Κάρλο Αντσελότι
Ο Κάρλο Αντσελότι (Carlo Ancelotti, 10 Ιουνίου 1959) είναι Ιταλός πρώην παίκτης και νυν προπονητής ποδοσφαίρου, τωρινά βρισκόμενος στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Κατά την επαγγελματική του καριέρα ως ποδοσφαιριστής, αγωνίστηκε στην Πάρμα, στη Ρόμα και στη Μίλαν. Ως προπονητής, από το 1995 έχει αναλάβει τον πάγκο πολλών ομάδων, ξεκινώντας από τη Ρετζιάνα και καταλήγοντας στη Ρεάλ Μαδρίτης. Από πολλούς θεωρείται ένας εκ των κορυφαίων προπονητών στην ιστορία του αθλήματος.
.jpg) | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 10 Ιουνίου 1959 | ||
| Τόπος γέννησης | Ρετζόλο, Ιταλία | ||
| Ύψος | 1,80 μ. | ||
| Θέση | Μέσος | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1976–1979 | Πάρμα | 55 | (13) |
| 1979–1987 | Ρόμα | 171 | (12) |
| 1987–1992 | Μίλαν | 112 | (10) |
| Σύνολο | 338 | (35) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1981–1991 | Ιταλία | 26 | (1) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1995–1996 | Ρετζιάνα | ||
| 1996–1998 | Πάρμα | ||
| 1999–2001 | Γιουβέντους | ||
| 2001–2009 | Μίλαν | ||
| 2009–2011 | Τσέλσι | ||
| 2011–2013 | Παρί Σεν Ζερμέν | ||
| 2013–2015 | Ρεάλ Μαδρίτης | ||
| 2016–2017 | Μπάγερν Μονάχου | ||
| 2018–2019 | Νάπολι | ||
| 2019–2021 | Έβερτον | ||
| 2021– | Ρεάλ Μαδρίτης | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Καριέρα σε συλλόγουςΕπεξεργασία
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1974 στην Πάρμα. Το 1979 μετακόμισε στη Ρόμα όπου έμεινε για 8 χρόνια, ενώ ήταν και αρχηγός της ομάδας. Στη Ρόμα κέρδισε το πρωτάθλημα της Α' Κατηγορίας το 1983 και το Κύπελλο 4 φορές. Από το 1987 μέχρι το 1992 αγωνίστηκε στη Μίλαν κερδίζοντας 2 Τσάμπιονς Λιγκ και 2 πρωταθλήματα.
Διεθνής καριέραΕπεξεργασία
Έκανε το ντεμπούτο του στις 6 Ιανουαρίου 1981 σε παιχνίδι απέναντι στην Εθνική Ελβετίας. Συμμετείχε στα Μουντιάλ του 1986 και 1990.
Προπονητική καριέραΕπεξεργασία
Ξεκίνησε από τη Ρετζιάνα το 1995 στη Β' Εθνική, όπου κέρδισε την άνοδο στην Α' Κατηγορία. Συνέχισε στην Πάρμα, όπου τερμάτισε στη 2η θέση του πρωταθλήματος κερδίζοντας θέση Τσάμπιονς Λιγκ. Συνέχισε στη Γιουβέντους, όπου ξεκίνησε με καλές προϋποθέσεις, αλλά η ανικανότητα να κατακτήσει το πρωτάθλημα τον έφερε εκτός ομάδας.
Το 2001 ανέλαβε τη Μίλαν, ομάδα στην οποία είχε κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του. Στην πρώτη χρονιά έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τη χρονιά 2002–03, και μετά από πολλές αλλαγές στο ρόστερ της ομάδας, κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ νικώντας τη Γιουβέντους στον τελικό. Ακολούθησαν πολύ επιτυχημένα χρόνια, καθώς η Μίλαν κέρδισε άλλο ένα Τσάμπιονς Λιγκ το 2006–07, ενώ το 2004–05 ήταν φιναλίστ.
Τον Ιούνιο του 2009 εγκαταλείπει για πρώτη φορά την Ιταλία για να συνεχίσει στην Τσέλσι. Στο νησί κατάφερε να κερδίσει το Σούπερ Καπ το 2009, αλλά και πρωτάθλημα και κύπελλο το 2010. Μετά από άσχημη πορεία το 2011 και ανικανότητα στο να βρεθούν παίκτες να αλλάξουν την εικόνα της ομάδας, παρά τα 60 εκατομμύρια για τον Φερνάντο Τόρρες και τα 25 εκατομμύρια για τον Νταβίντ Λουίζ, απολύθηκε από την ομάδα και, σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι νέοι Άραβες ιδιοκτήτες της Παρί Σεν Ζερμέν συμφώνησαν μαζί του για συμβόλαιο 2 ετών. Στις 30 Δεκεμβρίου 2011 ανακοινώθηκε επίσημα η συμφωνία για 2,5 χρόνια και έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στη Γαλλία με ετήσιες απολαβές περίπου 6 εκ. ευρώ.
Λαμβάνοντας υπόψιν μόνο τη σημερινή μορφή του ανώτατου ευρωπαϊκού κυπέλλου συλλόγων, δηλαδή από το 1992 και μετά, το Μάιο του 2014 έγινε ο μοναδικός προπονητής που έχει κατακτήσει τρεις φορές το Τσάμπιονς Λιγκ, έπειτα από την κατάκτηση του εν λόγω τίτλου από τη Ρεάλ.[1] Αυτό το ρεκόρ ισοφαρίστηκε στις 26 Μαΐου 2018 από τον Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος, μάλιστα, κατέκτησε 3 συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ (2016, 2017 και 2018) με τη Ρεάλ.
Την 1η Ιουνίου του 2021, η Ρεάλ Μαδρίτης ανακοίνωσε ότι ο Κάρλο Αντσελότι θα είναι ο προπονητής της ομάδας για τα επόμενα 3 χρόνια.[2] Το 2022 κατέκτησε το Πρωτάθλημα με τη Ρεάλ και το Τσάμπιονς Λιγκ για τέταρτη φορά, ο πρώτος προπονητής που κατάφερε κάτι τέτοιο.[3][4] Στις 2 Νοεμβρίου 2022 με την νίκη της Ρεάλ επί της Σέλτικ Γλασκώβης (5-1) έγινε ο πιο πολυνίκης προπονητής στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ με 103 νίκες ξεπερνώντας τον Άλεξ Φέργκιουσον.[5]
Στις 17 Μαΐου του 2023 ξεπέρασε τον Άλεξ Φέργκιουσον και στις συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ καθώς καθοδήγησε κάποια ομάδα για 191η φορά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση κι έγινε ο πρώτος προπονητής σε συμμετοχές στο θεσμό.[1]
ΤίτλοιΕπεξεργασία
Τίτλοι ως παίκτηςΕπεξεργασία
Ρόμα
- Πρωτάθλημα (1): 1982–83
- Κύπελλο (4): 1979–80, 1980–81, 1983–84, 1985–86
Μίλαν
- Πρωτάθλημα (2): 1987–88, 1991–92
- Σούπερ Καπ (1): 1988
- Κύπελλο Πρωταθλητριών (2): 1988–89, 1989–90
- Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1): 1990
- Διηπειρωτικό (1): 1989
Εθνική Ιταλίας
- Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 3η θέση: 1990
Διακρίσεις ως προπονητήςΕπεξεργασία
Γιουβέντους
- Κύπελλο Ιντερτότο: 1999
Μίλαν
- Πρωτάθλημα: 2003–04
- Κύπελλο: 2002–03
- Σούπερ Καπ: 2004
- Τσάμπιονς Λιγκ : 2002–03, 2006–07 runner-up: 2004–05
- ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ: 2003, 2007
- Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων: 2007
Τσέλσι
- Πρέμιερ Λιγκ: 2009–10
- Κύπελλο Αγγλίας: 2009–10
- Σούπερ Καπ Αγγλίας: 2009
Παρί Σεν Ζερμέν
- Πρωτάθλημα: 2012–13
Μπάγερν Μονάχου
- Πρωτάθλημα: 2016-17
- Σούπερ Καπ: 2016,2017
Ρεάλ Μαδρίτης
- Πρωτάθλημα:2021-22
- Κύπελλο:2013-14, 2022-23
- Σούπερ Καπ: 2021-22
- Τσάμπιονς Λιγκ:2013-14, 2021-22
- ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ:2014, 2022
- Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων:2014, 2022
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
ΠηγέςΕπεξεργασία
- national-football-teams.com Στατιστικά
- soccerbase.com Στατιστικά
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Κάρλο Αντσελότι, ο θρύλος». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014.
- ↑ «Official Announcement: Ancelotti». RealMadrid.com (στα Αγγλικά). 1 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021.
- ↑ «IFFHS STATISTICS - RECORDS FOR ANCELOTTI AND PEREZ». Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2022.
- ↑ «Carlo Ancelotti Becomes Most Successful Manager In Champions League History». Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2022.
- ↑ «CARLO ANCELOTTI'S RECORD». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022.