Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Ο Κάρολος ΣΤ΄ (Karl VI., Βιέννη, 1 Οκτωβρίου 1685 – Βιέννη, 20 Οκτωβρίου 1740) διαδέχτηκε το 1711 τον πρεσβύτερο αδερφό του Ιωσήφ Α΄ ως αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βασιλιάς της Βοημίας (ως Κάρολος Β΄), Βασιλιάς της Ουγγαρίας και Κροατίας και Αρχιδούκας της Αυστρίας (ως Κάρολος Γ΄). Το 1700 διεκδίκησε ανεπιτυχώς τον θρόνο της Ισπανίας, μετά τον θάνατο του θείου του Καρόλου Β΄ της Ισπανίας.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Κάρολος Φραγκίσκος Ιωσήφ Βένζελ Βαλτάσαρ Ιωάννης Αντώνιος Ιγνάτιος ήταν ο δευτερότοκος γιος του Λεοπόλδου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Μαργαρίτας Θηρεσίας των Αψβούργων, κόρης του Φιλίππου Δ΄ της Ισπανίας.
Παντρεύτηκε την Ελισάβετ Χριστίνα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ, με την οποία απέκτησε τα (δύο επιζώντα) παιδιά του: τη Μαρία Θηρεσία και τη Μαρία Άννα, που κυβέρνησε τις Αυστριακές Κάτω Χώρες.
Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο Κάρολος έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον Σαλικό Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε με σοβαρά όμως ανταλλάγματα. Η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Σαξονία-Πολωνία, η Ολλανδία, η Ισπανία,[11] η Βενετία,[12], το Παπικό κράτος[12], η Πρωσία,[13] η Ρωσία,[12] η Δανία,[13] η Σαρδηνία,[13], η Βαυαρία[13] και Δίαιτα της Αυτοκρατορίας[13] αναγνώρισαν την Κύρωση. Η Γαλλία, η Βαυαρία, η Σαξονία-Πολωνία και η Πρωσσία αργότερα υπαναχώρησαν.
Ο Κάρολος πέθανε το 1740, προκαλώντας με τον θάνατό του τον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής, που διεξήγαγε επί οκτώ χρόνια η διάδοχός του, Μαρία Θηρεσία.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1708 την Ελισάβετ Χριστίνα των Γουέλφων, κόρη του Λουδοβίκου Ροδόλφου του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ-Βόλφενμπυτελ, και είχε τέκνα:
- Λεοπόλδος Ιωάννης (13 Απριλίου - 4 Νοεμβρίου 1716).
- Μαρία Θηρεσία (1717 - 1780), Αρχιδούκισσα της Αυστρίας και Βασίλισσα της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας· παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Γ΄ της Λωρραίνης.
- Μαρία Άννα (1718 - 1744), παντρεύτηκε τον Κάρολο Αλέξανδρο της Λωρραίνης.
- Μαρία Αμαλία (1724 - 1730).
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-VI-Holy-Roman-emperor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w63s5x0r. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ CONOR.SI. 239495523.
- ↑ CONOR.SI. 79989091.
- ↑ p10308.htm#i103071. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Zsuzsa Gáspár, Jenő Horváth: «Királyok könyve» (ουγγρικά) Officina Nova. Βουδαπέστη. 1997. σελ. 166. ISBN-10 963-548-580-8.
- ↑ Jones (2002), σελ. 89.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Crankshaw (1969), σελ. 37.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «Pragmatic Sanction of Emperor Charles VI». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.
Πηγές
Επεξεργασία- Crankshaw, Edward (1969), Maria Theresa, Longman publishers, Great Britain (pre-dates ISBN).
- Jones, Colin (2002), "The Great Nation: France from Louis XV to Napoleon", University of Columbia Press, Great Britain, ISBN 0-231-12882-7.