Ο Κανόνας του Κράμερ είναι θεώρημα στη γραμμική άλγεβρα, που δίνει τη λύση σε ένα σύστημα γραμμικών εξισώσεων με αριθμό αγνώστων ίσο με τον αριθμό εξισώσεων. Το σύστημα γράφεται με τη μορφή πινάκων και λύνεται με τη βοήθεια ορίζουσων. Έχει πάρει το όνομα του από τον Ελβετό μαθηματικό Γκαμπριέλ Κράμερ (1704-1752), ο οποίος διατύπωσε αυτόν τον κανόνα το 1750 στo βιβλίο του 'Ιntroduction á l’analyse des lignes courbes algébriques'. Εντούτοις, ο κανόνας αυτός είχε εκδοθεί πρωτύτερα το 1748 από τον Κόλιν Μακλόριν στο βιβλίο του Treatise of Algebra και πιστεύεται ότι ο Μακλόριν γνώριζε για τη μέθοδο αυτή από το 1729.[1]

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. Carl B. Boyer, A History of Mathematics, 2η έκδοση (Wiley, 1968), σελ. 431.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία