Κήτος (μυθολογία)

Στην ελληνική γλώσσα, η λέξη "κήτος" (αρχαία ελληνική: κῆτος) υποδηλώνει ένα τεράστιο ψάρι ή ένα θαλάσσιο τέρας.^[1] Τα θαλάσσια τέρατα σκοτώθηκαν από τους μεγάλους ήρωες των αρχαίων Ελλήνων, Περσέα και Ηρακλή, που καθένα αναφέρεται ως "κήτος" στις αρχαίες ελληνικές πηγές^[2]. Το όνομα του μυθολογικού τέρατος Κήτος προέρχεται από τη λέξη "κῆτος", όπως επίσης και το όνομα του αστερισμού (Cetus).

Όταν η βασίλισσα Κασσιέπεια καυχήθηκε ότι η κόρη της Ανδρομέδα, ήταν πιο όμορφη από τις Νηρηίδες, η ασέβειά της αυτή προκάλεσε την οργή του Ποσειδώνα, ο οποίος έστειλε το Κήτος, ένα θαλάσσιο τέρας, να επιτεθεί στην Αιθιοπία. Ο μάντης τότε είπε στο βασιλιά Κηφέα και στην Κασσιέπεια να θυσιάσουν την Ανδρομέδα στο Κήτος. Αλυσόδεσαν λοιπόν τη πριγκίπισσα σε ένα βράχο κοντά στον ωκεανό, για να την καταβροχθίσει το τέρας. Ο Περσέας είδε την Ανδρομέδα αλυσοδεμένη στο βράχο και έμαθε το κακό που την είχε βρει. Όταν το Κήτος αναδύθηκε από τον ωκεανό για να καταβροχθίσει την Ανδρομέδα, ο Περσέας κατάφερε να το σκοτώσει. Κατά μία εκδοχή, ο Περσέας βύθισε το σπαθί του στην πλάτη του τέρατος. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Περσέας χρησιμοποίησε το κεφάλι της Μέδουσας και πέτρωσε το Κήτος.

Παραπομπές Επεξεργασία

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Κήτος (μυθολογία)

↑ "κῆτος" στο Liddell H.G. & Scott R. (1940), A Greek-English Lexicon. Revised and augmented throughout by H.S. Jones and R. McKenzie, Oxford: Clarendon Press.
↑ Για τον Περσέα: Απολλόδωρος (ψευδο), Βιβλιοθήκη Β', 4,3. Για τον Ηρακλή: Όμηρος, Ιλιάδα, Φ 441 και Απολλόδωρος (ψευδο), Βιβλιοθήκη Β', 5,9.

[1] "κῆτος" στο Liddell H.G. & Scott R. (1940), A Greek-English Lexicon. Revised and augmented throughout by H.S. Jones and R. McKenzie, Oxford: Clarendon Press.

[2] Για τον Περσέα: Απολλόδωρος (ψευδο), Βιβλιοθήκη Β', 4,3. Για τον Ηρακλή: Όμηρος, Ιλιάδα, Φ 441 και Απολλόδωρος (ψευδο), Βιβλιοθήκη Β', 5,9.

[1]

[2]