Βικιπαίδεια

Κασίμ-Ζομάρτ Τοκάγιεφ

(Ανακατεύθυνση από Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ)

Ο Κασίμ-Ζομάρτ Κεμέλιεβιτς Τοκάγιεφ (καζακικά: Қасым-Жомарт Кемелұлы Тоқаев‎‎, Κασίμ-Ζομάρτ Κεμελουλί Τοκάεφ, ρωσικά: Касым-Жомарт Кемелевич Токаев‎‎, γενν. 17 Μαΐου 1953, Αλμά-Ατά, ΚΣΣΔ, ΕΣΣΔ) είναι Καζάχος πολιτικός και διπλωμάτης. Ανέλαβε καθήκοντά ως Πρόεδρος του Καζακστάν στις 20 Μαρτίου 2019,[4][5] όντας διάδοχος του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, ο οποίος παραιτήθηκε στις 19 Μαρτίου του 2019, έχοντας υπηρετήσει στο αξίωμα για 29 χρόνια (ως γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Καζακικής ΣΣΔ μέχρι το 1991).[6] Ήταν πρόεδρος της Γερουσίας του Καζακστάν από τις 16 Οκτωβρίου 2013 έως τις 19 Μαρτίου 2019 και από τις 11 Ιανουαρίου 2007 έως τις 15 Απριλίου 2011.[7] Ο Τοκάγιεφ υπηρέτησε ως πρωθυπουργός του Καζακστάν από την 1η Οκτωβρίου 1999 έως την 28η Ιανουαρίου 2002, και ως Γενικός Διευθυντής του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη από τις 12 Μαρτίου 2011 έως τις 16 Οκτωβρίου 2013.

Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Қасым-Жомарт Кемелұлы Тоқаев (Καζακικά) και Qasym-Jomart Kemelūly Toqaev (Καζακικά)
Γέννηση17  Μαΐου 1953[1]
Αλμάτι
Χώρα πολιτογράφησηςΚαζακστάν
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚαζακικά
Ρωσικά
Ελληνικά
Αγγλικά
τουρκικά
ΕκπαίδευσηΔόκτωρ των Επιστημών στις Πολιτικές Επιστήμες
ΣπουδέςΙνστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας
Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός (από 1992)
διπλωμάτης (1975–1992)
ΕργοδότηςΟργανισμός Ηνωμένων Εθνών (2011–2013)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝουρ Οτάν και Νουρ Οτάν
Οικογένεια
ΣύζυγοςNadezhda Tokayeva (1980–2020)[2]
ΤέκναTimur Tokayev
ΓονείςKemel Toqayev και Turar Shabarbayeva
ΑδέλφιαKarlyga Izbastina
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαUnited Nations Office at Geneva (2011–2013)
Πρωθυπουργός του Καζακστάν (1999–2002)
Πρόεδρος του Καζακστάν (από 2019)
Minister of Foreign Affairs of Kazakhstan (1994–1999)
Minister of Foreign Affairs of Kazakhstan (2003–2007)
State Counsellor of Kazakhstan (2002–2003)[3]
ΒραβεύσειςΤάγμα της Φιλίας (2004)
Τάγμα του Παρασάτ
Βραβείο της Τιμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2017)
Order of Fatherland
Τάγμα του Ναζαρμπάγιεφ
μετάλλιο Αστάνα
αναμνηστικό μετάλλιο για τα δέκα χρόνια ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Καζακστάν
αναμνηστικό μετάλλιο για τα δέκα χρόνια του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας του Καζακστάν
Μετάλλιο «10 χρόνια της Αστάνα»
Τάγμα της σερβικής σημαίας
Τάγμα της Κοινοπολιτείας
Μετάλλιο «25 χρόνια ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Καζακστάν»
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 3η τάξη
Τάγμα του Χρυσού Αετού
d:Q4335952
αναμνηστικό μετάλλιο για τα δέκα χρόνια του Συντάγματος της Δημοκρατίας του Καζακστάν
αναμνηστικό μετάλλιο για τα είκοσι χρόνια ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Καζακστάν
d:Q25380644
Order "Duslyk"
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού
Ιστότοπος
www.akorda.kz/ru/
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τοκάγιεφ εξελέγη πρόεδρος στις πρόωρες προεδρικές εκλογές στις 9 Ιουνίου 2019 με ποσοστό 71% της λαϊκής ψήφου.[8] Επανεξελέγη πρόεδρος το 2022, επίσης σε πρόωρες εκλογές.

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Κασίμ-Ζομάρτ Τοκάγιεφ γεννήθηκε στις 17 Μαΐου του 1953 στην Αλμά-Ατά. Ο πατέρας του, Κεμέλ Τοκάγιεφ (1923-1986), ήταν βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συγγραφέας. Η μητέρα του, Τουράρ Σαμπαρμπάγιεβα (1931-2000), εργάστηκε στο Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών της Αλμά-Ατά.

Καριέρα Επεξεργασία

 
Ο Τοκάγιεφ συναντά τον Βλαντιμίρ Πούτιν στο Κρεμλίνο, 19 Ιανουαρίου 2000.

Το 1970, ο Τοκάγιεφ άρχισε να φοιτά στο Κρατικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας. Στο πέμπτο έτος, είχε σταλεί για μαθήματα κατάρτισης στη Σοβιετική πρεσβεία στην Κίνα για έξι μήνες. Μετά την αποφοίτησή του από το Κρατικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας το 1975, ο Τοκάγιεφ εντάχθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών της ΕΣΣΔ και εστάλη στην πρεσβεία της ΕΣΣΔ στη Σιγκαπούρη. Το 1979, επέστρεψε στο Υπουργείο Εξωτερικών της ΕΣΣΔ. Το 1983, πήγε στην Κίνα για μαθήματα κατάρτισης στο Γλωσσικό Ινστιτούτο του Πεκίνου. Το 1984-1985, υπηρέτησε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά εστάλη στην σοβιετική πρεσβεία στο Πεκίνο, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1991 ως Δεύτερος Γραμματέας, Πρώτος Γραμματέας και Σύμβουλος. Το 1991, γράφτηκε στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών της ΕΣΣΔ στη Μόσχα σε μια σειρά μαθημάτων κατάρτισης για τους ανώτερους διπλωμάτες.

Εσωτερική πολιτική Επεξεργασία

Το 1992, ο Τοκάγιεφ διορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας του Καζακστάν. Το 1993, έγινε πρώτος αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών και το 1994 διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών. Τον Μάρτιο του 1999, προήχθη στη θέση του αναπληρωτή πρωθυπουργού. Τον Οκτώβριο του 1999, με την έγκριση του Κοινοβουλίου, διορίστηκε πρωθυπουργός με Διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας του Καζακστάν. Τον Ιανουάριο του 2002 παραιτήθηκε και στη συνέχεια διορίστηκε γραμματέας του Κράτους – υπουργός Εξωτερικών. Ο Τοκάγιεφ συνέχισε να υπηρετεί ως υπουργός Εξωτερικών μέχρι τον Ιανουάριο του 2007, όταν εξελέγη πρόεδρος της Γερουσίας του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας του Καζακστάν.

Υπουργείο Εξωτερικών Επεξεργασία

Ο Τοκάγιεφ κατείχε τη θέση του υπουργού Εξωτερικών για δέκα χρόνια, σε δύο πενταετίες (1994-1999, 2002-2007).

Ως υπουργός Εξωτερικών, ο Τοκάγιεφ διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στον τομέα της αποπυρηνικοποίησης. Το 1995 και το 2005 συμμετείχε στα Αναθεωρητικά Συνέδρια για τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων στην Νέα Υόρκη. Το 1996, υπέγραψε την Συνθήκη Απαγόρευσης Πυρηνικών Δοκιμών στην Νέα Υόρκη. Το 2005 υπέγραψε τη Συνθήκη για τα Πυρηνικά Όπλα-Ελεύθερη Ζώνη στην Κεντρική Ασία στο Σεμιπαλατίνσκ. Εξελέγη πρόεδρος του συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης. Ο Τοκάγιεφ συμμετείχε σε δέκα Γενικές Συνελεύσεις των Ηνωμένων Εθνών. Κατείχε το διπλωματικό αξίωμα του πληρεξούσιου.

Ως πρόεδρος της Γερουσίας του Κοινοβουλίου του Καζακστάν, ο Τοκάγιεφ εξελέγη Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη το 2008. Η άποψή του για το πολιτικό σύστημα του Καζακστάν είναι "Ισχυρός πρόεδρος, επιτακτικό Κοινοβούλιο, υπεύθυνη κυβέρνηση", όπως δήλωσε ο ίδιος στο Νουρσουλτάν.

Προεδρία Επεξεργασία

Στις 19 Μαρτίου 2019, ο πρόεδρος του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ ανακοίνωσε την παραίτησή του. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Καζακστάν, σε περίπτωση πρόωρης λήξης των εξουσιών, ο πρόεδρος της Γερουσίας γίνεται πρόεδρος μέχρι τις επόμενες εκλογές.[9] Στις 20 Μαρτίου ο Τοκάγιεφ ορκίστηκε επίσημα πρόεδρος.[10][4][11]

Αμέσως μετά την ορκωμοσία, ο Τοκάγιεφ πρότεινε τη μετονομασία της πρωτεύουσας Αστανά προς τιμήν του προκατόχου του. Την ίδια μέρα το κοινοβούλιο του Καζακστάν ενέκρινε την μετονομασία της Αστανά σε Νουρσουλτάν.[12][13]

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν από τους πρώτους ξένους ηγέτες που συνεχάρησαν τον Τοκάγιεφ, προσκαλώντας τον να επισκεφθεί τη Μόσχα σε μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Τοκάγιεφ και τον Ναζαρμπάγιεφ.[14] Η κινεζική κυβέρνηση τον αποκάλεσε ως "παλιό" και "καλό φίλο".[15]

 
Συνάντηση Τοκάγιεφ και Πούτιν στο Κρεμλίνο, 4 Απριλίου 2019.

Στις πρώτες 30 ημέρες ως πρόεδρος, είχε ήδη συναντήσει 4 ηγέτες άλλων κρατών, τους 2 στο εξωτερικό και 2 στο Νουρσουλτάν. Η πρώτη κρατική επίσκεψη του Τοκάγιεφ ήταν στη Μόσχα, στις 4 Απριλίου. Εκεί συναντήθηκε με τον Πούτιν και άλλους ρώσους αξιωματούχους.[16] Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Πούτιν εξέφρασε την επιθυμία της Ρωσίας να βοηθήσει το Καζακστάν στην κατασκευή ενός προτεινόμενου πυρηνικού σταθμού στη χώρα.[17] Στις 14 Απριλίου, ο Τοκάγιεφ επισκέφθηκε το γειτονικό Ουζμπεκιστάν για συνομιλίες με τον πρόεδρο Σαβκάτ Μιρζιγιάγιεφ.[18] Τον Απρίλιο συναντήθηκε με τον Νοτιοκορεάτη πρόεδρο Μουν Τζε-ιν και τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν.

Στις 9 Απριλίου 2019, ο Τοκάγιεφ ανακοίνωσε την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών τον Ιούνιο του 2019.[19] Στις 23 Απριλίου, ο Τοκάγιεφ έγινε υποψήφιος πρόεδρος αφού πήρε το χρίσμα του κυβερνώντος κόμματος Νουρ Οτάν.[20][21] Στις 16-17 Μαΐου, ο Τοκάγιεφ φιλοξένησε ξένους ηγέτες όπως οι Αρμέν Σαρκισιάν και Μαμούκα Μπαχτάντζε στο 12ο Οικονομικό Φόρουμ της Αστάνα. Ήταν το πρώτο φόρουμ με οικοδεσπότη των εμπνευστή του, τον πρόεδρο Ναζαρμπάγιεφ.[22] Επίσης, φιλοξένησε τους ηγέτες της Ρωσίας, της Κιργιζίας, της Λευκορωσίας, του Τατζικιστάν, της Αρμενίας και της Μολδαβίας στη σύνοδο κορυφής της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης και του Ανωτάτου Ευρασιατικού Οικονομικού Συμβουλίου στις 29 Μαΐου.

Στις προεδρικές εκλογές στις 9 Ιουνίου 2019, ο Τοκάγιεφ εξελέγη πρόεδρος λαμβάνοντας ποσοστό 71% των ψήφων.[8]

Τρία χρόνια αργότερα, κέρδισε ποσοστό 81,31% των ψήφων στις πρόωρες προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 20 Νοεμβρίου 2022.[23]


Διεθνή ταξίδια ως πρόεδρος Επεξεργασία

Ημερομηνία Χώρα Πόλη Τύπος επίσκεψης
4 Απριλίου 2019   Ρωσία Μόσχα Επίσημη επίσκεψη
14 Απριλίου 2019   Ουζμπεκιστάν Τασκένδη Επίσημη επίσκεψη
14 Ιουνίου 2019   Κιργιστάν Μπισκέκ Επίσκεψη εργασίας
15 Ιουνίου 2019   Τατζικιστάν Ντουσαμπέ Επίσκεψη εργασίας

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία

  • Τάγμα του Χρυσού Αετού (2019)
  • Τάγμα του Οτάν (2014)
  • Τάγμα του Ναζαρμπάγιεφ (2004)[24]
  • Τάγμα του Παρασάτ (1996)[25]
  • Μετάλλιο Αστάνα
  • Μετάλλιο "25 χρόνια ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Καζακστάν"
  • Μετάλλιο "10 χρόνια Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Καζακστάν"
  • Μετάλλιο "10 χρόνια Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας του Καζακστάν"
  • Βραβείο της Τιμής (Ρωσία, 2017)[26]
  • Παράσημο της Φιλίας (Ρωσία, 2004)[27]
  • Τάγμα του Πρίγκιπα Γιαροσλάβ του Σοφού, 3ου Βαθμού (Ουκρανία, 2008)[28]
  • Τάγμα της Κοινοπολιτείας (Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων κρατών, 2007)
  • Τάγμα της Σερβικής Σημαίας, 1η Τάξη (2016)[29]
  • Μετάλλιο Ιωβηλαίου "20 Χρόνια ύπαρξης του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας"[30]
  • Μετάλλιο του Δέντρου της Φιλίας (ΚΑΚ, 2003)[31]
  • Δίπλωμα ΚΑΚ[32]
  • Μετάλλιο "10 χρόνια της Αστάνα" (2018)[33]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Τοκάγιεφ ομιλεί άπταιστα καζακικά, ρωσικά, αγγλικά και κινέζικα, και έχει γνώση της γαλλικής. Έχει τιμηθεί με πολλά κρατικά βραβεία της Δημοκρατίας του Καζακστάν και άλλων χωρών. Ήταν πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης του Καζακστάν για 13 χρόνια. Ο Τοκάγιεφ ήταν παντρεμένος με τη Ναντέζντα Νταβίντοβνα Τοκάγιεβα και έχει έναν γιο, τον Τιμούρ[34].

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000031658. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 30  Ιανουαρίου 2022.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2022.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Tokayev sworn in as Kazakhstan's interim president». 20 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019. 
  5. ↑ «Tokayev sworn in as Kazakhstan's interim president». 20 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019. 
  6. ↑ «Kazakh President Nazarbaev Abruptly Announces Resignation». RadioFreeEurope/RadioLiberty. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2019. 
  7. ↑ «Kairat Mami to be the new Senate Speaker». Tengrinews.kz. 15 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Tokayev wins Kazakhstan’s presidency with 70.76 percent of vote, official preliminary results say». The Astana Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-06-10. https://web.archive.org/web/20190610092125/https://astanatimes.com/2019/06/tokayev-wins-kazakhstans-presidency-with-70-76-percent-of-vote-official-preliminary-results-say/. Ανακτήθηκε στις 2019-07-06. 
  9. ↑ «The Constitution of the Republic of Kazakhstan – Official site of the President of the Republic of Kazakhstan». Akorda.kz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  10. ↑ «Veteran Kazakh leader Nazarbayev resigns after three decades in power». 19 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2019. 
  11. ↑ «Speech by President Kassym-Jomart Tokayev at the Joint Session of the Parliament | Embassy of Kazakhstan in Washington, D.C.». kazakhembus.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  12. ↑ (Ρωσικά) Новый глава Казахстана предложил переименовать Астану в Нурсултан Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  13. ↑ «Парламент Казахстана одобрил переименование Астаны в Нурсултан». BFM.ru – деловой портал. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  14. ↑ «Telephone conversation with Nursultan Nazarbayev and Kassym-Jomart Tokayev». President of Russia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  15. ↑ «China welcomes new Kazakh leader Kassym-Jomart Tokayev as an 'old friend and good friend'». 20 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  16. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019. 
  17. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2019. 
  18. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2019. 
  19. ↑ «Kazakhstan to hold early presidential election on June 9». Al Jazeera. 9 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2019. 
  20. ↑ «Токаева выдвинули кандидатом в президенты от правящей партии Казахстана». ТАСС (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2019. 
  21. ↑ CEC information
  22. ↑ http://www.akorda.kz/en/events/akorda_news/meetings_and_receptions/head-of-state-kassym-jomart-tokayev-meets-with-president-of-armenia-armen-sarkissian
  23. ↑ «Tokayev wins Kazakh presidential election with 81.3% of vote». Reuters. 2022-11-21. https://www.reuters.com/world/asia-pacific/tokayev-wins-kazakh-presidential-election-with-813-vote-2022-11-21. 
  24. ↑ «Награды ко Дню независимости». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  25. ↑ «Указ Президента Республики Казахстан от 9.12.1996 за № 3266». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  26. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 1 марта 2017 года № 93 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  27. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 12 декабря 2004 года № 1552 «О награждении орденом Дружбы граждан Республики Казахстан»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  28. ↑ «Указ Президента Украины от 25 февраля 2008 года № 154 «О награждении государственными наградами Украины граждан Республики Казахстан»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  29. ↑ «Nikolić odlikovao kazahstanskog političara». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2019. https://web.archive.org/web/20190325092538/https://www.blic.rs/vesti/politika/nikolic-odlikovao-kazahstanskog-politicara/yfq48zr. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  30. ↑ [1] Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  31. ↑ «Resolution of the Council of the Interparliamentary Assembly of the Commonwealth of Independent States, November 14, 2003». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  32. ↑ «Museum of the History of the CIS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  33. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  34. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κασίμ-Ζομάρτ_Τοκάγιεφ&oldid=10376059"