Ιωσήφ Βοναπάρτης

Ο Ιωσήφ Ναπολέων Βοναπάρτης (Joseph Bonaparte, 7 Ιανουαρίου 1768 – 28 Ιουλίου 1844) ήταν βασιλιάς της Νεαπόλεως και της Σικελίας και αργότερα βασιλιάς της Ισπανίας.

Ιωσήφ Βοναπάρτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Joseph Bonaparte (Γαλλικά)
Γέννηση	7  Ιανουαρίου 1768 Κορτέ
Θάνατος	28  Ιουλίου 1844 Φλωρεντία
Τόπος ταφής	Cathédrale Saint-Louis-des-Invalides
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Καθολική Εκκλησία Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός διπλωμάτης αξιωματικός στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ζυλί Κλαρί (από 1794)
Σύντροφος	Εμιλί Εμάρ
Τέκνα	Ζεναΐδα Βοναπάρτη Σαρλότ Βοναπάρτη Ιωσήφ Φραγκίσκος του Λακόστ Júlia Bonaparte
Γονείς	Κάρλο Μπουοναπάρτε και Λετίτσια Ραμολίνο
Αδέλφια	Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας Ελίζα Βοναπάρτη Καρολίνα Βοναπάρτη Παυλίνα Βοναπάρτη - Μποργκέζε Ζερόμ Βοναπάρτης Λουκιανός Βοναπάρτης Λουδοβίκος Βοναπάρτης
Οικογένεια	Οικογένεια Βοναπάρτη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Member of the Council of Five Hundred ambassador of France to Italy μέλος της Γερουσίας των συντηρητικών Λόρδος της Γαλλίας Monarch of Spain (1808–1813) Βασιλιάς της Νεαπόλεως (1806–1808) Master of the Grand Orient de France Πρέσβης της Γαλλίας στην Αγία Έδρα Πρέσβης της Γαλλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Βασιλικό Τάγμα των Δύο Σικελιών Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Κόρτε της Κορσικής και ήταν γιος του Κάρλο Μπουοναπάρτε και της Λετίτσια Ραμολίνο (Letizia Ramolino) και αδελφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Το 1806 έγινε στρατιωτικός διοικητής της Νάπολης, και στη συνέχεια βασιλιάς της. Στις 6 Ιουνίου του 1808 έγινε βασιλιάς της Ισπανίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Βενεζουέλα κέρδισε την ανεξαρτησία της, ούσα η πρώτη χώρα της Λατινικής Αμερικής που πέτυχε κάτι τέτοιο. Μετά την ήττα στη μάχη της Βιττόρια ο Ιωσήφ Βοναπάρτης εγκατέλειψε την Ισπανία και ένα χρόνο αργότερα το 1813 τέλειωσε και τυπικά η βασιλεία του.

Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Νέα Υόρκη, στη Φιλαδέλφεια και στη Μπόρντενταουν του Νιου Τζέρσεϊ. Απεβίωσε στη Φλωρεντία και τάφηκε στο Παρίσι.

Οικογένεια

Ήταν νυμφευμένος από το 1794 με την Μαρία-Ιουλία Κλαρύ (Marie-Julie Clary), κόρη του Φραγκίσκου Κλαρύ και απέκτησαν τέκνα:

• Ζηναΐδα-Λετίσια-Ιουλία 1801–1854, παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Κάρολο-Λουκιανό Βοναπάρτη 2ο πρίγκιπα του Κανίνο.
• Καρλόττα 1802–1839, παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Λουδοβίκο Β΄ των Βοναπάρτη βασιλιά της Ολλανδίας.

Από μη νόμιμες σχέσεις είχε φυσικά τέκνα· από τη Μαρία-Ιουλία κόμισσα του Άτρι:

• Ιούλιος γενν. 1806.
• Τερέζα γενν. 1808.

Από την Αννέτ Σαβάζ:

• Αικατερίνη-Καρλόττα 1822-1890, παντρεύτηκε τον Ζέμπουλον Χόβελ Μπέντον συνταγματάρχη.

Από την Émilie Hémart:

• Ιωσήφ-Φραγκίσκος του Λακόστ 1825–1922.