Κατρίν Ντενέβ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Η Κατρίν Ντενέβ (Catherine Deneuve, πραγματικό όνομα Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ, γαλλικά: Catherine Fabienne Dorléac; 22 Οκτωβρίου 1943) είναι Γαλλίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, μοντέλο και παραγωγός. Έγινε γνωστή για ρόλους απόμακρων, μυστηριωδών γυναικών που ενσάρκωσε για διάφορους σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων οι Λουίς Μπουνιουέλ, Φρανσουά Τρυφό και Ρόμαν Πολάνσκι.[14][15] Το 1985 διαδέχθηκε τη Μιρέιγ Ματιέ ως το επίσημο πρόσωπο της Marianne, του εθνικού συμβόλου της ελευθερίας της Γαλλίας. Δεκατέσσερις φορές υποψήφια για Βραβείο Σεζάρ, κέρδισε τα δυο για την ερμηνεία της στην ταινία Το τελευταίο μετρό (1980), για την οποία κέρδισε επίσης το βραβείο David di Donatello στην κατηγορία Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός, και στην ταινία Ινδοκίνα (1992).

Η Ντενέβ έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο το 1957 και ήρθε για πρώτη φορά στο προσκήνιο το 1964 με το μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί Οι ομπρέλες του Χερβούργου, πριν γίνει πρωταγωνίστρια του Πολάνσκι στη ταινία Αποστροφή (1965), του Ντεμί στις ταινίες Τα νεαρά κορίτσια του Ροσεφόρ (1967) και Δέρμα γαϊδάρου (1970) και του Μπουνιουέλ στις ταινίες Η ωραία της ημέρας (1967) και Τριστάνα (1970).
Ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού για την ταινία Belle de Jour και υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ινδοκίνα. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1998 κέρδισε το Volpi Cup Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάτω από τα φώτα της πλατείας. Άλλες σημαντικές ταινίες στην αγγλική γλώσσα περιλαμβάνουν τις Τρέλες του Απρίλη (1969), Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ (1975), Αίμα και πάθος (1983), Χορεύοντας στο σκοτάδι (2000) και 8 γυναίκες (2002). Το 2008 έκανε την εκατοστή της εμφάνιση στην ταινία Μια νύχτα Χριστουγέννων.
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Η Ντενέβ γεννήθηκε ως Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ στο Παρίσι και είναι η κόρη των Γάλλων θεατρικών ηθοποιών Μωρίς Ντορλεάκ (1901-1979) και Ρενέ Σιμονό (γενν. 1911). Έχει δυο αδερφές, την Φρανσουάζ Ντορλεάκ (1942-1967) και την Συλβί Ντορλεάκ (γενν. 14 Δεκεμβρίου 1946), καθώς και μια ετεροθαλή αδερφή, την Ντανιέλα, την οποία απέκτησε εκτός γάμου η μητέρα της το 1937 με τον Αιμέ Σαριόν. Αργότερα ο Μωρίς Ντενέβ την υιοθέτησε και της έδωσε το επίθετό του. Ντενέβ ήταν το μεσαίο όνομα της μητέρας της, το οποίο η ίδια επέλεξε ως καλλιτεχνικό όνομα, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τις αδερφές της. Η Ντενέβ φοίτησε σε καθολικά σχολεία.
Άλλη καριέραΕπεξεργασία
ΜόντελινγκΕπεξεργασία
Η Ντενέβ εμφανίστηκε γυμνή σε δυο εξώφυλλα του περιοδικού Playboy το 1963 και το 1965. Χρησιμοποιήθηκε το πρόσωπό της στη φιγούρα της Marianne, του εθνικού συμβόλου της Γαλλίας, από το 1985 έως το 1989. Ως πρόσωπο του Chanel No. 5 στα τέλη της δεκαετίας του 1970, προκάλεσε έναν μεγάλο αριθμό πωλήσεων του αρώματος στις ΗΠΑ - τόσο πολύ είχε ο αμερικανικός τύπος εντυπωσιαστεί από την ομορφιά της ώστε την έβαλε στην λίστα με τις πιο καλόγουστες γυναίκες στον κόσμο. Το 1983, η εταιρεία American Home Products την επέλεξε ως το κεντρικό πρόσωπο για την σειρά καλλυντικών της και προσέλαβε τον παγκοσμίου φήμης φωτογράφο Ρίτσαρντ Έιβεντον για να προωθήσει τη σειρά καλλυντικών Youth Garde, για την οποία η ίδια η Ντενέβ δήλωσε: "Κοιτάξτε πιο προσεκτικά. Του χρόνου θα είμαι 40 χρονών".
Θεωρείται η μούσα του σχεδιαστή Υβ Σαιν-Λωράν, ο οποίος την έντυσε στις ταινίες Η ωραία της ημέρας, Η υποταγή, Η σειρήνα του Μισισιπή, Ο μπάτσος, Liza και Αίμα και πάθος. Το 1992 έγινε το μοντέλο για τη σειρά καλλυντικών για το σώμα που κυκλοφόρησε ο Υβ Σαιν-Λωράν την ίδια χρονιά. Το 2001 επιλέχθηκε ως το νέο πρόσωπο της L'Oréal Paris. Το 2006 αποτέλεσε την έμπνευση για την σειρά καλλυντικών της M•A•C Beauty και τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου συνεργάστηκε με την εταιρεία για την χρωματική παλέτα της M•A•C που διατέθηκε στα καταστήματα ομορφιάς σε όλο τον κόσμο. Το 2007 η Ντενέβ ξεκίνησε να εμφανίζεται στις διαφημίσεις για τις βαλίτσες της Louis Vuitton. Τον Μάρτιο του 2013 η εφημερίδα Guardian την έβαλε στη λίστα με τις 50 πιο καλοντυμένες γυναίκες άνω των 50. Τον Ιούλιο 2017 η Ντενέβ εμφανίστηκε σε μια εκστρατεία της Louis Vuitton με τίτλο Connected Journeys, γιορτάζοντας την κυκλοφορία του ρολογιού Tambour Horizon; και άλλοι καλλιτέχνες συμμετείχαν επίσης, μεταξύ των οποίων οι Τζένιφερ Κόνελι, Μπε Ντούνα, Τζέιντεν Σμιθ και Μιράντα Κερ.
ΕπιχειρηματίαςΕπεξεργασία
Το 1986 η Ντενέβ κυκλοφόρησε το προσωπικό της άρωμα, με τίτλο Deneuve. Σχεδιάζει γυαλιά, παπούτσια και κοσμήματα.
ΦιλανθρωπίαΕπεξεργασία
- Η Ντενέβ ορίστηκε Πρέσβειρα της UNESCO για την Προστασία της Κινηματογραφικής Κληρονομιάς από το 1994 μέχρι την συνταξιοδότησή της στις 12 Νοεμβρίου 2003.
- Η Ντενέβ ζήτησε τα δικαιώματα που της ανήκουν από τον ρόλο της Marianne να δοθούν στη Διεθνή Αμνηστία.
- Η Louis Vuitton έκανε μια δωρεά στον οργανισμό The Climate Project, εκ μέρους της Ντενέβ.
- Η Ντενέβ έχει επίσης ενεργό ρόλο στους οργανισμούς Children Action, Children of Africa, Orphelins Roumains και Reporters Without Borders.
- Douleur sans frontiers (Πόνος Χωρίς Σύνορα) – Στα τέλη του 2003, η Ντενέβ ηχογράφησε μια ραδιοφωνική διαφήμιση για να ενθαρρύνει τις δωρεές για την απάλειψη του πόνου στον κόσμο.
- Handicap International – Στα μέσα του Ιουλίου 2005, η Ντενέβ δάνεισε τη φωνή της σε ραδιοφωνικές διαφημίσεις, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
- Voix de femmes pour la démocratie (Φωνή των Γυναικών για την Δημοκρατία) – Η Ντενέβ διάβασε το κείμενο "Le petit garçon" ("Το μικρό αγόρι") του Jean-Lou Dabadie, στο CD, "Voix de femmes pour la démocratie." Τα έσοδα από το CD δόθηκαν σε γυναίκες θύματα πολέμου και σε ΜΚΟ που μάχονται για την διατήρηση της δημοκρατίας.
- Η Ντενέβ ασχολείται επίσης με αρκετές φιλανθρωπίες στη μάχη ενάντια του AIDS και του καρκίνου.
Συμμετοχή στην πολιτικήΕπεξεργασία
- Το 1972 υπέγραψε το Μανιφέστο των 343. Το μανιφέστο ήταν μια παραδοχή από τους υπογράφοντες ότι είχαν προβεί σε παράνομες αποβολές και εξέθεταν τον εαυτό τους σε έννομες ενέργειες και σε καταδίκη σε φυλάκιση. Δημοσιεύτηκε στο Le Nouvel Observateur στις 5 Απριλίου 1971. Την ίδια χρονιά, η φεμινίστρια δικηγόρος Γκιζέλ Χαλιμί ίδρυσε την ομάδα Choisir ("To Choose") ώστε να προστατεύσει τις γυναίκες που είχαν υπογράψει το Μανιφέστο των 343.
- Ασχολείται ενεργά με το πρόγραμμα της Διεθνούς Αμνηστίας αναφορικά με την κατάλυση της θανατικής ποινής.
- Το 2001 υπέβαλε μια αναφορά στην αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι εκ μέρους της γαλλικής ομάδας "Together Against the death penalty" ("Μαζί ενάντια στην θανατική ποινή").
- Τον Απρίλιο 2007 υπέγραψε μια αναφορά στο διαδίκτυο ενάντια στην "μισογυνική" συμπεριφορά της σοσιαλίστριας υποψηφίου στις βουλευτικές εκλογές Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Περισσότεροι από 8,000 Γάλλοι άνδρες και γυναίκες υπέγραψαν στην αναφορά, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίδας ηθοποιού Ζαν Μορό.
- Τον Ιανουάριο 2018, μαζί με 99 άλλες Γαλλίδες συγγραφείς, καλλιτέχνιδες και ακαδημαϊκούς, υπέγραψε μια ανοιχτή επιστολή που υποστήριζε ότι η εκστρατεία ενάντια στην σεξουαλική παρενόχληση έχει φτάσει στα άκρα και ότι έτεινε να γίνει ένα "κυνήγι μαγισσών". Η επιστολή κατήγγειλε ότι η εν λόγω εκστρατεία ήταν μια μορφή πουριτανισμού. Παρόλο που η ίδια αργότερα απολογήθηκε σε όλα τα θύματα που ίσως προσβλήθηκαν από την επιστολή, συνέχισε να τάσσεται υπέρ αυτής δηλώνοντας στην Le Monde ότι "δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο στην επιστολή".
Προσωπική ζωήΕπεξεργασία
Η Ντενέβ μιλάει άπταιστα γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά και μιλάει ελάχιστα ισπανικά. Οι αγαπημένες δραστηριότητές της περιλαμβάνουν την κηπουρική, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, το διάβασμα, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη μόδα και τη διακόσμηση.
Παντρεύτηκε μια φορά, με τον φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι από το 1965 έως το 1972. Έχει υπάρξει ζευγάρι με τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, τον ηθοποιό Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, τον κινηματογραφιστή Χιου Τζόνσον, τον Ισπανό μοντέλο και σήμερα τηλεοπτικό παρουσιαστή Κάρλος Λοζάνο αλλά και με τον επιχειρηματία του Canal+ Πιερ Λεσκούρ.
Έχει δύο παιδιά: τον ηθοποιό Κριστιάν Βαντίμ, από τη σχέση της με τον Ροζέ Βαντίμ, και την ηθοποιό Κιάρα Μαστρογιάννι από τη σχέση της με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι. Έχει πέντε εγγόνια.
Είναι στενή φίλη με τον καλλιτέχνη Nall και έχει αγοράσει μερικά από τα έργα του.
Στις 6 Νοεμβρίου 2019 το BBC News ανέφερε ότι η Ντενέβ υπέστη ένα ελαφρύ εγκεφαλικό και ότι αναρρώνει σε ένα νοσοκομείο του Παρισιού. Παρ' όλη την ανησυχία των ιατρών, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα στις ζωτικές λειτουργίες της.
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Σκηνοθέτης | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|
1957 | Les Collégiennes | Une grande | André Hunebelle | |
1960 | L'Homme à femmes | Catherine | Jacques-Gérard Cornu | |
1960 | Les Portes claquent | Dany | Michel Fermaud
Jacques Poitrenaud |
|
1962 | Les Parisiennes | Sophie | Marc Allégret | |
1962 | Ça c'est la vie | Claude Choublier | Ταινία μικρού μήκους | |
1962 | Et Satan conduit le bal | Manuelle | Grisha Dabat | |
1963 | Vice and Virtue | Justine Morand | Roger Vadim | |
1963 | Portuguese Vacation | Catherine | Pierre Kast | |
1964 | The Umbrellas of Cherbourg | Geneviève Emery | Jacques Demy | |
1964 | Les Plus belles escroqueries du monde | Swindler | Claude Chabrol | |
1964 | La Chasse à l'homme | Denise | Édouard Molinaro | |
1964 | Male Companion | Isabelle | Philippe de Broca | |
1964 | La Costanza della ragione | Lori | Pasquale Festa Campanile | |
1965 | Les Petits chats | Jacques R. Villa | ||
1965 | Repulsion | Carol | Roman Polanski | |
1965 | Who Wants to Sleep? | Angela Claasen | Rolf Thiele
Axel von Ambesser Alfred Weidenmann |
|
1965 | Le Chant du monde | Clara | Marcel Camus | |
1966 | A Matter of Resistance | Marie | Jean-Paul Rappeneau | |
1966 | Les Créatures | Mylène | Agnès Varda | |
1967 | The Young Girls of Rochefort | Delphine Garnier | Jacques Demy | |
1967 | Belle de Jour | Séverine Serizy / Belle de Jour | Luis Buñuel | |
1968 | Benjamin | Anne de Clécy | Michel Deville | |
1968 | Manon 70 | Manon | Jean Aurel | |
1968 | Mayerling | Maria Vetsera | Terence Young | |
1968 | La Chamade | Lucile | Alain Cavalier | |
1969 | The April Fools | Catherine Gunther | Stuart Rosenberg | |
1969 | Mississippi Mermaid | Julie Roussel / Marion Vergano | François Truffaut | |
1969 | Tout peut arriver | Interviewee | Philippe Labro | |
1970 | Tristana | Tristana | Luis Buñuel | |
1970 | Peau d'Âne | Princess / 'Donkey Skin' | Jacques Demy | |
1971 | It Only Happens to Others | Catherine | Nadine Trintignant | |
1972 | Liza | Liza | Marco Ferreri | |
1972 | Un flic | Cathy | Jean-Pierre Melville | |
1973 | A|Slightly Pregnant Man | Irène de Fontenoy | Jacques Demy | |
1974 | Don't Touch the White Woman! | Marie-Hélène de Boismonfrais | Marco Ferreri | |
1974 | The Murri Affair | Linda Murri | Mauro Bolognini | |
1974 | La femme aux bottes rouges | Françoise LeRoi | Juan Luis Buñuel | |
1975 | Zig-Zig [fr] | Marie | László Szabó | |
1975 | L'Agression | Sarah | Gérard Pirès | |
1975 | Lovers Like Us | Nelly | Jean-Paul Rappeneau | |
1975 | Hustle | Nicole Britton | Robert Aldrich | |
1976 | If I Had to Do It All Over Again | Catherine Berger | Claude Lelouch | |
1977 | Anima persa | Sofia Stolz | Dino Risi | |
1977 | March or Die | Simone Picard | Dick Richards | |
1977 | Beach House | La donna del sogno | Sergio Citti | |
1978 | L'Argent des autres | Cécile Rainier | Christian de Chalonge | |
1979 | Ils sont grands, ces petits | Louise Mouchin | Joël Santoni | |
1979 | Us Two | Françoise | Claude Lelouch | |
1979 | Courage - Let's Run | Eva | Yves Robert | |
1979 | Écoute voir | Claude Alphand | Hugo Santiago | |
1980 | The Last Metro | Marion Steiner | François Truffaut | |
1980 | Je vous aime | Alice | Claude Berri | |
1981 | Le Choix des armes | Nicole Durieux | Alain Corneau | |
1981 | Hotel America | Hélène | André Téchiné | |
1982 | Le choc | Claire | Robin Davis | |
1983 | L'Africain | Charlotte | Philippe de Broca | |
1983 | The Hunger | Miriam Blaylock | Tony Scott | |
1984 | Le Bon Plaisir | Claire Després | Francis Girod | |
1984 | Fort Saganne | Louise | Alain Corneau | |
1984 | Paroles et Musique | Margaux | Élie Chouraqui | |
1986 | Speriamo che sia femmina | Claudia | Mario Monicelli | |
1986 | Scene of the Crime | Lili Ravenel | André Téchiné | |
1987 | Agent trouble | Amanda Weber | Jean-Pierre Mocky | |
1988 | Fréquence meurtre | Jeanne Quester | Élisabeth Rappeneau | |
1988 | A Strange Place to Meet | France | François Dupeyron | |
1991 | La Reine blanche | Liliane Ripoche | Jean-Loup Hubert | |
1992 | Indochine | Eliane | Régis Wargnier | |
1993 | My Favorite Season | Emilie | André Téchiné | |
1994 | La Partie d'échecs | Marquise | Yves Hanchar [fr] | |
1995 | One Hundred and One Nights | The star-fantasy | Agnès Varda | |
1995 | The Convent | Hélène | Manoel de Oliveira | |
1996 | Thieves | Marie Leblanc | André Téchiné | |
1996 | Court toujours: L'inconnu | Marianne | Ismaël Ferroukhi | Ταινία μικρού μήκους |
1997 | Genealogies of a Crime | Jeanne / Solange | Raúl Ruiz | |
1997 | Sans titre | Leos Carax | Ταινία μικρού μήκους | |
1998 | Place Vendôme | Marianne Malivert | Nicole Garcia | |
1999 | Le vent de la nuit | Hélène | Philippe Garrel | |
1999 | Belle maman | Léa | Gabriel Aghion | |
1999 | Pola X | Marie | Leos Carax | |
1999 | Time Regained | Odette de Crecy | Raúl Ruiz | |
1999 | East/West | Gabrielle Develay | Régis Wargnier | |
2000 | Dancer in the Dark | Kathy | Lars von Trier | |
2001 | I'm Going Home | Marguerite | Manoel de Oliveira | |
2001 | Absolument fabuleux | A spectator of the parade (cameo) | Gabriel Aghion | |
2001 | The Musketeer | The Queen | Peter Hyams | |
2001 | Le petit poucet | The Queen | Olivier Dahan | |
2002 | 8 Women | Gaby | François Ozon | |
2002 | Au plus près du paradis | Fanette | Tonie Marshall | |
2003 | Les Liaisons dangereuses | Marquise Isabelle de Merteuil | Μίνι σειρά | |
2003 | A Talking Picture | Delfina | Manoel de Oliveira | |
2004 | Princesse Marie | Princess Marie Bonaparte | Benoît Jacquot | τηλεοπτική ταινία |
2004 | Kings and Queen | Mme Vasset | Arnaud Desplechin | |
2004 | Changing Times | Cécile | André Téchiné | |
2005 | Palais royal! | Eugénia | Valérie Lemercier | |
2006 | Le concile de pierre | Sybille Weber | Guillaume Nicloux | |
2006 | Nip/Tuck | Diana Lubey | Ryan Murphy | επεισόδιο : "Diana Lubey" |
2006 | Le héros de la famille | Alice Mirmont | Thierry Klifa | |
2007 | Après lui | Camille | Gaël Morel | |
2007 | Persepolis | Taji Satrapi, Marjane's mother (voice) | Marjane Satrapi
Vincent Paronnaud |
|
2007 | Pouvoir et séduction | Elegant Lady | Maria von Heland | τηλεοπτική ταινία |
2008 | A Christmas Tale | Junon Vuillard | Arnaud Desplechin | |
2008 | Je veux voir | The famous actress | Joana Hadjithomas
Khalil Joreige |
|
2008 | Mes stars et moi | Solange Duvivier | Laetitia Colombani | |
2009 | Cyprien | Vivianne Wagner | David Charhon | |
2009 | The Girl on the Train | Louise | André Téchiné | |
2009 | Park Benches | The client to the cupboard | Bruno Podalydès | |
2009 | Hidden Diary | Martine | Julie Lopes-Curval | |
2010 | Potiche | Suzanne Pujol | François Ozon | |
2010 | The Big Picture | Anne | Eric Lartigau | |
2011 | Les yeux de sa mère | Lena Weber | Thierry Klifa [fr] | |
2011 | Beloved | Madeleine | Christophe Honoré | |
2012 | Lines of Wellington | Severina | Valeria Sarmiento | |
2012 | God Loves Caviar | Empress Catherine II of Russia | Yannis Smaragdis | |
2012 | Asterix and Obelix: God Save Britannia | Queen Cordelia | Laurent Tirard | |
2013 | On My Way | Bettie | Emmanuelle Bercot | |
2014 | In the Courtyard | Mathilde | Pierre Salvadori | |
2014 | Three Hearts | The mother | Benoît Jacquot | |
2014 | In the Name of My Daughter | Renée Le Roux | André Téchiné | |
2015 | The Brand New Testament | Martine | Jaco Van Dormael | |
2015 | Standing Tall | Florence Blaque | Emmanuelle Bercot | |
2016 | Le Cancre | Marguerite | Paul Vecchiali | |
2017 | The Midwife | Béatrice Sobolevski | Martin Provost | |
2017 | Belle à croquer | The Angel | Axel Courtière | Ταινία μικρού μήκους |
2017 | Bonne Pomme | Barbara | Florence Quentin | |
2017 | All That Divides Us | Louise Keller | Thierry Klifa | |
2017 | Naissance d'une étoile | Mlle Jean | James Bort | Ταινία μικρού μήκους |
2018 | Le dernier vide-grenier de Claire Darling | Julie Bertuccelli | Post-production | |
2018 | Bad Seeds (Mauvaises Herbes) | Monique | Kheiron | |
2019 | The Truth | Fabienne | Hirokazu Kore-eda |
ΔισκογραφίαΕπεξεργασία
- 1980:
- Dieu fumeur de havanes – από τον και μαζί με τον Serge Gainsbourg (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Je vous aime σε στίχους του Claude Berri)
- Quand on s'aime – ντουέτο με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ, για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα.
- 1981: Το πρώτο και μοναδικό της άλμπουμ – Souviens-toi de m'oublier σε στίχους του Serge Gainsbourg
- Digital delay
- Depression au-dessus du jardin
- Epsilon
- Monna Vanna et Miss Duncan
- Marine bond tremolo
- Ces petits riens (ντουέτο με τον Serge Gainsbourg) – πρώτη εκτέλεση από τον Gainsbourg και την Juliette Gréco (1964)
- Souviens-toi de m'oublier (ντουέτο με τον Serge Gainsbourg)
- Overseas telegram
- What tu dis qu'est-ce tu say
- Oh Soliman
- Alice helas
- 1993: Paris Paris – από τον και με τον Malcolm McLaren
- 1997: Allo maman bobo – από τον Alain Souchon, κατά την διάρκεια μιας συνάντησης με το συγκρότημα Les Enfoirés το 1997
- 1999: Joyeux anniversaire maman – από τον Stomy Bugsy (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Belle-maman σε στίχους του Gabriel Aghion)
- 2000: Cvalda – από τον και με τον Björk (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Dancer in the dark σε στίχους του Lars von Trier)
- 2001: Toi jamais – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Huit Femmes σε στίχους του François Ozon (πρώτη εκτέλεση από την Sylvie Vartan το 1976)
- 2006: Ho capito che ti amo – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Le héros de la famille σε στίχους του Thierry Klifa
- 2010: C'est beau la vie by Jean Ferrat – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Potiche σε στίχους του François Ozon
- 2011: Tout est si calme με τους Clara Couste, Ludivine Sagnier και Chiara Mastroianni, Une fille légère in duet με την Κιάρα Μαστρογιάννι, Je ne peux vivre sans t'aimer – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Beloved σε στίχους του Christophe Honoré
- Ομιλούντα βιβλία για τον εκδοτικό οίκο Éditions des Femmes:
- Cendrillon του Σαρλ Περρώ
- Bonjour tristesse της Françoise Sagan
- Les Petits Chevaux de Tarquinia της Μαργκερίτ Ντουράς
- Les Paradis aveugles του Duong Thu Huong
- La Marquise d'O του Χάινριχ φον Κλάιστ
- Lettres à un jeune poète του Rainer Maria Rilke
- Lettres à ma mère της Sylvia Plath
Βραβεία και υποψηφιότητεςΕπεξεργασία
ΌσκαρΕπεξεργασία
Έτος | Βραβείο | Τίτλος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1993 | Α' Γυναικείου Ρόλου | Ινδοκίνα | Υποψηφιότητα |
Βραβεία BAFTAΕπεξεργασία
Έτος | Βραβείο | Τίτλος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1968 | Α' Γυναικείου Ρόλου | Belle de Jour | Υποψηφιότητα |
Βραβεία ΣεζάρΕπεξεργασία
Έτος | Βραβείο | Τίτλος ταινίας | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1976 | Α' Γυναικείου Ρόλου | Le Sauvage | Υποψηφιότητα |
1981 | Le Dernier métro | Νίκη | |
1982 | Hôtel des Amériques | Υποψηφιότητα | |
1988 | Agent trouble | Υποψηφιότητα | |
1989 | Drôle d'endroit pour une rencontre | Υποψηφιότητα | |
1993 | Indochine | Νίκη | |
1994 | Ma saison préférée | Υποψηφιότητα | |
1997 | Les Voleurs | Υποψηφιότητα | |
1999 | Place Vendôme | Υποψηφιότητα | |
2006 | Β' Γυναικείου Ρόλου | Palais Royal! | Υποψηφιότητα |
2011 | Α' Γυναικείου Ρόλου | Potiche | Υποψηφιότητα |
2014 | On My Way | Υποψηφιότητα | |
2015 | In the Courtyard | Υποψηφιότητα | |
2016 | La Tête haute | Υποψηφιότητα |
Άλλα βραβείαΕπεξεργασία
Έτος | Οργανισμός | Βραβείο | Τίτλος ταινίας | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|---|
1965 | NYFCC Award | Α' Γυναικείου Ρόλου | Repulsion | Υποψηφιότητα |
1976 | Bambi Award | Film International | Lovers Like Us | Νίκη |
1981 | David di Donatello | Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός | The Last Metro | Νίκη |
1993 | WIFTI Award | Crystal Award – International | Η ίδια | Νίκη |
1994 | Goldene Kamera | Καλύτερη Ηθοποιός στον Κόσμο | My Favorite Season | Νίκη |
1995 | San Sebastián IFF Award | Donostia Award | Η ίδια | Νίκη |
1997 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας | Silver St. George[16] | Νίκη | |
1998 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας | Volpi Cup – Καλύτερη Ηθοποιός | Place Vendôme | Νίκη |
Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου[17] | Honorary Golden Bear | Η ίδια | Νίκη | |
2000 | AFF Award | Actor's Mission Award | Νίκη | |
2001 | Bambi Award | Film International | East/West | Νίκη |
I'm Going Home | ||||
Dancer in the Dark | ||||
Satellite Award | Β' Γυναικείος Ρόλος σε δραματική σειρά | Dancer in the Dark | Υποψηφιότητα | |
2002 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου | Silver Berlin Bear | 8 Women (shared with cast) |
Νίκη |
EFA Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Νίκη | ||
2005 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών | Palme d'Or d'honneur | Η ίδια | Νίκη |
2006 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μπανγκόκ | Golden Kinnaree Award | Νίκη | |
Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κων/πολης | Cinema Honorary Award | Νίκη | ||
2008 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών | Special Jury Award (με τον Κλιντ Ίστγουντ) | Νίκη | |
Satellite Award | Best Actress – Motion Picture | A Christmas Tale | Υποψηφιότητα | |
2009 | Globes de Cristal Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Υποψηφιότητα | |
2011 | Lumières Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Potiche | Υποψηφιότητα |
2012 | FSLC Award | Gala Tribute | Η ίδια | Νίκη |
Lumières Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Beloved | Υποψηφιότητα | |
Manaki Brothers FF Award | Special Golden Camera 300 | Η ίδια | Νίκη | |
Moscow International FF | Stanislavsky Award | Η ίδια | Νίκη | |
2013 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Cabourg | Coup de Cœur | On My Way | Νίκη |
Lumières Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Υποψηφιότητα | ||
2015 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Αμβούργου | Douglas-Sirk-Award | Η ίδια | Νίκη |
2018 | Globes de Cristal Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | The Midwife | Υποψηφιότητα |
Το 2000, ένα Golden Palm Star στην Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ αφιερώθηκε σε αυτήν.[18] Το 2013 τιμήθηκε για το σύνολο της καριέρας της στα 26α Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου.[19] Το 2015 έλαβε το βραβείο Golden Orange για το σύνολο της καριέρας της από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αττάλειας στην Τουρκία.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Catherine-Deneuve. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w61c240b. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ www
.nytimes .com /2012 /05 /06 /opinion /sunday /dowd-leading-sarkozy-to-the-guillotine .html?pagewanted=all. - ↑ www
.nytimes .com /movies /person /18574 /Catherine-Deneuve. - ↑ www
.nytimes .com /2006 /06 /11 /movies /11raff .html. - ↑ news
.bbc .co .uk /2 /hi /entertainment /321476 .stm. - ↑ (Αγγλικά) Behind The Voice Actors. Catherine-Deneuve. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2021.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ www
.europeanfilmacademy .org /European-Film-Awards-Winners-2002 .71 .0 .html. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. - ↑ www
.europeanfilmacademy .org /2013 .393 .0 .html. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2020. - ↑ www
.praemiumimperiale .org /en /laureate-en /laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022. - ↑ http://movies.msn.com: Βιογραφία της Κατρίν Ντενέβ Αρχειοθετήθηκε 2008-05-09 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
- ↑ www.answers.com: Βιογραφία της Κατρίν Ντενέβ Britannica Concise Encyclopedia: Catherine Deneuve. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2008 (Αγγλικά)
- ↑ «20th Moscow International Film Festival (1997)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2013.
- ↑ «Berlinale: 1998 Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). archive.org. 13 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2018.
- ↑ «Winners 2013». European Film Awards. European Film Academy. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2013.
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Catherine Deneuve της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |