γ΄ ήταν η αναγνωρισμένη πνευματική και πολιτική αρχηγός του κινήματος των Γάλλων Ουγενότων (Προτεσταντών) και φυσιογνωμία-κλειδί στους Θρησκευτικούς Πολέμους της Γαλλίας: από το 1560, που μεταστράφηκε στον Καλβινισμό, εισήλθε στην παράταξη των Ουγενότων. Στον Α΄ και Β΄ Θρησκευτικό Πόλεμο έμεινε ουδέτερη, στον Γ΄ όμως διέφυγε στη Λα Ροσέλ και έγινε η πραγματική (de facto) αρχηγός της από τους Ουγενότους ελεγχόμενης πόλης. Αφού διαπραγματεύτηκε την ειρήνη με την Αικατερίνη των Μεδίκων (χήρα του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας), η Ιωάννα Γ΄ κανόνισε τον γάμο του γιου της Ερρίκου με την κόρη της Αικατερίνης, Μαργαρίτα των Βαλουά. Έπειτα απεβίωσε αιφνίδια στο Παρίσι.

Η Ιωάννα Γ΄ ήταν η τελευταία ενεργός ηγεμών της Ναβάρρας. Την διαδέχθηκε ο γιός της που, επειδή ήταν μόνιμα απασχολημένος με την ηγεσία των δυνάμεων των Ουγενότων, είχε εμπιστευτεί τη διακυβέρνηση του Μπεάρν στην αδελφή του, Αικατερίνη των Βουρβόνων· αυτή κράτησε την επιτροπεία για περισσότερο από 20 έτη. Το 1620 ο γιος τού Ερρίκου, Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας, προσάρτησε τη Ναβάρρα στο γαλλικό Στέμμα.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε πρώτα το 1541 τον Γουλιέλμο των Λα Μαρκ, Δούκα των Γύλιχ- Κλέβης-Μπεργκ, αλλά ο γάμος ακυρώθηκε το 1545, χωρίς να έχουν αποκτήσει τέκνα.

Το 1548 η Ιωάννα Γ΄ έκανε δεύτερο γάμο με τον Αντώνιο των Βουρβόνων, Δούκα του Βαντόμ, και είχε τέκνα:

• Ερρίκος των Βουρβόνων (1551 - 1553), Δούκας του Μπωμόν.
• Ερρίκος Γ΄ (1553 - 1610), Βασιλιάς της Ναβάρρας και, ως Ερρίκος Δ΄, της Γαλλίας.
• Λουδοβίκος Κάρολος (1555 - 1557), Κόμης του Μαρλ.
• Μαγδαληνή των Βουρβόνων (1556).
• Αικατερίνη (1559 - 1604), παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ δούκα της Λωρραίνης.

Πηγές

• Bainton, Roland H. (1973). Women of the Reformation in France and England. Minneapolis: Ausburg Publishing House.
• Bryson, David (1999). Queen Jeanne and the Promised Land: Dynasty, Homeland, Religion, and Violence in Sixteenth-Century France.
• Freer, Martha Walker (1855). The Life of Jeanne d'Albret: Queen of Navarre. London, England: Hurst and Blackett.
• Reid, Jonathan (2009). King's Sister – Queen of Dissent: Marguerite of Navarre (1492-1549) and her Evangelical Network. Brill.
• Robin, Diana Maury; Larsen, Anne R.; Levin, Carole (2007). Encyclopedia of women in the Renaissance: Italy, France, and England. ABC-CLIO, Inc.
• Roelker, Nancy Lyman (1968). Queen of Navarre, Jeanne d'Albret: 1528–1572. Cambridge Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 0-674-74150-1.
• Strage, Mark (1976). Women of Power: The Life and Times of Catherine de' Medici. New York and London: Harcourt Brace Jovanovich. ISBN 0-15-198370-4.

Προκάτοχος: Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας

Βασίλισσα της Ναβάρρας 1555 – 1572 με τον σύζυγό της Αντώνιο των Βουρβόνων

Διάδοχος: Ερρίκος Γ΄