Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1711 έως το θάνατό του το 1740

Ο Κάρολος ΣΤ΄ (Karl VI., Βιέννη, 1 Οκτωβρίου 1685 – Βιέννη, 20 Οκτωβρίου 1740) διαδέχτηκε το 1711 τον πρεσβύτερο αδερφό του Ιωσήφ Α΄ ως αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βασιλιάς της Βοημίας (ως Κάρολος Β΄), Βασιλιάς της Ουγγαρίας και Κροατίας και Αρχιδούκας της Αυστρίας (ως Κάρολος Γ΄). Το 1700 διεκδίκησε ανεπιτυχώς τον θρόνο της Ισπανίας, μετά τον θάνατο του θείου του Καρόλου Β΄ της Ισπανίας.

Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Karl VI. (Γερμανικά)
Γέννηση1  Οκτωβρίου 1685[1][2][3]
Βιέννη[4]
Θάνατος20  Οκτωβρίου 1740[1][2][3]
Βιέννη[5]
Αιτία θανάτουγαστρεντερική νόσος
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΑυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Ισπανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Γερμανικά[6][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
συλλέκτης τέχνης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλισάβετ Χριστίνα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ (από 1708)[8]
ΤέκναΜαρία Θηρεσία
Μαρία Άννα της Αυστρίας, κυβερνήτης
Archduchess Maria Amalia of Austria[9]
Archduke Leopold Johann of Austria[9]
ΓονείςΛεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Ελεονώρα Μαγδαληνή του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
ΑδέλφιαΜαρία Αντωνία της Αυστρίας
Μαρία Μαγδαληνή της Αυστρίας
Μαρία Ελισάβετ της Αυστρίας
Μαρία Άννα της Αυστρίας
Μαρία Θηρεσία της Αυστρίας
Ιωσήφ Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Λεοπόλδος Ιωσήφ της Αυστρίας
ΟικογένειαΟίκος των Αψβούργων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1711–1740)
πρίγκιπας-εκλέκτορας
βασιλιάς της Ουγγαρίας (1711–1740)[10]
King of Bohemia (1711–1740)
Μονάρχης της Αραγωνίας (1706–1714)
King of Sardinia and Corsica (1713–1720)
Archduke of Austria
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με τα διάσημα του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Κάρολος Φραγκίσκος Ιωσήφ Βένζελ Βαλτάσαρ Ιωάννης Αντώνιος Ιγνάτιος ήταν ο δευτερότοκος γιος του Λεοπόλδου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Μαργαρίτας Θηρεσίας των Αψβούργων, κόρης του Φιλίππου Δ΄ της Ισπανίας.

Παντρεύτηκε την Ελισάβετ Χριστίνα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ, με την οποία απέκτησε τα (δύο επιζώντα) παιδιά του: τη Μαρία Θηρεσία και τη Μαρία Άννα, που κυβέρνησε τις Αυστριακές Κάτω Χώρες.

Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο Κάρολος έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον Σαλικό Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε με σοβαρά όμως ανταλλάγματα. Η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Σαξονία-Πολωνία, η Ολλανδία, η Ισπανία,[11] η Βενετία,[12], το Παπικό κράτος[12], η Πρωσία,[13] η Ρωσία,[12] η Δανία,[13] η Σαρδηνία,[13], η Βαυαρία[13] και Δίαιτα της Αυτοκρατορίας[13] αναγνώρισαν την Κύρωση. Η Γαλλία, η Βαυαρία, η Σαξονία-Πολωνία και η Πρωσσία αργότερα υπαναχώρησαν.

Ο Κάρολος πέθανε το 1740, προκαλώντας με τον θάνατό του τον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής, που διεξήγαγε επί οκτώ χρόνια η διάδοχός του, Μαρία Θηρεσία.

 
Ο Κάρολος ΣΤ΄.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1708 την Ελισάβετ Χριστίνα των Γουέλφων, κόρη του Λουδοβίκου Ροδόλφου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Βόλφενμπυτελ, και είχε τέκνα:

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-VI-Holy-Roman-emperor. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w63s5x0r. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. CONOR.SI. 239495523.
  7. CONOR.SI. 79989091.
  8. p10308.htm#i103071. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  9. 9,0 9,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  10. Zsuzsa Gáspár, Jenő Horváth: «Királyok könyve» (ουγγρικά) Officina Nova. Βουδαπέστη. 1997. σελ. 166. ISBN-10 963-548-580-8.
  11. Jones (2002), σελ. 89.
  12. 12,0 12,1 12,2 Crankshaw (1969), σελ. 37.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «Pragmatic Sanction of Emperor Charles VI». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009. 
  • Crankshaw, Edward (1969), Maria Theresa, Longman publishers, Great Britain (pre-dates ISBN).
  • Jones, Colin (2002), "The Great Nation: France from Louis XV to Napoleon", University of Columbia Press, Great Britain, ISBN 0-231-12882-7.
Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Γέννηση: 1 Οκτωβρίου 1685 Θάνατος: 20 Οκτωβρίου 1740
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Ιωσήφ Α΄
δούκας του Τέσεν
1711-1722
Διάδοχος
Λεοπόλδος
Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,
Βασιλιάς της Γερμανίας
  
17111740
Διάδοχος
Κάρολος Ζ΄
βασιλιάς της Ουγγαρίας, Κροατίας, Βοημίας, αρχιδούκας της Αυστρίας
1711-1740
Διάδοχος
Μαρία Θηρεσία
Προκάτοχος
Κάρολος Γ΄
δούκας της Πάρμας και Πλακεντίας
1735-1740
Προκάτοχος
Μαξιμιλιανός Β΄ Εμμανουήλ
δούκας του Λουξεμβούργου, κόμης του Ναμύρ
1714-1740
Προκάτοχος
Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας
δούκας της Βραβάντης, Λίμπουργκ, Λοτιέ, Μιλάνου, κόμης της Φλάνδρας,
κόμης του Αινώ
  
17141740
βασιλιάς της Σαρδηνίας
 
17141740
Διάδοχος
Βίκτωρ-Αμεδαίος Β΄
βασιλιάς της Νεαπόλεως
 
1714 - 1735
Διάδοχος
Κάρολος Γ΄
Προκάτοχος
Βίκτωρ-Αμεδαίος Β΄
βασιλιάς της Σικελίας
 
17201734