Κάστρο της Άκιτα
Συντεταγμένες: 39°44′24.93″N 140°4′52.83″E / 39.7402583°N 140.0813417°E
Το Κάστρο της Άκιτα (秋田城, Akita-jō) ήταν κάστρο της περιόδου Νάρα στην περιοχή εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η πόλη Άκιτα, του νομού Άκιτα, στην Ιαπωνία. Μερικές φορές αναφέρεται ως «Φρούριο Άκιτα». Το όνομα μερικές φορές χρησιμοποιείται για το κάστρο του Κούμποτα, ένα Ιαπωνικό κάστρο της περιόδου Έντο, το οποίο χρησίμευε ως η έδρα της φυλής Σατάκε, νταϊμιό του τομέα Κούμποτα, που κυβερνούσαν τη βόρεια επαρχία Ντέβα υπό το Σογκουνάτο Τοκουγκάβα.
| Κάστρο της Άκιτα | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | jōsaku |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 39°44′25″N 140°4′53″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Άκιτα |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 733 |
| Προστασία | ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια της περιόδου Ασούκα, ο Άμπε νο Χιράφου κατέκτησε τις ιθαγενείς φυλές Εμίσι στις σημερινές πόλεις Άκιτα και Νοσίρο το 658 και δημιούργησε μια οχύρωση στον ποταμό Μογκάμι. Το έτος 708 μ.Χ., η "Χώρα Ντέβα" δημιουργήθηκε από το βόρειο μισό της επαρχίας Ετσίγκο και αναδείχθηκε σε επαρχία Ντέβα το 712 μ.Χ. Ωστόσο, εκείνη την εποχή η περιοχή ήταν ακόμα εκτός του αποτελεσματικού ελέγχου της αυτοκρατορικής αυλής του Γιαμάτο με έδρα τη Νάρα. Αρκετές στρατιωτικές αποστολές στάλθηκαν στην περιοχή, με ένοπλους αποίκους να σχηματίζουν οικισμούς οχυρωμένους με τάφρους και ξύλινους τοίχους σε όλη την κεντρική Ντέβα στη σημερινή περιοχή Σονάι του νομού Γιαμαγκάτα. Το 733, το φρούριο στον ποταμό Μογκάμι μεταφέρθηκε βόρεια και ένας νέος στρατιωτικός οικισμός, που αργότερα ονομάστηκε «Κάστρο Άκιτα», χτίστηκε εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η περιοχή Τακασιμίζου της πόλης Άκιτα. Ο Άμπε νο Γιακαμάρο στάλθηκε ως Τσιντζούφου-σόγκουν και το κάστρο Άκιτα έγινε βάση επιχειρήσεων για τον αποικισμό της περιοχής και την υποταγή των γηγενών λαών Εμίσι.
Το 737, μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση άρχισε να συνδέει το Κάστρο Άκιτα με το Κάστρο Τάγκα στην ακτή του Ειρηνικού. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 50 ετών, επιπρόσθετες οχυρώσεις ανεγέρθηκαν στο Οκάτσι στην επαρχία Ντέβα και στο Μονόφου στην επαρχία Μούτσου, που περιλάμβανε μια δύναμη άνω των 5000 ανδρών. Οι φυλές Εμίσι απεχθάνονταν πολύ αυτό τον δρόμο και μετά από μια εξέγερση το 767, πραγματοποιήθηκαν αποστολές ειρήνευσης το 776, 778, 794, 801 και 811 [2]
Το κάστρο υπέστη σοβαρές ζημιές σε σεισμό το 830. Το 878, μια μεγάλη εξέγερση γνωστή ως Διαταραχή Γκάνκι (元慶の乱) ξέσπασε στην περιοχή ενάντια στην κυριαρχία του Γιαμάτο, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή μεγάλου μέρους του Κάστρου Άκιτα. Μια άλλη μεγάλη εξέγερση σημειώθηκε το 939, γνωστή ως Διαταραχή Τένκι (天慶の乱). Ωστόσο, το κάστρο Άκιτα αποκαταστάθηκε μετά από κάθε καταστροφή και παρέμεινε σε χρήση μέχρι τα μέσα της περιόδου Χεϊάν. Από τον 9ο έως τον 11ο αιώνα, το Κάστρο Άκιτα ήταν η κατοικία του «Ντέβα-νο-σούκε», ή του κατ΄όνομα υποδιοικητή της επαρχίας Ντέβα. Ο τίτλος αργότερα άλλαξε σε "Άκιτα-νο-σούκε". Ωστόσο, το κάστρο εγκαταλείφθηκε γύρω στο 1050 κατά τη διάρκεια του Πρώην Εννεαετούς Πολέμου.
Διπλωματικές Λειτουργίες Επεξεργασία
Η δυναστεία των Γιαμάτο έχτισε αυτή τη βορειότερη οχύρωση, επειδή θεώρησε απαραίτητο να υπάρχει εκεί ένα φυλάκιο, για να δέχεται σωστά (και περιστασιακά να αρνείται) διπλωματικές αντιπροσωπείες από το Μπαλχάι /Μποχάι. Λόγω της παρατυπίας και του απρόβλεπτου με την οποία έφτασαν αυτές οι αντιπροσωπείες, η δυναστεία αποφάσισε κάποτε να καταργήσει το Κάστρο Άκιτα το 770, αλλά απέσυρε την απόφαση δέκα χρόνια αργότερα. Η ίδια η ύπαρξη του Κάστρου Άκιτα εξαρτιόταν από τις αντιπροσωπείες Μπαλχάι /Μποχάι μέχρι τα τέλη του 8ου αιώνα, όταν οι αντιπροσωπείες Μπαλχάι /Μποχάι άλλαξαν οριστικά τη διαδρομή ναυσιπλοΐας τους προς την Ιαπωνία, καθώς έμαθαν μέχρι τότε να ναυπηγούν πλοία αρκετά μεγάλα ώστε να διασχίζουν απευθείας τη Θάλασσα της Ιαπωνίας στη χερσόνησο του Νότο, εγκατέλειψαν τη βόρεια διαδρομή μέσω της δυτικής ακτής του Χοκκάιντο. Το Κάστρο Άκιτα έχασε τότε τις διπλωματικές του λειτουργίες, κάτι που επηρέασε ακόμη και τη φυσική του εμφάνιση. [3]
Σημερινή εποχή Επεξεργασία
Το κάστρο Άκιτα περιβαλλόταν από χωμάτινες επάλξεις και είχε πύλες σε κάθε ένα από τα βασικά σημεία. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές βρήκαν τα θεμέλια των στρατώνων καθώς και επίσημα κτήρια για την κυβέρνηση της επαρχίας Ντέβα, καθώς και κεραμικά πλακάκια στέγης, ξύλινες σανίδες και έγγραφα σε γυαλιστερό χαρτί.
Η τοποθεσία ανακηρύχθηκε Εθνικός Ιστορικός Χώρος το 1939. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές δείχνουν ότι ο χώρος είχε κατά προσέγγιση διαστάσεις 94 μέτρα ανατολικά-δυτικά και 77 μέτρα βορρά-νότο. Ορισμένες από τις κατασκευές του Κάστρου Άκιτα έχουν ανακατασκευαστεί στα αρχικά τους θεμέλια.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ kunishitei
.bunka .go .jp /heritage /detail /401 /267. - ↑ Turnbull. Japanese Castles AD 250-1540. Page 13
- ↑ https://www.jstage.jst.go.jp/article/iasrc/7/0/7_63/_article/-char/en
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan. Tokyo: Charles E. Tuttle Co. σελίδες 144–145. ISBN 0-8048-1102-4.
- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. σελ. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
- Turnbull, Stephen (2003). Japanese Castles 1540-1640. Osprey Publishing. σελ. 64 pages. ISBN 1-84176-429-9.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Akita Castle στο Wikimedia Commons