Καϊχοσρόης Α΄
Ο Καϊχοσρόης Α΄ (Αρχαία Τουρκικά : Ghiyath ad-Din Kaykhusraw bin Qilij Arslan, πέθανε το 1211) ήταν Σουλτάνος του Ρουμ (1192 - 1196 και 1205 - 1211). Ο Καϊχοσρόης Α΄ ήταν ο 11ος και μικρότερος γιος του Κιλίτζ Αρσλάν Β΄· πολέμησε με τους αδελφούς του για τη διαδοχή, μέχρι την εποχή που έχασε τον θρόνο από τον αδελφό του Σουλεϊμάν Β΄ (1196).[3]
| Καϊχοσρόης Α΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας |
| Θάνατος | 1211 Αντιόχεια (του Μαίανδρου)[1] |
| Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη[1] |
| Τόπος ταφής | Τζαμί του Αλαεντίν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[2] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Καϊκοβάδης Α΄ Καϊκαούσης Α΄ |
| Γονείς | Κιλίτζ Αρσλάν Β' |
| Οικογένεια | Σελτζούκοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Σουλτάνος του Ρουμ (1192–1196) Σουλτάνος του Ρουμ (1205–1211) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Σουλτάνος σε δύο διαφορετικές περιόδους Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε μία κόρη του Βυζαντινού ευγενούς Μανουήλ Μαυροζώμη. Ο Καϊχοσρόης Α΄ έδωσε δώρα στον πεθερό του, που έγινε υποτελής του, τις Κολοσσές και τη Λαοδίκεια.[4][5] Ο Καϊχοσρόης Α΄ παρέδωσε τον Βυζαντινό ευγενή Θεόδωρο Μαγκαφά στον αυτοκράτορα Ισαάκιο Β΄ Άγγελο, αφού δέχτηκε πρώτα εγγυήσεις για την ασφάλειά του.[6] Όταν ο αδελφός του Σουλεϊμάν Β΄ βάδισε στο Ικόνιο, ο Καϊχοσρόης Α΄ διέφυγε στην Κωνσταντινούπολη (1196), όπου εκεί έζησε το διάστημα 1197 - 1203 και πιθανότατα βαπτίστηκε.[7][8] Ο Σουλεϊμάν Β΄ πέθανε (1204) και τον διαδέχθηκε ο γιος του Κιλίτζ Αρσλάν Γ΄. Ο Καϋχοσρόης πιέστηκε να επιστρέψει στο Ικόνιο, ανέτρεψε τον ανεψιό του την επόμενη χρονιά (1205) και έγινε σουλτάνος εκεί για δεύτερη φορά.[9]
Ο Καϊχοσρόης Α΄ κατέκτησε την Αττάλεια από την ισχυρή φρουρά της Νίκαιας, εξοπλίζοντας έτσι το σουλτανάτο του Ικονίου με ένα ισχυρό λιμάνι στη Μεσόγειο.[10] Την ίδια χρονιά ο Καϊχοσρόης Α΄ οικοδόμησε ένα μεγάλο τζαμί στην Αττάλεια.[11] Ο Καϊχοσρόης Α΄ έπεσε στην "μάχη της Αντιόχειας" στον ποταμό Μαίανδρο (1211).[12] Τον διαδέχθηκαν οι γιοι του Καϊκαούσης Α΄ (1211 - 1220) , Καϊκοβάδης Α΄ (1220 - 1237). Ο εγγονός του Καϊχοσρόης Β΄ βασίλευσε την περίοδο 1237 - 1246.[13]
Ιστορικές γνώμες Επεξεργασία
O ιστορικός Ρουστάμ Σουκούροφ γράφει ότι ο Καϊχοσρόης Α΄ είχε "διπλή ταυτότητα χριστιανική και μουσουλμανική κάτι που σχετίζεται με την διπλή Ελληνική και Τουρκική του καταγωγή".[14] Ο ιστορικός Μουχάμαντ Μπίν Αλι Ραουαντί αφιέρωσε ένα βιβλίο του στον Καϋχοσρόη.[15]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «The Latin Renovatio of Byzantium. The Empire of Constantinople (1204–1228)» 4 Μαΐου 2014. σελ. 232-234.
- ↑ pantheon
.world /profile /person /Kaykhusraw _I. - ↑ Peacock & Yildiz 2015, σ. 29
- ↑ Brand 1989, σ. 18
- ↑ Treadgold 1997, σ. 714
- ↑ Beihammer 2011, σ. 605
- ↑ Peacock & Yildiz 2015, σ. 78
- ↑ Peacock & Yildiz 2015, σ. 128
- ↑ Peacock & Yildiz 2015, σσ. 178-179
- ↑ De Nicola, Yıldız & Peacock 2015, σ. 121
- ↑ Crane 1993, σ. 6
- ↑ Van Tricht 2011, σ. 375
- ↑ Bosworth 1996, σ. 213
- ↑ Peacock & Yildiz 2013, σ. 133
- ↑ Cahen 1997, σ. 816
Πηγές Επεξεργασία
- Beihammer, Alexander D. (2011). "Defection across the Border of Islam and Christianity: Apostasy and Cross-Cultural Interaction in Byzantine-Seljuk Relations". Speculum. Vol. 86, No. 3 JULY.
- Bosworth, C.E. (1996). The New Islamic Dynasties. Columbia University Press.
- Brand, Charles M. (1989). "The Turkish Element in Byzantium, Eleventh-Twelfth Centuries". Dumbarton Oaks Papers. 43: 1.
- Cahen, Claude (1997). "Kaykhusraw". In Van Donzel, E.; Lewis, B.; Pellat, CH. (eds.). The Encyclopaedia of Islam. Vol. IV. Brill.
- Crane, H. (1993). "Notes on Saldjūq Architectural Patronage in Thirteenth Century Anatolia". Journal of the Economic and Social History of the Orient. 36 (1): 1–57.
- De Nicola, Bruno; Yıldız, Sara Nur; Peacock, A.C.S., eds. (2015). Islam and Christianity in Medieval Anatolia. Ashgate Publishing Company.
- Peacock, A.C.S.; Yildiz, Sara Nur, eds. (2013). The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East. I.B.Tauris.
- Peacock, A.C.S.; Yildiz, Sara Nur, eds. (2015). The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East. I.B. Tauris.
- Treadgold, Warren T. (1997). A History of the Byzantine State and Society. Stanford University Press.
- Van Tricht, Filip (2011). The Latin Renovatio of Byzantium: The Empire of Constantinople (1204-1228). Brill.
