Καμίτσανη Θεσπρωτίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°45′43.47″N 20°21′53.73″E / 39.7620750°N 20.3649250°E / 39.7620750; 20.3649250

Η Καμίτσανη είναι ημιορεινό χωριό της περιφερειακής ενότητας Θεσπρωτίας σε υψόμετρο 420 μέτρα[1].

Καμίτσανη
Καμίτσανη is located in Greece
Καμίτσανη
Καμίτσανη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΗπείρου
Περιφερειακή ΕνότηταΘεσπρωτίας
ΔήμοςΦιλιατών
Δημοτική ΕνότηταΦιλιατών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΉπειρος
Υψόμετρο420
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας46093
Τηλ. κωδικός+30 26640

Γεωγραφία - Ιστορία Επεξεργασία

Η Καμίτσανη βρίσκεται στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία, στις νότιες πλαγιές από τα Όρη Τσαμαντά ή Μουργκάνα και σε απόσταση 31,5 χλμ. Β.-ΒΑ. από τους Φιλιάτες. Έχει χαρακτηριστεί από το 1978 με το ΦΕΚ 594Δ - 10/11/1978 ως παραδοσιακός οικισμός[2]. Στην βορινή άκρη του οικισμού και στο δρόμο προς το χωριό Τσαμαντά (σε απόσταση 2 χλμ. ΒΔ.) είναι κτισμένος ο ναός του Αγίου Γεωργίου Καμίτσανης που θεωρείται σημαντικό θρησκευτικό αξιοθέατο της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου. Υπήρξε μετόχι της μονής Γηρομερίου με άγνωστη χρονολογία ίδρυσης, ο ναός που αποτελούσε το καθολικό είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος, χρονολογείται στα 1773 και διακοσμείται με αξιόλογες αγιογραφίες του 1789 καθώς και ξυλόγλυπτο τέμπλο (τέλη 18ου αιώνα)[3]. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1961 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Τσαμαντά[4]. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με τον Τσαναντά αποτελούν την τοπική κοινότητα Τσαμαντά που ανήκει στη δημοτική ενότητα Φιλιατών του δήμου Φιλιατών και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 25 μόνιμους κατοίκους[5].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 13, τομ. 16. 
  2. Φ.Ε.Κ 594Δ - 10/11/1978, σελ. 2 του pdf. http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=7bx3CNbOFY0%3D&tabid=367&language=el-GR. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Στεργιόπουλος, Βαγγέλης (29 Απριλίου 2019). «Θεσπρωτία: Η μονή Γηρομερίου και ο Άγιος Γεώργιος Καμίτσανης». in.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2017-11-24 στο Wayback Machine.», σελ. 10592 (σελ. 118 του pdf)