Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας (João VI de Portugal, 13 Μαΐου 1767 – 10 Μαρτίου 1826), ο λεγόμενος και ο Ήπιος από τον Οίκο της Μπραγκάνσα, ήταν βασιλιάς του ηνωμένου βασιλείου Βραζιλίας και Πορτογαλίας από το 1815 μέχρι το 1825 με την ανεξαρτητοποίηση της Βραζιλίας υπό τον υιό του, Πέτρο. Δεύτερος γιος της Μαρίας Α΄ και του Πέτρου Γ΄ βασιλέων της Πορτογαλίας.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ιωσήφ της Βραζιλίας, πέθανε πρόωρα άτεκνος οπότε και έγινε ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου. Το 1792 ανέλαβε ουσιαστική διακυβέρνηση, αφού η μητέρα του ήταν ανίκανη να κυβερνήσει, κυριευμένη από θρησκευτικό ζήλο. Το 1799 ανέλαβε ουσιαστικά και την αντιβασιλεία, τίτλο που κράτησε ως τον θάνατο της μητέρας του το 1816. Η σύζυγος του Καρλόττα της Ισπανίας είχε ισχυρή επιρροή πάνω του.
Εξορία στην Βραζιλία και επαναφοράΕπεξεργασία
Το 1807, με την κατάληψη της χώρας του από τον Ναπολέοντα Α΄, η βασιλική οικογένεια κατέφυγε στην Βραζιλία, όπου ο ίδιος παρέμεινε και μετά την πτώση του Ναπολέοντα το 1815. Η δυσαρέσκεια λόγω της διακυβέρνησής του προκάλεσε ειρηνική επανάσταση το 1820. Ο ίδιος ανταποκρίθηκε, παραχώρησε σύνταγμα και επέστρεψε στην Πορτογαλία, αφήνοντας στην Βραζιλία τον γιο του, Πέτρο.
Στην Πορτογαλία συνάντησε την ανταρσία του άλλου γιου του, δον Μιχαήλ, το 1821 και το 1823, που υποχρεώθηκε τελικά να τον εξορίσει. Νέα ανταρσία του Πέτρου στην Βραζιλία έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1825, κατά την οποία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητος αυτοκράτορας της Βραζιλίας ως Πέτρος Α΄, ιδρυτής της δυναστείας της Βραζιλίας. Ο Ιωάννης ΣΤ΄ αρχικά δυσαρεστήθηκε, αλλά στην συνέχεια υποχώρησε κηρύσσοντας τον γιο του βασιλιά της Πορτογαλίας και της Βραζιλίας, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει λόγος διαχωρισμού τους. Πέθανε στη Λισσαβόνα στις 26 Μαρτίου 1826, ενώ σύγχρονες έρευνες έδειξαν ότι δηλητηριάστηκε με αρσενικό.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύτηκε την Καρλότα-Χοακίνα των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρη τού Καρόλου Δ΄ της Ισπανίας και είχε τέκνα:
- Μαρία-Θηρεσία 1793–1874, παντρεύτηκε πρώτα τον Πέτρο-Κάρολο των Βουρβόνων πρίγκιπα της Ισπανίας και μετά τον Κάρλο-Μαρία των Βουρβόνων-Ισπανίας κόμη της Μολίνα.
- Μαρία-Ισαβέλλα 1797–1818, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Ζ΄ των Βουρβόνων της Ισπανίας.
- Πέτρος Α΄ 1798–1834, αυτοκράτορας της Βραζιλίας και, ως Πέτρος Δ΄, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
- Μαρία-Φραγκίσκη 1800–1834, παντρεύτηκε τον Κάρλο-Μαρία των Βουρβόνων-Ισπανίας κόμη της Μολίνα.
- Ισαβέλλα-Μαρία 1801–1876, άγαμη. Αντιβασίλισσα της Πορτογαλίας.
- Μιχαήλ Α΄ 1802–1866, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
- Μαρία της Κοιμήσεως 1805–1834, απεβ. 29 ετών.
- Άννα του Ιησού Μαρία 1806–1857, παντρεύτηκε τον Νούνο Ζοσέ Σεβέρο ντε Μενντόσα Ρολίμ ντε Μόουρα Μπαρρέτο 1ο δούκα τού Λοουλέ.
- Φραγκίσκος-Αντώνιος 1795–1801, πρίγκιπας της Μπέιρα, απεβ. 6 ετών.
ΠρόγονοιΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/John-VI-king-of-Portugal. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10586.htm#i105860. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015.
- ↑ p10586.htm#i105860. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας Γέννηση: 13 Μαΐου 1767 Θάνατος: 10 Μαρτίου 1826
| ||
Βασιλικοί τίτλοι | ||
---|---|---|
Προκάτοχος Μαρία η Ευσεβής |
Βασιλιάς της Πορτογαλίας, της Βραζιλίας και του Αλγκάρβε 1815 - 1826 |
Διάδοχος Πέτρος Α΄ της Βραζιλίας |