Κάρολος των Βουρβόνων, Αρχιεπίσκοπος της Ρουέν
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Κάρολος των Βουρβόνων (Charles Ier de Bourbon, 22 Σεπτεμβρίου 1523 – 9 Μαΐου 1590) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν Γάλλος καρδινάλιος και αρχιεπίσκοπος του Ρουέν.
| Κάρολος των Βουρβώνων, Αρχιεπίσκοπος της Ρουέν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Ier de Bourbon (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 22 Σεπτεμβρίου 1523 Γαλλία |
| Θάνατος | 9 Μαΐου 1590[1][2][3] Φοντεναί-λε-Κοντ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία[4] |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Μέσα Γαλλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κάρολος των Βουρβόνων, Δούκας του Βαντόμ και Φραγκίσκη της Αλανσόν |
| Αδέλφια | Αντώνιος της Ναβάρρας Λουδοβίκος Α΄ του Κοντέ Jean, Count of Soissons and Enghien Φραγκίσκος του Ανγκιάν Μαργαρίτα του Βαντόμ Mary of Bourbon |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας (από 1550)[4][6] Bishop of Carcassonne καρδινάλιος (από 1548)[4] diocesan bishop (1540–1546)[4][7] diocesan bishop (1544–1550)[4][8] |
| Βραβεύσεις | Ταξίαρχος του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Ήταν το όγδοο παιδί του Καρόλου Δ΄ δούκα του Βαντόμ και της Φραγκίσκης των Βαλουά, κόρης του Ρενέ δούκα του Αλανσόν.
Ανέβηκε γρήγορα την ιεραρχία της Καθολικής εκκλησίας. Έγινε επίσκοπος Νεβέρ (1540 – 1545), καρδινάλιος Σαίντ (1548), αρχιεπίσκοπος της Ρουέν (1550 – 1590), επίσκοπος της Νάντης (1550 – 1554) παπικός απεσταλμένος στην Αβινιόν (1565 – 1590). Στις 31 Δεκεμβρίου 1578 έγινε γενικός αρχηγός του Τάγματος του Αγ. Πνεύματος.
Όταν ο δούκας του Αλανσόν και του Ανζού πέθανε άτεκνος (1584), ενώ ο βασιλιάς ήταν ήδη άτεκνος, ήταν σαφές ότι η διαδοχή θα περνούσε στον Οίκο του Βαντόμ, που καταγόταν απευθείας από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Θ΄. Ωστόσο ο Ερρίκος της Ναβάρρας, γιος μεγαλύτερου αδελφού του Αντουάν, αποκλείστηκε από την διαδοχή γιατί ήταν Προτεστάντης. Στην μυστική συνθήκη του Ζουανβίλ (1584) ορίστηκε ο ίδιος ο Κάρολος διάδοχος του θρόνου, παρουσία και ενός απεσταλμένου του βασιλιά της Ισπανίας Φιλίππου Β΄. Ο Ερρίκος Γ΄ αιχμαλώτισε τον Κάρολο στο κάστρο του Μπλουά στις 23 Δεκεμβρίου 1588. Μεταφέρθηκε σε πολλά κάστρα για λόγους ασφάλειας και με τον θάνατο του Ερρίκου Γ΄, ενώ ανακηρύχθηκε βασιλιάς, βρισκόταν αιχμάλωτος στο κάστρο του Σινόν. Το Κοινοβούλιο τον ανακήρυξε στις 21 Νοεμβρίου 1589 βασιλιά της Γαλλίας ως Κάρολος Ι΄, ωστόσο απαρνήθηκε τον τίτλο και παραιτήθηκε υπέρ του ανιψιού του Ερρίκου Δ΄, παρόλο που ήταν ανεπιθύμητος από την Καθολική εκκλησία.
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13521503h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6wm8rqn. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 bourv.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13521503h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ roue.
- ↑ neve.
- ↑ s548.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Charles, Cardinal de Bourbon της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |