Καζάλε Μονφερράτο

Το Καζάλε Μονφερράτο (ιταλικά: Casale Monferrato) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία της Αλεσσάντρια, στην περιφέρεια του Πεδεμοντίου.

Καζάλε Μονφερράτο
Σημαία Έμβλημα
Καζάλε Μονφερράτο 45°8′3″N 8°27′30″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία της Αλεσσάντρια
Προστάτης	Evasius
Έκταση	86,21 km²
Υψόμετρο	116 μέτρα
Πληθυσμός	32.204 (1  Ιανουαρίου 2023)
Ταχ. κωδ.	15033
Τηλ. κωδ.	0142
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία

Μεσαίωνας

Η αρχαία προέλευση του οικισμού είναι ασαφής, υπήρχε στην αρχαιότητα ένας Γαλατικός οικισμός στην κοιλάδα του Πάδου. Το όνομα του μεταφράζεται ως "υγρός κατοικημένος τόπος", κατακτήθηκε από την Ρωμαϊκή δημοκρατία και έγινε Ισοπολίτιδα πόλη. Στις αρχές του 8ου αιώνα υπήρχε στην περιοχή ένας Λομβαρδικός οικισμός, σε αυτόν μαρτύρησε ο Άγιος Ευάσιος ο οποίος αποκεφαλίστηκε μαζί με 146 οπαδούς του. Ο βασιλιάς των Λομβαρδών Λιουτπράνδος τίμησε τον Άγιο μάρτυρα και οικοδόμησε μια εκκλησία στην μνήμη του. Η λατρεία του Αγίου Ευασίου βρισκόταν σε ακμή στον οικισμό μέχρι τα τέλη του 10ου αιώνα (988 μ.Χ.), έφερε το όνομα "Καζάλε ντι Σαντ΄Ευάσιο". Την εποχή του Καρλομάγνου ο οικισμός πέρασε υπό την θρησκευτική εξουσία των επισκόπων του Βερτσέλλι, τον απελευθέρωσε ο Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βασιλεύς της Ιταλίας Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα. Τα αντι-αυτοκρατορικά στρατεύματα από το Βερτσέλλι, την Αλεσσάντρια και το Μιλάνο λεηλάτησαν τον οικισμό (1215) αλλά αμέσως μετά οικοδομήθηκε και οχυρώθηκε (1220).

Ο οικισμός πέρασε υπό την εξουσία των Μαρκησίων του Μομφερράτου (1292) από τους οποίους πήρε το όνομα Καζάλε Μομφερράτο. Τον επόμενο αιώνα (1370) ο Οίκος των Βισκόντι κατέλαβε το Καζάλε Μομφερράτο, παρέμεινε σε αυτούς την περίοδο 1370-1404 και έγινε κατόπιν πρωτεύουσα της Μαρκησίας. Ο Κοντοτιέρος Φακίνο Κάνε γεννήθηκε στο Καζάλε Μονφερράτο. Ο Δούκας του Μιλάνου Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι τον χρηματοδότησε για την συμμετοχή του στην "μάχη του Καζαλέκιο" (1402) αλλά ο Θεόδωρος Β΄ του Μομφερράτου γιος της Ισαβέλλας της Μαγιόρκας δεν συμμετείχε. Ο Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι ξόδεψε 30.000 χρυσά Φλορίνια με στόχο να εκτρέψει το ρεύμα του ποταμού Μίντσιο από την πόλη της Μάντοβας αλλά την περίοδο εκείνη πέθανε. Το Καζάλε Μομφερράτο πέρασε κατόπιν υπό την κατοχή των Γκοντζάγκα της Μάντοβας που την οχύρωσαν ισχυρά (1536), τα επόμενα χρόνια ήταν ισχυρό φρούριο που χρησιμοποιήθηκε στον "Πόλεμο Διαδοχής της Μάντοβας".

Νεότερα χρόνια

Την εποχή που ξέσπασε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής ο στρατός του Πεδεμοντίου ηττήθηκε (1745), το Καζάλε Μομφερράτο καταλήφθηκε από τα νικηφόρα Γαλλικά και Ισπανικά στρατεύματα. Τα περισσότερα από τα κτίρια της πόλης υπέστησαν ζημιές αλλά επισκευάστηκαν και ανοικοδομήθηκαν ξανά στην Μπαρόκ αρχιτεκτονική συμβάλοντας στην αστικοποίηση του οικισμού. Την εποχή που ξέσπασαν οι Πόλεμοι της Ιταλικής Ανεξαρτησίας το Καζάλε Μονφερράτο αντιστάθηκε με επιτυχία στους Αυστριακούς (1849), κατόπιν ενισχύθηκε (1852). Τα τεράστια κοιτάσματα ασβεστολίθου που βρέθηκαν σε γειτονικούς λόφους είχαν ως αποτέλεσμα να ανοίξουν στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου πολλά εργοστάσια παραγωγής σκυροδέματος, το Καζάλε Μονφερράτο έγινε γνωστό ως "η τσιμεντένια πρωτεύουσα της Ιταλίας". Το Καζάλε Μονφερράτο ήταν η πρώτη Ιταλική πόλη που εκμεταλλεύτηκε τον πλούτο των ασβεστολίθων της για την κατασκευή φυσικού τσιμέντου χωρίς την χρήση διορθωτικών.