Κατρίν Ντενέβ

Γαλλίδα ηθοποιός

Η Κατρίν Ντενέβ (Catherine Deneuve, πραγματικό όνομα Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ, γαλλικά: Catherine Fabienne Dorléac; 22 Οκτωβρίου 1943) είναι Γαλλίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, μοντέλο και παραγωγός. Έγινε γνωστή για ρόλους απόμακρων, μυστηριωδών γυναικών που ενσάρκωσε για διάφορους σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων οι Λουίς Μπουνιουέλ, Φρανσουά Τρυφό και Ρόμαν Πολάνσκι.[14][15] Το 1985 διαδέχθηκε τη Μιρέιγ Ματιέ ως το επίσημο πρόσωπο της Marianne, του εθνικού συμβόλου της ελευθερίας της Γαλλίας. Δεκατέσσερις φορές υποψήφια για Βραβείο Σεζάρ, κέρδισε τα δυο για την ερμηνεία της στην ταινία Το τελευταίο μετρό (1980), για την οποία κέρδισε επίσης το βραβείο David di Donatello στην κατηγορία Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός, και στην ταινία Ινδοκίνα (1992).

Κατρίν Ντενέβ
Catherine Deneuve Berlinale 2017.jpg
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Catherine Deneuve (Γαλλικά)
Προφορά
ΨευδώνυμοCatherine Deneuve
Γέννηση22  Οκτωβρίου 1943[1][2][3]
17ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
ΚατοικίαΠαρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5][6]
Ιδιότηταηθοποιός[7], παραγωγός ταινιών, ηθοποιός ταινιών, μοντέλο[8], τραγουδιστής, σχεδιαστής και ηθοποιός φωνής[9]
ΣύζυγοςΝτέιβιντ Μπέιλι (1965–1972)
ΤέκναΚριστιάν Βαντίμ και Κιάρα Μαστρογιάννι
ΓονείςΜορίς Ντορλεάκ[10] και Ρενέ Σιμονό[10]
ΑδέλφιαΦρανσουάζ Ντορλεάκ
Sylvie Dorléac
Danielle Clariond
Όργαναφωνή
Βραβεύσειςβραβείο Ντονόστια (1994), βραβείο Σεζάρ καλύτερης γυναίκας ηθοποιού (1981), David di Donatello for Best Foreign Actress (1981), βραβείο Σεζάρ καλύτερης γυναίκας ηθοποιού (1993), Τιμητική Χρυσή Άρκτος (1998), Silver Bear for Outstanding Artistic Contribution (2002), Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας (1997), Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Α' γυναικείου ρόλου (2002)[11], βραβείο Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Συνολικής προσφοράς (2013)[12], Volpi Cup for Best Actress (1998), Αυτοκρατορικό βραβείο (2018)[13], Golden Lion for Lifetime Achievements (2022), Stanislavsky Award (2012) και Τιμητικός φοίνικας (2005)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Με τον Τζακ Λέμον σε φωτογραφία για την προώθηση της ταινίας Τρέλες του Απρίλη (1969)
Με τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι στην ταινία Κάτω τα χέρια απ' τη λευκή γυναίκα (1974)

Η Ντενέβ έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο το 1957 και ήρθε για πρώτη φορά στο προσκήνιο το 1964 με το μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί Οι ομπρέλες του Χερβούργου, πριν γίνει πρωταγωνίστρια του Πολάνσκι στη ταινία Αποστροφή (1965), του Ντεμί στις ταινίες Τα νεαρά κορίτσια του Ροσεφόρ (1967) και Δέρμα γαϊδάρου (1970) και του Μπουνιουέλ στις ταινίες Η ωραία της ημέρας (1967) και Τριστάνα (1970).

Ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού για την ταινία Belle de Jour και υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ινδοκίνα. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1998 κέρδισε το Volpi Cup Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάτω από τα φώτα της πλατείας. Άλλες σημαντικές ταινίες στην αγγλική γλώσσα περιλαμβάνουν τις Τρέλες του Απρίλη (1969), Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ (1975), Αίμα και πάθος (1983), Χορεύοντας στο σκοτάδι (2000) και 8 γυναίκες (2002). Το 2008 έκανε την εκατοστή της εμφάνιση στην ταινία Μια νύχτα Χριστουγέννων.

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Η Ντενέβ γεννήθηκε ως Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ στο Παρίσι και είναι η κόρη των Γάλλων θεατρικών ηθοποιών Μωρίς Ντορλεάκ (1901-1979) και Ρενέ Σιμονό (γενν. 1911). Έχει δυο αδερφές, την Φρανσουάζ Ντορλεάκ (1942-1967) και την Συλβί Ντορλεάκ (γενν. 14 Δεκεμβρίου 1946), καθώς και μια ετεροθαλή αδερφή, την Ντανιέλα, την οποία απέκτησε εκτός γάμου η μητέρα της το 1937 με τον Αιμέ Σαριόν. Αργότερα ο Μωρίς Ντενέβ την υιοθέτησε και της έδωσε το επίθετό του. Ντενέβ ήταν το μεσαίο όνομα της μητέρας της, το οποίο η ίδια επέλεξε ως καλλιτεχνικό όνομα, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τις αδερφές της. Η Ντενέβ φοίτησε σε καθολικά σχολεία.

Άλλη καριέραΕπεξεργασία

ΜόντελινγκΕπεξεργασία

Η Ντενέβ εμφανίστηκε γυμνή σε δυο εξώφυλλα του περιοδικού Playboy το 1963 και το 1965. Χρησιμοποιήθηκε το πρόσωπό της στη φιγούρα της Marianne, του εθνικού συμβόλου της Γαλλίας, από το 1985 έως το 1989. Ως πρόσωπο του Chanel No. 5 στα τέλη της δεκαετίας του 1970, προκάλεσε έναν μεγάλο αριθμό πωλήσεων του αρώματος στις ΗΠΑ - τόσο πολύ είχε ο αμερικανικός τύπος εντυπωσιαστεί από την ομορφιά της ώστε την έβαλε στην λίστα με τις πιο καλόγουστες γυναίκες στον κόσμο. Το 1983, η εταιρεία American Home Products την επέλεξε ως το κεντρικό πρόσωπο για την σειρά καλλυντικών της και προσέλαβε τον παγκοσμίου φήμης φωτογράφο Ρίτσαρντ Έιβεντον για να προωθήσει τη σειρά καλλυντικών Youth Garde, για την οποία η ίδια η Ντενέβ δήλωσε: "Κοιτάξτε πιο προσεκτικά. Του χρόνου θα είμαι 40 χρονών".

Θεωρείται η μούσα του σχεδιαστή Υβ Σαιν-Λωράν, ο οποίος την έντυσε στις ταινίες Η ωραία της ημέρας, Η υποταγή, Η σειρήνα του Μισισιπή, Ο μπάτσος, Liza και Αίμα και πάθος. Το 1992 έγινε το μοντέλο για τη σειρά καλλυντικών για το σώμα που κυκλοφόρησε ο Υβ Σαιν-Λωράν την ίδια χρονιά. Το 2001 επιλέχθηκε ως το νέο πρόσωπο της L'Oréal Paris. Το 2006 αποτέλεσε την έμπνευση για την σειρά καλλυντικών της M•A•C Beauty και τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου συνεργάστηκε με την εταιρεία για την χρωματική παλέτα της M•A•C που διατέθηκε στα καταστήματα ομορφιάς σε όλο τον κόσμο. Το 2007 η Ντενέβ ξεκίνησε να εμφανίζεται στις διαφημίσεις για τις βαλίτσες της Louis Vuitton. Τον Μάρτιο του 2013 η εφημερίδα Guardian την έβαλε στη λίστα με τις 50 πιο καλοντυμένες γυναίκες άνω των 50. Τον Ιούλιο 2017 η Ντενέβ εμφανίστηκε σε μια εκστρατεία της Louis Vuitton με τίτλο Connected Journeys, γιορτάζοντας την κυκλοφορία του ρολογιού Tambour Horizon; και άλλοι καλλιτέχνες συμμετείχαν επίσης, μεταξύ των οποίων οι Τζένιφερ Κόνελι, Μπε Ντούνα, Τζέιντεν Σμιθ και Μιράντα Κερ.

ΕπιχειρηματίαςΕπεξεργασία

Το 1986 η Ντενέβ κυκλοφόρησε το προσωπικό της άρωμα, με τίτλο Deneuve. Σχεδιάζει γυαλιά, παπούτσια και κοσμήματα.

ΦιλανθρωπίαΕπεξεργασία

  • Η Ντενέβ ορίστηκε Πρέσβειρα της UNESCO για την Προστασία της Κινηματογραφικής Κληρονομιάς από το 1994 μέχρι την συνταξιοδότησή της στις 12 Νοεμβρίου 2003.
  • Η Ντενέβ ζήτησε τα δικαιώματα που της ανήκουν από τον ρόλο της Marianne να δοθούν στη Διεθνή Αμνηστία.
  • Η Louis Vuitton έκανε μια δωρεά στον οργανισμό The Climate Project, εκ μέρους της Ντενέβ.
  • Η Ντενέβ έχει επίσης ενεργό ρόλο στους οργανισμούς Children Action, Children of Africa, Orphelins Roumains και Reporters Without Borders.
  • Douleur sans frontiers (Πόνος Χωρίς Σύνορα) – Στα τέλη του 2003, η Ντενέβ ηχογράφησε μια ραδιοφωνική διαφήμιση για να ενθαρρύνει τις δωρεές για την απάλειψη του πόνου στον κόσμο.
  • Handicap International – Στα μέσα του Ιουλίου 2005, η Ντενέβ δάνεισε τη φωνή της σε ραδιοφωνικές διαφημίσεις, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
  • Voix de femmes pour la démocratie (Φωνή των Γυναικών για την Δημοκρατία) – Η Ντενέβ διάβασε το κείμενο "Le petit garçon" ("Το μικρό αγόρι") του Jean-Lou Dabadie, στο CD, "Voix de femmes pour la démocratie." Τα έσοδα από το CD δόθηκαν σε γυναίκες θύματα πολέμου και σε ΜΚΟ που μάχονται για την διατήρηση της δημοκρατίας.
  • Η Ντενέβ ασχολείται επίσης με αρκετές φιλανθρωπίες στη μάχη ενάντια του AIDS και του καρκίνου.

Συμμετοχή στην πολιτικήΕπεξεργασία

  • Το 1972 υπέγραψε το Μανιφέστο των 343. Το μανιφέστο ήταν μια παραδοχή από τους υπογράφοντες ότι είχαν προβεί σε παράνομες αποβολές και εξέθεταν τον εαυτό τους σε έννομες ενέργειες και σε καταδίκη σε φυλάκιση. Δημοσιεύτηκε στο Le Nouvel Observateur στις 5 Απριλίου 1971. Την ίδια χρονιά, η φεμινίστρια δικηγόρος Γκιζέλ Χαλιμί ίδρυσε την ομάδα Choisir ("To Choose") ώστε να προστατεύσει τις γυναίκες που είχαν υπογράψει το Μανιφέστο των 343.
  • Ασχολείται ενεργά με το πρόγραμμα της Διεθνούς Αμνηστίας αναφορικά με την κατάλυση της θανατικής ποινής.
  • Το 2001 υπέβαλε μια αναφορά στην αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι εκ μέρους της γαλλικής ομάδας "Together Against the death penalty" ("Μαζί ενάντια στην θανατική ποινή").
  • Τον Απρίλιο 2007 υπέγραψε μια αναφορά στο διαδίκτυο ενάντια στην "μισογυνική" συμπεριφορά της σοσιαλίστριας υποψηφίου στις βουλευτικές εκλογές Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Περισσότεροι από 8,000 Γάλλοι άνδρες και γυναίκες υπέγραψαν στην αναφορά, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίδας ηθοποιού Ζαν Μορό.
  • Τον Ιανουάριο 2018, μαζί με 99 άλλες Γαλλίδες συγγραφείς, καλλιτέχνιδες και ακαδημαϊκούς, υπέγραψε μια ανοιχτή επιστολή που υποστήριζε ότι η εκστρατεία ενάντια στην σεξουαλική παρενόχληση έχει φτάσει στα άκρα και ότι έτεινε να γίνει ένα "κυνήγι μαγισσών". Η επιστολή κατήγγειλε ότι η εν λόγω εκστρατεία ήταν μια μορφή πουριτανισμού. Παρόλο που η ίδια αργότερα απολογήθηκε σε όλα τα θύματα που ίσως προσβλήθηκαν από την επιστολή, συνέχισε να τάσσεται υπέρ αυτής δηλώνοντας στην Le Monde ότι "δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο στην επιστολή".

Προσωπική ζωήΕπεξεργασία

Η Ντενέβ μιλάει άπταιστα γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά και μιλάει ελάχιστα ισπανικά. Οι αγαπημένες δραστηριότητές της περιλαμβάνουν την κηπουρική, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, το διάβασμα, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη μόδα και τη διακόσμηση.

Παντρεύτηκε μια φορά, με τον φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι από το 1965 έως το 1972. Έχει υπάρξει ζευγάρι με τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, τον ηθοποιό Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, τον κινηματογραφιστή Χιου Τζόνσον, τον Ισπανό μοντέλο και σήμερα τηλεοπτικό παρουσιαστή Κάρλος Λοζάνο αλλά και με τον επιχειρηματία του Canal+ Πιερ Λεσκούρ.

Έχει δύο παιδιά: τον ηθοποιό Κριστιάν Βαντίμ, από τη σχέση της με τον Ροζέ Βαντίμ, και την ηθοποιό Κιάρα Μαστρογιάννι από τη σχέση της με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι. Έχει πέντε εγγόνια.

Είναι στενή φίλη με τον καλλιτέχνη Nall και έχει αγοράσει μερικά από τα έργα του.

Στις 6 Νοεμβρίου 2019 το BBC News ανέφερε ότι η Ντενέβ υπέστη ένα ελαφρύ εγκεφαλικό και ότι αναρρώνει σε ένα νοσοκομείο του Παρισιού. Παρ' όλη την ανησυχία των ιατρών, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα στις ζωτικές λειτουργίες της.

ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία

Έτος Τίτλος Ρόλος Σκηνοθέτης Σημειώσεις
1957 Les Collégiennes Une grande André Hunebelle
1960 L'Homme à femmes Catherine Jacques-Gérard Cornu
1960 Les Portes claquent Dany Michel Fermaud

Jacques Poitrenaud

1962 Les Parisiennes Sophie Marc Allégret
1962 Ça c'est la vie Claude Choublier Ταινία μικρού μήκους
1962 Et Satan conduit le bal Manuelle Grisha Dabat
1963 Vice and Virtue Justine Morand Roger Vadim
1963 Portuguese Vacation Catherine Pierre Kast
1964 The Umbrellas of Cherbourg Geneviève Emery Jacques Demy
1964 Les Plus belles escroqueries du monde Swindler Claude Chabrol
1964 La Chasse à l'homme Denise Édouard Molinaro
1964 Male Companion Isabelle Philippe de Broca
1964 La Costanza della ragione Lori Pasquale Festa Campanile
1965 Les Petits chats Jacques R. Villa
1965 Repulsion Carol Roman Polanski
1965 Who Wants to Sleep? Angela Claasen Rolf Thiele

Axel von Ambesser Alfred Weidenmann

1965 Le Chant du monde Clara Marcel Camus
1966 A Matter of Resistance Marie Jean-Paul Rappeneau
1966 Les Créatures Mylène Agnès Varda
1967 The Young Girls of Rochefort Delphine Garnier Jacques Demy
1967 Belle de Jour Séverine Serizy / Belle de Jour Luis Buñuel
1968 Benjamin Anne de Clécy Michel Deville
1968 Manon 70 Manon Jean Aurel
1968 Mayerling Maria Vetsera Terence Young
1968 La Chamade Lucile Alain Cavalier
1969 The April Fools Catherine Gunther Stuart Rosenberg
1969 Mississippi Mermaid Julie Roussel / Marion Vergano François Truffaut
1969 Tout peut arriver Interviewee Philippe Labro
1970 Tristana Tristana Luis Buñuel
1970 Peau d'Âne Princess / 'Donkey Skin' Jacques Demy
1971 It Only Happens to Others Catherine Nadine Trintignant
1972 Liza Liza Marco Ferreri
1972 Un flic Cathy Jean-Pierre Melville
1973 A|Slightly Pregnant Man Irène de Fontenoy Jacques Demy
1974 Don't Touch the White Woman! Marie-Hélène de Boismonfrais Marco Ferreri
1974 The Murri Affair Linda Murri Mauro Bolognini
1974 La femme aux bottes rouges Françoise LeRoi Juan Luis Buñuel
1975 Zig-Zig [fr] Marie László Szabó
1975 L'Agression Sarah Gérard Pirès
1975 Lovers Like Us Nelly Jean-Paul Rappeneau
1975 Hustle Nicole Britton Robert Aldrich
1976 If I Had to Do It All Over Again Catherine Berger Claude Lelouch
1977 Anima persa Sofia Stolz Dino Risi
1977 March or Die Simone Picard Dick Richards
1977 Beach House La donna del sogno Sergio Citti
1978 L'Argent des autres Cécile Rainier Christian de Chalonge
1979 Ils sont grands, ces petits Louise Mouchin Joël Santoni
1979 Us Two Françoise Claude Lelouch
1979 Courage - Let's Run Eva Yves Robert
1979 Écoute voir Claude Alphand Hugo Santiago
1980 The Last Metro Marion Steiner François Truffaut
1980 Je vous aime Alice Claude Berri
1981 Le Choix des armes Nicole Durieux Alain Corneau
1981 Hotel America Hélène André Téchiné
1982 Le choc Claire Robin Davis
1983 L'Africain Charlotte Philippe de Broca
1983 The Hunger Miriam Blaylock Tony Scott
1984 Le Bon Plaisir Claire Després Francis Girod
1984 Fort Saganne Louise Alain Corneau
1984 Paroles et Musique Margaux Élie Chouraqui
1986 Speriamo che sia femmina Claudia Mario Monicelli
1986 Scene of the Crime Lili Ravenel André Téchiné
1987 Agent trouble Amanda Weber Jean-Pierre Mocky
1988 Fréquence meurtre Jeanne Quester Élisabeth Rappeneau
1988 A Strange Place to Meet France François Dupeyron
1991 La Reine blanche Liliane Ripoche Jean-Loup Hubert
1992 Indochine Eliane Régis Wargnier
1993 My Favorite Season Emilie André Téchiné
1994 La Partie d'échecs Marquise Yves Hanchar [fr]
1995 One Hundred and One Nights The star-fantasy Agnès Varda
1995 The Convent Hélène Manoel de Oliveira
1996 Thieves Marie Leblanc André Téchiné
1996 Court toujours: L'inconnu Marianne Ismaël Ferroukhi Ταινία μικρού μήκους
1997 Genealogies of a Crime Jeanne / Solange Raúl Ruiz
1997 Sans titre Leos Carax Ταινία μικρού μήκους
1998 Place Vendôme Marianne Malivert Nicole Garcia
1999 Le vent de la nuit Hélène Philippe Garrel
1999 Belle maman Léa Gabriel Aghion
1999 Pola X Marie Leos Carax
1999 Time Regained Odette de Crecy Raúl Ruiz
1999 East/West Gabrielle Develay Régis Wargnier
2000 Dancer in the Dark Kathy Lars von Trier
2001 I'm Going Home Marguerite Manoel de Oliveira
2001 Absolument fabuleux A spectator of the parade (cameo) Gabriel Aghion
2001 The Musketeer The Queen Peter Hyams
2001 Le petit poucet The Queen Olivier Dahan
2002 8 Women Gaby François Ozon
2002 Au plus près du paradis Fanette Tonie Marshall
2003 Les Liaisons dangereuses Marquise Isabelle de Merteuil Μίνι σειρά
2003 A Talking Picture Delfina Manoel de Oliveira
2004 Princesse Marie Princess Marie Bonaparte Benoît Jacquot τηλεοπτική ταινία
2004 Kings and Queen Mme Vasset Arnaud Desplechin
2004 Changing Times Cécile André Téchiné
2005 Palais royal! Eugénia Valérie Lemercier
2006 Le concile de pierre Sybille Weber Guillaume Nicloux
2006 Nip/Tuck Diana Lubey Ryan Murphy επεισόδιο : "Diana Lubey"
2006 Le héros de la famille Alice Mirmont Thierry Klifa
2007 Après lui Camille Gaël Morel
2007 Persepolis Taji Satrapi, Marjane's mother (voice) Marjane Satrapi

Vincent Paronnaud

2007 Pouvoir et séduction Elegant Lady Maria von Heland τηλεοπτική ταινία
2008 A Christmas Tale Junon Vuillard Arnaud Desplechin
2008 Je veux voir The famous actress Joana Hadjithomas

Khalil Joreige

2008 Mes stars et moi Solange Duvivier Laetitia Colombani
2009 Cyprien Vivianne Wagner David Charhon
2009 The Girl on the Train Louise André Téchiné
2009 Park Benches The client to the cupboard Bruno Podalydès
2009 Hidden Diary Martine Julie Lopes-Curval
2010 Potiche Suzanne Pujol François Ozon
2010 The Big Picture Anne Eric Lartigau
2011 Les yeux de sa mère Lena Weber Thierry Klifa [fr]
2011 Beloved Madeleine Christophe Honoré
2012 Lines of Wellington Severina Valeria Sarmiento
2012 God Loves Caviar Empress Catherine II of Russia Yannis Smaragdis
2012 Asterix and Obelix: God Save Britannia Queen Cordelia Laurent Tirard
2013 On My Way Bettie Emmanuelle Bercot
2014 In the Courtyard Mathilde Pierre Salvadori
2014 Three Hearts The mother Benoît Jacquot
2014 In the Name of My Daughter Renée Le Roux André Téchiné
2015 The Brand New Testament Martine Jaco Van Dormael
2015 Standing Tall Florence Blaque Emmanuelle Bercot
2016 Le Cancre Marguerite Paul Vecchiali
2017 The Midwife Béatrice Sobolevski Martin Provost
2017 Belle à croquer The Angel Axel Courtière Ταινία μικρού μήκους
2017 Bonne Pomme Barbara Florence Quentin
2017 All That Divides Us Louise Keller Thierry Klifa
2017 Naissance d'une étoile Mlle Jean James Bort Ταινία μικρού μήκους
2018 Le dernier vide-grenier de Claire Darling Julie Bertuccelli Post-production
2018 Bad Seeds (Mauvaises Herbes) Monique Kheiron
2019 The Truth Fabienne Hirokazu Kore-eda

ΔισκογραφίαΕπεξεργασία

  • 1980:
    • Dieu fumeur de havanes – από τον και μαζί με τον Serge Gainsbourg (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Je vous aime σε στίχους του Claude Berri)
    • Quand on s'aime – ντουέτο με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ, για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα.
  • 1981: Το πρώτο και μοναδικό της άλμπουμ – Souviens-toi de m'oublier σε στίχους του Serge Gainsbourg
  1. Digital delay
  2. Depression au-dessus du jardin
  3. Epsilon
  4. Monna Vanna et Miss Duncan
  5. Marine bond tremolo
  6. Ces petits riens (ντουέτο με τον Serge Gainsbourg) – πρώτη εκτέλεση από τον Gainsbourg και την Juliette Gréco (1964)
  7. Souviens-toi de m'oublier (ντουέτο με τον Serge Gainsbourg)
  8. Overseas telegram
  9. What tu dis qu'est-ce tu say
  10. Oh Soliman
  11. Alice helas
  • 1993: Paris Paris – από τον και με τον Malcolm McLaren
  • 1997: Allo maman bobo – από τον Alain Souchon, κατά την διάρκεια μιας συνάντησης με το συγκρότημα Les Enfoirés το 1997
  • 1999: Joyeux anniversaire maman – από τον Stomy Bugsy (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Belle-maman σε στίχους του Gabriel Aghion)
  • 2000: Cvalda – από τον και με τον Björk (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Dancer in the dark σε στίχους του Lars von Trier)
  • 2001: Toi jamais – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Huit Femmes σε στίχους του François Ozon (πρώτη εκτέλεση από την Sylvie Vartan το 1976)
  • 2006: Ho capito che ti amo – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Le héros de la famille σε στίχους του Thierry Klifa
  • 2010: C'est beau la vie by Jean Ferrat – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Potiche σε στίχους του François Ozon
  • 2011: Tout est si calme με τους Clara Couste, Ludivine Sagnier και Chiara Mastroianni, Une fille légère in duet με την Κιάρα Μαστρογιάννι, Je ne peux vivre sans t'aimer – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Beloved σε στίχους του Christophe Honoré
  • Ομιλούντα βιβλία για τον εκδοτικό οίκο Éditions des Femmes:
    • Cendrillon του Σαρλ Περρώ
    • Bonjour tristesse της Françoise Sagan
    • Les Petits Chevaux de Tarquinia της Μαργκερίτ Ντουράς
    • Les Paradis aveugles του Duong Thu Huong
    • La Marquise d'O του Χάινριχ φον Κλάιστ
    • Lettres à un jeune poète του Rainer Maria Rilke
    • Lettres à ma mère της Sylvia Plath

Βραβεία και υποψηφιότητεςΕπεξεργασία

ΌσκαρΕπεξεργασία

Έτος Βραβείο Τίτλος Αποτέλεσμα
1993 Α' Γυναικείου Ρόλου Ινδοκίνα Υποψηφιότητα

Βραβεία BAFTAΕπεξεργασία

Έτος Βραβείο Τίτλος Αποτέλεσμα
1968 Α' Γυναικείου Ρόλου Belle de Jour Υποψηφιότητα

Βραβεία ΣεζάρΕπεξεργασία

Έτος Βραβείο Τίτλος ταινίας Αποτέλεσμα
1976 Α' Γυναικείου Ρόλου Le Sauvage Υποψηφιότητα
1981 Le Dernier métro Νίκη
1982 Hôtel des Amériques Υποψηφιότητα
1988 Agent trouble Υποψηφιότητα
1989 Drôle d'endroit pour une rencontre Υποψηφιότητα
1993 Indochine Νίκη
1994 Ma saison préférée Υποψηφιότητα
1997 Les Voleurs Υποψηφιότητα
1999 Place Vendôme Υποψηφιότητα
2006 Β' Γυναικείου Ρόλου Palais Royal! Υποψηφιότητα
2011 Α' Γυναικείου Ρόλου Potiche Υποψηφιότητα
2014 On My Way Υποψηφιότητα
2015 In the Courtyard Υποψηφιότητα
2016 La Tête haute Υποψηφιότητα

Άλλα βραβείαΕπεξεργασία

Έτος Οργανισμός Βραβείο Τίτλος ταινίας Αποτέλεσμα
1965 NYFCC Award Α' Γυναικείου Ρόλου Repulsion Υποψηφιότητα
1976 Bambi Award Film International Lovers Like Us Νίκη
1981 David di Donatello Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός The Last Metro Νίκη
1993 WIFTI Award Crystal Award – International Η ίδια Νίκη
1994 Goldene Kamera Καλύτερη Ηθοποιός στον Κόσμο My Favorite Season Νίκη
1995 San Sebastián IFF Award Donostia Award Η ίδια Νίκη
1997 Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας Silver St. George[16] Νίκη
1998 Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας Volpi Cup – Καλύτερη Ηθοποιός Place Vendôme Νίκη
Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου[17] Honorary Golden Bear Η ίδια Νίκη
2000 AFF Award Actor's Mission Award Νίκη
2001 Bambi Award Film International East/West Νίκη
I'm Going Home
Dancer in the Dark
Satellite Award Β' Γυναικείος Ρόλος σε δραματική σειρά Dancer in the Dark Υποψηφιότητα
2002 Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου Silver Berlin Bear 8 Women
(shared with cast)
Νίκη
EFA Award Α' Γυναικείος Ρόλος Νίκη
2005 Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών Palme d'Or d'honneur Η ίδια Νίκη
2006 Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μπανγκόκ Golden Kinnaree Award Νίκη
Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κων/πολης Cinema Honorary Award Νίκη
2008 Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών Special Jury Award (με τον Κλιντ Ίστγουντ) Νίκη
Satellite Award Best Actress – Motion Picture A Christmas Tale Υποψηφιότητα
2009 Globes de Cristal Award Α' Γυναικείος Ρόλος Υποψηφιότητα
2011 Lumières Award Α' Γυναικείος Ρόλος Potiche Υποψηφιότητα
2012 FSLC Award Gala Tribute Η ίδια Νίκη
Lumières Award Α' Γυναικείος Ρόλος Beloved Υποψηφιότητα
Manaki Brothers FF Award Special Golden Camera 300 Η ίδια Νίκη
Moscow International FF Stanislavsky Award Η ίδια Νίκη
2013 Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Cabourg Coup de Cœur On My Way Νίκη
Lumières Award Α' Γυναικείος Ρόλος Υποψηφιότητα
2015 Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Αμβούργου Douglas-Sirk-Award Η ίδια Νίκη
2018 Globes de Cristal Award Α' Γυναικείος Ρόλος The Midwife Υποψηφιότητα

Το 2000, ένα Golden Palm Star στην Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ αφιερώθηκε σε αυτήν.[18] Το 2013 τιμήθηκε για το σύνολο της καριέρας της στα 26α Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου.[19] Το 2015 έλαβε το βραβείο Golden Orange για το σύνολο της καριέρας της από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αττάλειας στην Τουρκία.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Catherine-Deneuve. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) SNAC. w61c240b. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. www.nytimes.com/2012/05/06/opinion/sunday/dowd-leading-sarkozy-to-the-guillotine.html?pagewanted=all.
  6. www.nytimes.com/movies/person/18574/Catherine-Deneuve.
  7. www.nytimes.com/2006/06/11/movies/11raff.html.
  8. news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/321476.stm.
  9. (Αγγλικά) Behind The Voice Actors. Catherine-Deneuve. Ανακτήθηκε στις 21  Απριλίου 2021.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  11. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2002.71.0.html. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2019.
  12. www.europeanfilmacademy.org/2013.393.0.html. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2020.
  13. www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  14. http://movies.msn.com: Βιογραφία της Κατρίν Ντενέβ Αρχειοθετήθηκε 2008-05-09 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  15. www.answers.com: Βιογραφία της Κατρίν Ντενέβ Britannica Concise Encyclopedia: Catherine Deneuve. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2008 (Αγγλικά)
  16. «20th Moscow International Film Festival (1997)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2013. 
  17. «Berlinale: 1998 Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2012. 
  18. «Wayback Machine» (PDF). archive.org. 13 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2018. 
  19. «Winners 2013». European Film Awards. European Film Academy. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2013. 
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Catherine Deneuve της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).