Ιωβηλαίο
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Ιωβηλαίο έτος είναι μία επέτειος ενός γεγονότος, συνήθως το 40ό, 50ό, 60ό ή 70ό της ανάμνησής του. Ο όρος έχει βιβλική καταγωγή και τώρα χρησιμοποιείται για να δηλώσει τους εορτασμούς, που σχετίζονται με τη βασιλεία ενός μονάρχη, έπειτα από ένα ορόσημο αριθμού ετών που πέρασαν.
Θρησκευτική χρήση Επεξεργασία
Το Ιωβηλαίο (εβραϊκά: יובל yovel) έτος (κάθε 50 έτη) και το Σαββατικό έτος (κάθε 7 έτη) είναι βιβλικές εντολές που αφορούν την ιδιοκτησία γαιών και σκλάβων. Οι νόμοι που αφορούν το Σαββατικό έτος τηρούνται ακόμη σε πολλούς θρησκευόμενους εβραίους του κράτους του Ισραήλ, αν και το Ιωβηλαίο δεν εφαρμόστηκε για αιώνες. Σύμφωνα με την εβραϊκή Βίβλο, κάθε 7ο έτος οι αγρότες του Ισραήλ άφηναν τη γη τους ακαλλιέργητη. Η εορτή του Ιωβηλαίου ήταν το 50ό έτος, δηλ. έπειτα από επτά Σαββατικά έτη. Στη Ρωμαιο-Καθολική παράδοση, είναι ένα έτος άφεσης αμαρτιών και των τιμωριών λόγω των αμαρτιών, αρχικά κάθε 50 έτη, μετά κάθε 25 έτη. Τότε ανοίγει η βόρεια πύλη (Porta Santa) του νάρθηκα του ναού του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη· αυτό έγινε το 1950, το 1975 και το 2000.
Άλλες χρήσεις Επεξεργασία
Για τους Βρετανούς μονάρχες υπάρχουν οι εορτασμοί:
- Αργυρό ιωβηλαίο, κάθε 25 έτη.
- Ρουμπινένιο ιωβηλαίο, κάθε 40 έτη.
- Χρυσό ιωβηλαίο, κάθε 50 έτη.
- Αδαμάντινο ιωβηλαίο, κάθε 60 έτη.
- Ζαφειρένιο ιωβηλαίο, κάθε 65 έτη.
- Πλατινένιο ιωβηλαίο, κάθε 70 έτη.