Στην ελληνική μυθολογία με το συλλογικό όνομα Ιωξίδες (αρχαία ελληνικά: Ιωξίδαι‎‎) είναι γνωστοί οι απόγονοι του Ιώξου, οι οποίοι με όρκο σέβονταν και τιμούσαν τα φυτά ασφάραγον και στοιβήν, επειδή σε αυτά τα δύο φυτά βρήκε προστασία και καταφύγιο η Περιγούνη, η γιαγιά του Ιώξου. Γιος της Περιγούνης και του Θησέα ήταν ο Μελάνιππος και γιος του Μελανίππου ήταν ο Ίωξος, ο γενάρχης των Ιωξιδών.


Πηγή Επεξεργασία

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969