Καίτη Λαμπροπούλου
Η Καίτη Λαμπροπούλου (Επιβάτες Θράκης 26 Αυγούστου 1926 - 31 Ιανουαρίου 2011) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
| Καίτη Λαμπροπούλου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Αυγούστου 1926[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 31 Ιανουαρίου 2011[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου (από 1942) ηθοποιός ταινιών (από 1951) |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γεώργιος Ρούσσος |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΜεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα συνολικά τρία της οικογένειας.
Ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο από τα μαθητικά της χρόνια κρυφά από την οικογενειά της και συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην "Αγριόπαπια" του Χένρικ Ίψεν.[3] Με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» συνεργάστηκε στα έργα "Σουάνεβιτ", "Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε", "Κωνσταντίνου και Ελένης", "Ο βυσσινόκηπος", "Στέλλα Βιολάντη", "Το πρώτο έργο της Φάννυ", "Δεν μπορείς να ξέρεις", "Χαρούμενα νιάτα", "Βρυκόλακες" κ.ά..
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις: "Φοιτηταί", "Ζητείται υπηρέτης", "Συρανό ντε Μπερζεράκ", "Το φιντανάκι", "Λοκαντιέρα", "Ο κατά φαντασίαν ασθενής", "Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ" κ.ά.. [4] Στη συνέχεια, ακολούθησε τον Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία Το παιδί μου πρέπει να ζήσει. Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο Θέατρο της Δευτέρας.
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΣτις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε σε αυτήν και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο "Κυβέλη" για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.[5]
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος.[6] Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε με την αδερφή της στον Διόνυσο.[6]
Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών στις 31 Ιανουαρίου του 2011.
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΚινηματογράφος
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1951 | Το παιδί μου πρέπει να ζήσει[7] | Άννα |
| 1952 | Ένα βότσαλο στη λίμνη[8] | Μάργκαρετ |
| Η φλόγα της ελευθερίας | ||
| 1953 | Σάντα Τσικίτα | Μαρκέλα |
| 1954 | Το κορίτσι της γειτονιάς | Αντζουλίνα |
| 1955 | Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας[9] | Κρουστάλλω |
| 1956 | Ο ζηλιαρόγατος[10] | Τζένη Αργυρίου |
| 1959 | Πώς περνούν οι παντρεμένοι | Σαββατιανή |
| 1960 | Μανταλένα[10] | Ροζίνα Γιόκαρη |
| 1961 | Η Αλίκη στο ναυτικό[10] | Σοφία |
| 1963 | Τρίτη και 13 | Ευτυχία Μαυροφρύδη |
| Χτυποκάρδια στο θρανίο | Καίτη Νικολάου | |
| 1964 | Η σωφερίνα[10] | Αικατερίνη (Κάθριν) Τουφεξή |
| Ό,τι θέλει ο λαός | Λιλή | |
| Εξωτικές βιταμίνες | Κικίτσα | |
| 1965 | Κάλλιο πέντε και στο χέρι | Πηνελόπη Κωνσταντινέα |
| Η γυνή να φοβήται τον άνδρα | Μάρω | |
| 1966 | Σύντομο διάλειμμα | γυναίκα στο κοινό |
| 1968 | Η ζηλιάρα | Ζωζώ |
| Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο[10] | Χρυσάνθη Καραντάρη | |
| 1969 | Ο Στρατής παραστράτησε | Αλεξάνδρα |
| 1971 | Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση[10] | Κλεοπάτρα |
| 1972 | Η Αλίκη δικτάτωρ | Αμαλία Μπρόκου |
| Ο Ιπποκράτης και η δημοκρατία | Νέρα | |
| 1973 | Η Μαρία της σιωπής[10] | Ελένη |
| 1980 | Πονηρό θηλυκό... κατεργάρα γυναίκα! | Καίτη |
| 1981 | Τώρα θέλω! Τώρα! | Αμφιτρίτη |
| Κατάσκοπος Νέλλη | φράου Σνάιντερ | |
| Ένας κοντός θα μας σώσει | Μίρβα | |
| 1982 | Άγρια νιάτα | Μιχαηλίδη |
| Ο καπιταλίστας και η τραγουδίστρια | Άννα Λαμάρ | |
| 1985 | Τα παιδιά μας, οι άγγελοι | Βέτα Παπασταύρου |
| 1987 | Πόντιος είμαι, ό,τι θέλω κάνω | Κατίνα |
Τηλεοπτικές σειρές
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1972 | Στησιχόρου '73 | ΥΕΝΕΔ |
| 1973 | Το ποινικό μητρώο της Αθήνας | |
| 1975 | Βασίλισσα Αμαλία | ΕΙΡΤ |
| 1978 | Αναδυόμενη | ΥΕΝΕΔ |
| 1979 | Τυχεροί και άτυχοι | |
| Μυστικοί αρραβώνες | ||
| 1981 | Το ξενοδοχείο | |
| Οι πρωταγωνιστές | ||
| 1983 | Η κυρία Ντορεμί | ΕΡΤ |
| Μαντώ Μαυρογένους | ||
| 1984 | Ο θείος μας ο Μίμης | ΕΡΤ2 |
| 1986 | Οικογένεια Βλαμμένου | ΕΡΤ |
| Κεφαλλονίτικες ιστορίες | ||
| Μη μου γυρνάς τη πλάτη | ΕΡΤ2 | |
| 1988 | Ποιος είναι ο κύριος Αλεξίου | ΕΤ1 |
| 1990 | Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του | |
| 1991 | Μια απίθανη γιαγιά | ΕΤ2 |
| Και εύθυμη και χήρα | ΑΝΤ1 | |
| 1992 | Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες | MEGA |
| 1993 | Οι μεν και οι δεν | ΑΝΤ1 |
| 2000 | Άρωμα γυναίκας | STAR |
Τηλεοπτικό θέατρο
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1972 | Αχ, αυτή η ψυχανάλυση
Όταν τα ρόδα ξανανθίζουν |
ΕΙΡΤ
ΕΙΡΤ |
| 1979 | Η γυναίκα μου φάντασμα | ΕΡΤ |
| 1980 | Η υπόθεση της οδού Λουρσέν
Η σημασία να είναι κανείς σοβαρός |
ΥΕΝΕΔ
ΕΡΤ |
| 1981 | Αρσενικό και παλιά δαντέλα | ΕΡΤ |
| 1983 | Μετά το τσάι | ΕΡΤ |
| 1986 | Η τελευταία θυσία
Τα λάθη μιας νύχτας |
ΕΡΤ
ΕΡΤ |
| 1990 | Νύχτα μάγων | ΑΝΤ1 |
| 1994 | Ο σοβαρός κύριος Ερνέστος | ΕΤ1 |
| 1996 | Η μελωδία της ευτυχίας | ΑΝΤ1 |
| 1999 | Νταϊάνα η πριγκίπισσα του λαού | ALPHA |
Θεατρικές Παραστάσεις
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1959 | Η κυρία με τις καμέλιες |
| 1963 | Η κυρία έχει νεύρα
Περάστε την 1η του μηνός |
| 1972 | Η θεατρίνα
Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου |
| 1974 | Ταμπούρλα στην νύχτα |
| 1977 | Ωραία μου κυρία |
| 1979 | Ωχ!!
Σταυροφορίες |
| 1986 | Λυσιστράτη |
| 1987 | Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά |
| 1993 | Πρόσεξε το σκαλοπάτι |
Συμπληρωματικός κατάλογος θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες συμμετείχε η Λαμπροπούλου, ως ηθοποιός.
Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 www
.sansimera .gr /biographies /2228. - ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0483959. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2016.
- ↑ Χατζηδάκης, Γιώργος (14-02-1999). «Κουν: μνήμη και ανάμνηση» (pdf). Ένθετο "Επτά Ημέρες" (Εφημερίδα Καθημερινή): σελ. 7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-29. https://web.archive.org/web/20110829142810/http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1999/02/14021999.pdf. Ανακτήθηκε στις 27-10-2010.
- ↑ Αρχείο Εθνικού Θεάτρου
- ↑ «Θεατρικό Μουσείο - Θεατρικά Έπαθλα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2010.
- ↑ 6,0 6,1 Δότσιου, Χρύσα (01-12-2009). «Δύσκολες μέρες για την Καίτη Λαμπροπούλου!». Espresso News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-12-03. https://web.archive.org/web/20091203113144/http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&catID=3&artID=1108362. Ανακτήθηκε στις 27-10-2010.
- ↑ ΕΡΤ (31 Ιανουαρίου 2022). «Αφιέρωμα στην Καίτη Λαμπροπούλου, 11 χρόνια από τον θάνατό της». www.ertnews.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Παντελή, Άννη (2013). Το λαϊκό τραγούδι στον ελληνικό κινηματογράφο από το 1950 μέχρι το 1960. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. σελ. 23.
- ↑ Δελβερούδη, Ελίζα-Άννα (1994). «Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο ελληνικός κινηματογράφος». Αριάδνη. https://www.researchgate.net/profile/Eliza-Delveroudi/publication/341453716_O_Iakobos_Kampanelles_kai_o_ellenikos_kinematographos/links/5ec25699458515626cb0b9f0/O-Iakobos-Kampanelles-kai-o-ellenikos-kinematographos.pdf.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 «Καίτη Λαμπροπούλου (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
Πηγές
Επεξεργασία- Multimedia CD-ROM Ελληνικός Κινηματογράφος 1997 ΕΘΝΟDATA
- Καίτη Λαμπροπούλου: αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Finos Films
- IMDB - Kaiti Lambropoulou
Καίτη Λαμπροπούλου (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Έλληνες - Ελληνίδες ηθοποιοί
- Θόδωρος Έξαρχος: "Έλληνες ηθοποιοί - Αναζητώντας τις ρίζες", Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών
- www.retrodb.gr
- www.90lepta.com
