Κίνημα των κίτρινων γιλέκων

(Ανακατεύθυνση από Κίτρινα Γιλέκα)

Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων (γαλλικά: Mouvement des gilets jaunes‎‎, από τα φωσφορίζοντα γιλέκα που φορούν πολλά μέλη του) είναι ένα λαϊκιστικό,[1] από τα κάτω (grassroots)[2] πολιτικό κίνημα για οικονομική δικαιοσύνη που εμφανίστηκε στη Γαλλία στα τέλη του 2018.

Διαδήλωση των κίτρινων γιλέκων στο Μπελφόρ στις 1 Δεκεμβρίου 2018

Η διαμαρτυρία επικεντρώθηκε αρχικά στην αύξηση της τιμής των καυσίμων που προκάλεσε η αύξηση του φόρου στα πετρελαιοειδή. Γρήγορα επεκτάθηκε και σε αιτήματα που σχετίζονται με την αγοραστική δύναμη μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων που ζουν σε περιαστικές περιοχές και την επαρχία, ακόμη και με την παραίτηση του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Το κίνημα εξαπλώθηκε κυρίως μέσω των κοινωνικών δικτύων.

Η πρώτη πανεθνική διαδήλωση έγινε στις 17 Νοεμβρίου και επαναλαμβάνεται ως σήμερα κάθε Σάββατο.

Σοβαρά επεισόδια ξέσπασαν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στο Παρίσι στις 2 Δεκεμβρίου. Την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου η κυβέρνηση αποφάσισε να αναστείλει την εφαρμογή της αύξησης στον φόρο για έξι μήνες (θα ίσχυε από την 1η Ιανουαρίου 2019).

Αρχικά, δημοσιεύτηκαν 42 αιτήματα των Γάλλων διαδηλωτών, με προμετωπίδα την περίθαλψη των αστέγων.[3]

Στις 27 Ιανουαρίου 2019 έλαβε χώρα η 1η Συνέλευση των Συνελεύσεων των Κίτρινων Γιλέκων στο Κομερσύ, η οποία αποτέλεσε μία πρώτη προσπάθεια ομοσπονδιοποίησης του κινήματος, όπως αποτυπώθηκε και στο σχετικό τους κείμενο.[4] Στις 5-7 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η 2η Συνέλευση των Συνελεύσεων των Κίτρινων Γιλέκων στο Σαιν-Ναζαίρ με περίπου 800 εκπροσώπους αυτή τη φορά.[5]

Όπως το κίνημα των αγανακτισμένων έτσι και το κίνημα των κίτρινων γιλέκων έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 20 χώρες, μεταξύ των οποίων η Αίγυπτος, η Αυστραλία, η Βουλγαρία, η Βρετανία, η Γερμανία, η Ιρλανδία, το Ισραήλ, η Ιταλία, ο Καναδάς, η Κροατία, η Λιθουανία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρωσία, η Σερβία η Φινλανδία και η Ελλάδα. [6]

Βιβλία για τα Κίτρινα Γιλέκα στα ελληνικά Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. * Fareed Zakaria (13 December 2018). «The new dividing line in Western politics» (στα αγγλικά). The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 December 2018. https://web.archive.org/web/20181217202406/https://www.washingtonpost.com/opinions/the-yellow-vest-protests-add-to-a-new-dividing-line-in-western-politics/2018/12/13/f468b8d8-ff1d-11e8-862a-b6a6f3ce8199_story.html?utm_term=.1b39ee8a6b57. Ανακτήθηκε στις 17 December 2018. 
  2. * Nossiter, Adam (2018-11-24). «Tear Gas and Water Cannons in Paris as Grass-Roots Protest Takes Aim at Macron» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 December 2018. https://web.archive.org/web/20181229031343/https://www.nytimes.com/2018/11/24/world/europe/france-yellow-vest-protest.html. Ανακτήθηκε στις 2018-12-28. 
  3. ««Να είστε ρεαλιστές. Ζητήστε το αδύνατο»». www.didaskaleio.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. ««Call for the First "Assembly of the Assemblies" of the Yellow Vests»». www.defenddemocracy.press. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019. 
  5. ««Ανταπόκριση από τη 2η Συνέλευση των Κίτρινων Γιλέκων»». www.babylonia.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019. 
  6. «Kitrina gileka. giletsjaunes.gr». www.facebook.com. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022.