Το κάμβιο (cambium) -λέξη με λατινική ρίζα- στα φυτά και στα δένδρα, είναι ο μεριστωματικός ιστός μεταξύ του ξύλου (ξυλώματος) και του φλοιού (φλούδας)[1].

Κάμβιο (cambium) - μανδύας μεταξύ του ξύλου (wood) και του φλοιού (bark) στον κορμό.
Το κάμβιο στο φελλό

Είναι υπεύθυνο για την κατά διάμετρο (κατά πάχος) αύξηση του κορμού του δένδρου, ή των βλαστών του, τη λεγόμενη δευτερογενή αύξηση. Αυτή αρχίζει με το σχηματισμό του καμβίου από τη διαίρεση των κυττάρων, του οποίου παράγεται ξύλο (ξυλώδη κύτταρα) προς την εσωτερική πλευρά, και φλοιός προς την εξωτερική πλευρά του καμβίου. Για την ακρίβεια, το κάμβιο βρίσκεται ακριβώς εκεί που αρχίζει το σομφό ξύλωμα, και εκεί που αρχίζει ο εσωτερικός φλοιός του δένδρου – φυτού[2] (phloem).

Το κάμβιο[3] ως μονόστρωμος μανδύας δευτερογενών μεριστωματικών κυττάρων εκτείνεται σε όλο το μήκος του άξονα του φυτού (δένδρου), από τα αρχέφυτρα του κορμού και των κλαδιών μέχρι τις αντίστοιχες περιοχές των ριζών. Με περικλινείς διαιρέσεις των κυττάρων του καμβίου παράγονται τα μητρικά κύτταρα του ξύλου και του φλοιού που στη συνέχεια ξαναδιαιρούνται, και τα θυγατρικά τους κύτταρα διαφοροποιούνται σε κύτταρα ξύλου και κύτταρα φλοιού. Η εναλλαγή παραγωγής κυττάρων ξύλου - φλοιού δεν είναι κανονική, η συχνότητα διαιρέσεων προς την κατεύθυνση του ξύλου σαφώς μεγαλύτερη, έτσι ώστε στη διάρκεια μίας αυξητικής περιόδου να παράγονται πολύ περισσότερα κύτταρα ξύλου και λιγότερα φλοιού[4].

Οποιοδήποτε ακραίο φυσικό φαινόμενο (λ.χ. βαρύς παγετός ή πυρκαγιά), ή παθολογικό αίτιο, που επιδρά στα δένδρα (φυτά) βίαια στην επιφάνειά του, οδηγεί πολλές φορές και στη νέκρωση του καμβίου (δηλ. στη νέκρωση όλου του δένδρου).

Παραπομπές Επεξεργασία