Καθεδρικός Ναός των Βρυξελλών

Συντεταγμένες: 50°50′52″N 4°21′37″E / 50.84778°N 4.36028°E / 50.84778; 4.36028

Ο Καθεδρικός Ναός των Βρυξελλών (λατ. Cathedralis Sancti Michaelis et Gudulae Bruxellis) είναι αφιερωμένος στον Άγιο Μιχαήλ και την Αγία Γουδούλη και αποτελεί το πιο αξιόλογο οικοδόμημα γοτθικής αρχιτεκτονικής της Βραβάντης (Brabant). Οι στέψεις και οι επικήδειες τελετουργίες των μελών του βασιλικού οίκου του Βελγίου τελούνται στον καθεδρικό ναό.

Καθεδρικός Ναός των Βρυξελλών
Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule de Bruxelles και Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele
Χάρτης
ΕίδοςΣυν-Καθεδρικός ναός και θρησκευτικό κτήριο
ΑρχιτεκτονικήBrabantine Gothic
Γεωγραφικές συντεταγμένες50°50′52″N 4°21′37″E
ΘρήσκευμαΚαθολικισμός[1]
Θρησκευτική υπαγωγήRoman Catholic Archdiocese of Mechelen-Brussels
Διοικητική υπαγωγήΒρυξέλλες[2][3]
ΤοποθεσίαQuartier de la cathédrale
ΧώραΒέλγιο[2][3]
Έναρξη κατασκευής1047
Γενικές διαστάσεις114 μέτρα × 57 μέτρα
Ύψος64 μέτρα
Προστασίαπροστατευομένο ακίνητο της περιοχής των Βρυξελλών (από 1936)[2]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ιστορία και αρχιτεκτονική Επεξεργασία

Οι οικοδομικές εργασίες για την ανέγερση του καθεδρικού ναού άρχισαν το 1226 επί Ερρίκου Α΄, Δούκα της Βραβάντης, και συνεχίστηκαν για 300 περίπου χρόνια. Είναι χτισμένος με αμμώδη ασβεστόλιθο από τη Φλάνδρα. Η λευκή πέτρινη πρόσοψη του 13ου αιώνα αποτελεί εξαίρετο δείγμα γοτθικού ρυθμού της Βραβάντης.

Τελικά, ο γοτθικός ναός ολοκληρώθηκε με την κατασκευή των δύο πρόσθιων διδύμων πύργων ύψους 69 μέτρων στις αρχές του 16ου αιώνα, επί Καρόλου του Ε΄. Ο ναός έχει μήκος 110 μ., πλάτος 50 μ. και 26,5 μ. ύψος.

Μετά τις καταστροφές που προκλήθηκαν από τους εικονοκλάστες κατά το 16ο αιώνα, ο ναός ανακαινίστηκε μετά την ίδρυση του βασιλείου του Βελγίου το 1830.

Το εσωτερικό του ναού Επεξεργασία

Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού απογυμνώθηκε από τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς του κατά τα βίαια επεισόδια και τις λεηλασίες των προτεσταντών εικονοκλαστών στα 15791580. Η Αγία Τράπεζα, τα αγάλματα, οι πίνακες και τα υαλογραφήματα του ναού καταστράφηκαν ολοκληρωτικά, καθώς και η λειψανοθήκη με τα οστά της Αγίας Γουδούλης, η οποία καταγόταν από ευγενείς Καρολίγγειους και γεννήθηκε περίπου το 670 μ.Χ.

Από τα πιο αξιοθέατα στο εσωτερικό του ναού είναι το «Παράθυρο της Δευτέρας Παρουσίας» στο μπροστινό μέρος του ναού, με τα εκπληκτικά πολύχρωμα βιτρό (1528), όπου εικονίζεται ο Χριστός να υποδέχεται τις ψυχές των νεκρών. Και το «Παρεκκλήσιο της Θείας Ευχαριστίας» κοσμείται με εξαιρετικά βιτρό, που χρονολογούνται από τα έτη 15331539.

Επίσης, ο περίτεχνος μπαρόκ δρύινος άμβωνας στο κεντρικό κλίτος σχεδιάστηκε το 1699 από το Φλαμανδό γλύπτη Χέντρικ Φρανς Φερμπρούγκεν (Hendrik Frans Verbruggen, 1655 – 1724) από την Αμβέρσα και τοποθετήθηκε το 1776 στο ναό, ως δώρο της Μαρίας Θηρεσίας.

Στο κεντρικό κλίτος του ναού κυριαρχεί το εκκλησιαστικό όργανο με τους 4.300 αυλούς, έργο διάσημου Γερμανού κατασκευαστή εκκλησιαστικών οργάνων. Τα πιο πολύτιμα και αξιαγάπητα όμως έργα μέσα στο ναό είναι τα επίχρυσα αγάλματα της Αγίας Γουδούλης, η οποία κρατά στα χέρια της ένα ομοίωμα του ναού, και του Αρχάγγελου Μιχαήλ, ο οποίος παριστάνεται να σκοτώνει το δράκο.

Πηγές Επεξεργασία

  • «Βρυξέλλες, Μπρυζ, Γάνδη και Αμβέρσα» (Οδηγοί του Κόσμου), Εκδόσεις Dorling Kindersley Limited, London/Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (ελληνική έκδοση), Αθήνα, 2000.
  • «Οι 100 ωραιότεροι καθεδρικοί ναοί του κόσμου», Εκδόσεις Rebo International b.v./Εκδόσεις Καρακώτσογλου (ελληνική έκδοση), Αθήνα, 2006.
  1. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 Wiki Loves Monuments monuments database. 30  Οκτωβρίου 2017. tools.wmflabs.org/heritage/api/api.php?action=search&format=json&srcountry=be-bru&srlanguage=nl&srid=2043-0003%2F0.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7281. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.