Βικιπαίδεια

Κεντρικός Καθεδρικός Ναός των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων

Συντεταγμένες: 55°34′45″N 36°49′19″E / 55.57917°N 36.82194°E / 55.57917; 36.82194

Ο Κεντρικός Καθεδρικός Ναός των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων (ρωσικά: Главный храм Вооружённых сил России‎‎, γνωστός και ως Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός της Αναστάσεως του Χριστού, ρωσικά: Патриарший собор Воскресения Христова‎‎) είναι Πατριαρχικός καθεδρικός ναός[2] προς τιμήν της Αναστάσεως του Χριστού, «αφιερωμένος στην 75η επέτειο της νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, καθώς και τα στρατιωτικά κατορθώματα του ρωσικού λαού σε όλους τους πολέμους»,[3] κτισμένος στο Πάρκο Πατριωτών στην περιφέρεια Οντιντσόφσκι, στην Όμπλαστ της Μόσχας.[4][5] Ο καθεδρικός ναός είναι χτισμένος με δωρεές και κονδύλια από τη Μόσχα και την Όμπλαστ της Μόσχας. Μια έκθεση αφιερωμένη στην ιστορία του σχηματισμού του Ρωσικού κράτους και των ενόπλων δυνάμεών της μπορεί να βρεθεί στο σημείο.[6]

Κεντρικός Kαθεδρικός Nαός των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων
Главный храм Вооружённых сил России και Храм Воскресения Христова
Χάρτης
Είδοςορθόδοξος καθεδρικός ναός
ΑρχιτεκτονικήΡωσική-βυζαντινή αρχιτεκτονική και μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική
ΔιεύθυνσηМинское шоссе, 55 км, Кубинка, Московская область
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°34′45″N 36°49′19″E
ΘρήσκευμαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Θρησκευτική υπαγωγήΕπαρχία της Μόσχας
Διοικητική υπαγωγήΡαϊόν του Οντίντσοβο
ΧώραΡωσία
Έναρξη κατασκευής14  Ιουνίου 2018
Ολοκλήρωση1ιουλ. / 14  Ιουνίου 2020γρηγ.
Υλικάμέταλλο[1] και γυαλί
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η κατασκευή του καθεδρικού ναού ολοκληρώθηκε στις 9 Μαΐου, ημέρα της νίκης, αφιερώθηκε στις 14 Ιουνίου και άνοιξε στις 22 Ιουνίου του 2020, την Ημέρα Μνήμης και Θρήνου (αγγλικά: Day of Remembrance and Sorrow‎‎).

Σχεδιασμός Επεξεργασία

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα, «η εκκλησία σχεδιάστηκε σε μνημειώδες ρωσικό στιλ, ενσωματώνοντας οργανικά σύγχρονες αρχιτεκτονικές προσεγγίσεις και καινοτομίες μοναδικές για τη δημιουργία της Ορθόδοξης Εκκλησίας».[7] Οι προσόψεις του κτιρίου είναι μεταλλικές, οι καμάρες είναι γυάλινες. Τα τείχη της εκκλησίας, διακοσμημένα με τοιχογραφίες, περιλαμβάνουν σκηνές μάχης από τη στρατιωτική ιστορία και κείμενα της Αγίας Γραφής. Η διακόσμηση του κατώτερου (μικρού) ναού είναι κατασκευασμένη από κεραμικά και είναι διακοσμημένη με ζωγραφική Γκζελ (ένα ρωσικό στιλ από μπλε και άσπρα κεραμικά που παίρνει το όνομά του από το χωριό Γκζελ[8]), με κομμάτια από γυάλινο σμάλτο που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ψηφιδωτών πάνελ. Η κεντρική αψίδα αφιερωμένη στην Ανάσταση του Χριστού είναι φτιαγμένη με μορφή μεταλλικού ανάγλυφου. Η διακόσμηση της εκκλησίας, η εικονογραφίες και το εικονοστάσιο (τοίχος εικόνων) είναι κατασκευασμένα από χαλκό με σμάλτα, όπως έγινε στις στρατιωτικές εικόνες πορείας. Η εικόνα του Αγίου Μανδήλιου στον κεντρικό τρούλο της εκκλησίας είναι η μεγαλύτερη εικόνα του προσώπου του Χριστού που εκτελείται σε μωσαϊκό.[9][10]

Γυάλινα ψηφιδωτά Επεξεργασία

Ψηφιδωτά βιτρό στο θησαυροφυλάκιο του καθεδρικού ναού διαθέτουν διάφορα παράσημα του Κόκκινου Στρατού, συνοδευόμενα από τις σεβαστές κορδέλες που υποδηλώνουν το τάγμα τους. Πολλά από αυτά τα παράσημα εμφανίζουν τα πρόσωπα διακεκριμένων στρατιωτικών ηγετών από τον Αυτοκρατορικό Ρωσικό Στρατό. Η απόφαση να συμπεριληφθούν μερικοί από τους πιο σεβαστούς Ορθόδοξους χριστιανούς αγίους, που είχαν υπηρετήσει στους ιστορικούς στρατούς της Ρωσίας, συμπίπτει με το σύντομο κύμα εθνικισμού της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1943, πραγματοποιήθηκε μια ιστορική συνάντηση στο Κρεμλίνο της Μόσχας μεταξύ του Μητροπολίτη Αλεξίου και του σοβιετικού ηγέτη Τζόζεφ Στάλιν. Μετά τη συνάντηση, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης επέτρεψε στην Ορθόδοξη Εκκλησία να λειτουργήσει νόμιμα μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες σοβαρής καταπίεσης. Πολλές εκκλησίες άρχισαν να ξανανοίγουν σε όλη τη Σοβιετική Ένωση.[11]

Τα ακόλουθα παράσημα απεικονίζονται στα μωσαϊκά: Παράσημο του Αλεξάντερ Νέβσκι (Πρώτης Τάξης), Παράσημο του Μπογκντάν Χμελνίτσκι (Πρώτης Τάξης), Παράσημο του Οσάκοφ (Πρώτης Τάξης), Παράσημο του Ναχίμοφ (Πρώτης Τάξης), Παράσημο του Σουβόροφ (Πρώτης Τάξης), Παράσημο του Κουτούζοφ (Πρώτης Θέσης), Παράσημο της Νίκης, Παράσημο του Κόκκινου Πανό, Παράσημο του Κόκκινου Αστέρα και Παράσημο του Πατριωτικού Πολέμου (Πρώτης Θέσης).

Μεγέθη Επεξεργασία

Μερικά από τα μεγέθη είναι συμβολικά. Το ύψος της εκκλησίας μαζί με τον σταυρό είναι 95 μέτρα. Η διάμετρος του θολοβάτη του κύριου τρούλου είναι 19,45 μέτρα, συμβολίζοντας τη χρονιά που έληξε ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος - 1945. Το ύψος του καμπαναριού είναι 75 μέτρα, αναφορά στα 75 χρόνια που πέρασαν το 2020 από το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ύψος του μικρού θόλου είναι 14,18 μέτρα - 1418 ημέρες και νύχτες εχθροπραξίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Η έκταση του εκκλησιαστικού συγκροτήματος είναι 11.000 τετραγωνικά μέτρα. Η χωρητικότητα του εσωτερικού της εκκλησίας ανέρχεται σε 6.000 άτομα.[12]

Καμπάνες Επεξεργασία

Οι καμπάνες κατασκευάστηκαν στο Χυτήριο Βορόνεζ. Η διακόσμηση των καμπανών περιλαμβάνει παρόμοια στολίδια με αυτά που διακοσμούν τον καθεδρικό ναό. Οι καμπάνες αντικατοπτρίζουν το θέμα της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, με εικονίδια προστατών του Ρωσικού Στρατού. Η κύρια ευαγγελική καμπάνα είναι διακοσμημένη με ανάγλυφα που απεικονίζουν βασικά γεγονότα του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Οι εργασίες για την κατασκευή των καμπανών πραγματοποιήθηκαν στο διάστημα των έξι μηνών. Το σύνολό τους ζυγίζει πάνω από 20 τόνους (18 καμπάνες), με την μεγαλύτερη καμπάνα να ζυγίζει 10 τόνους. 17 από τις 18 καμπάνες είναι αφιερωμένες στους τύπους και τα όπλα των στρατευμάτων. Από τη μία πλευρά της καμπάνας εμφανίζεται το έμβλημα και από την άλλη η εικόνα του πολιούχου. Οι καμπάνες τοποθετήθηκαν στον καθεδρικό ναό στις 23 Αυγούστου 2019.[13]

Τρούλος Επεξεργασία

Στις 15 Νοεμβρίου 2019, ένας καθεδρικός θόλος (τρούλος) 80 τόνων ανεγέρθηκε στον καθεδρικό ναό, το ύψος και η διάμετρος του οποίου είναι 12 μέτρα. Συνολικά, ο καθεδρικός ναός έχει έξι τρούλους, τέσσερις από τους οποίους είναι πανομοιότυποι, καθένας από τους οποίους ζυγίζει 34 τόνους, ο κεντρικός είναι ο μεγαλύτερος και ένας είναι στο καμπαναριό. Ο σχεδιασμός έχει ένα υψηλό κράμα χάλυβα με συντελεστή αντοχής από 300 έως 1500 χρόνια.[14]

Δάπεδο Επεξεργασία

Τα δάπεδα του καθεδρικού ναού είναι μεταλλικά. Το μέταλλο προήλθε από την τήξη των τροπαίων, των όπλων και των δεξαμενών που κατασχέθηκαν από τις δυνάμεις της Βέρμαχτ. Καθώς οι επισκέπτες περπατούν στα δάπεδα του καθεδρικού ναού, προορίζεται να συμβολίσει την «επίθεση προς τον φασιστικό εχθρό».[15]

Κύρια εικόνα Επεξεργασία

Η κεντρική εικόνα της Κεντρικής Εκκλησίας των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο "Άγιος Σωτήρας" στον κύριο τρούλο. Η εικόνα του Σωτήρα είναι μια κανονική εικόνα του «Αγίου προσώπου του Ιησού Χριστού», που αποτυπώνεται θαυματουργικά σε ένα κομμάτι υλικού και μεταδόθηκε από τον ίδιο τον Σωτήρα στον Βασιλιά Άβγαρο της Οσροηνής. Το πρόσωπο στην εικόνα περιβάλλει τις εικόνες: Αγία Μητέρα του Θεού (ή Η Κυρά μας του Καζάν), Παρθένος του Βλαντίμιρ, Οδηγήτρια του Σμολένσκ και Θεοτόκος της Τιχβίν, τοποθετημένες σε καλλιτεχνικά ανάγλυφα που απεικονίζουν σημαντικά γεγονότα στην ιστορία του ρωσικού κράτους. Στην κιβωτό, που συνοδεύει πάντοτε την εικόνα, υπάρχουν οκτώ σωματίδια ιερών προστάτων: ο μεγάλος μάρτυρας Άγιος Γεώργιος, ο Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος, ο Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός, ο Άγιος Σέργιος του Ράντονεζ, η Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς, ο Απόστολος Πέτρος, ο μεγάλος μάρτυρας Άγιος Παντελεήμονας ο Θεραπευτής, και επίσης ο Άγιος Θεόδωρος Ουσακώφ, ο δίκαιος διοικητής του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας και ένας από τους πιο σεβαστούς αγίους στο στόλο.[16]

Διαμάχες Επεξεργασία

Ορισμένες πτυχές του σχεδιασμού του καθεδρικού ναού έχουν αποδειχθεί αμφιλεγόμενες. Στο τέλος του Απριλίου του 2020 διέρρευσαν φωτογραφίες που έδειχναν ημιτελή ψηφιδωτά του καθεδρικού ναού του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, του υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού και άλλων υψηλόβαθμων Ρώσων αξιωματούχων, καθώς και του Ιωσήφ Στάλιν. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εξήγησε αρχικά την παρουσία ψηφιδωτών με τον Πούτιν και τον Στάλιν σύμφωνα με την παράδοση της απεικόνισης ιστορικών γεγονότων - σε αυτήν την περίπτωση, την ένταξη της Κριμαίας το 2014 στη Ρωσία και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Ωστόσο, αργότερα αναφέρθηκε ότι ο καθεδρικός ναός δεν θα είχε μωσαϊκά του Πούτιν στην τελική του μορφή. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εξήγησε ότι αυτή η απόφαση λήφθηκε λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη του Προέδρου.[17]

Γκαλερί Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ hram.mil.ru.
  2. ↑ Аркадьев, Андрей (6 Φεβρουαρίου 2020). «Главный храм Вооруженных сил РФ получил статус Патриаршего собора РПЦ». Телеканал «Звезда» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  3. ↑ «Помнить истинные уроки истории — "Красная звезда"» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  4. ↑ «Главный храм Вооруженных Сил Российской Федерации - Главный Храм Вооруженных Сил Российской Федерации». hram.mil.ru (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  5. ↑ «Макет Главного храма Вооружённых Сил РФ». function.mil.ru. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  6. ↑ Настин, Павел (4 Σεπτεμβρίου 2018). «Главный храм Вооруженных Сил России построят в парке «Патриот»». Телеканал «Звезда» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  7. ↑ «Современная церковная архитектура». Архи Ру (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  8. ↑ Dulkina, T.I. and N.S. Grigorevna, Gzhel: keramika 18-19 vekov. Moskva: Izd-vo "Planeta", 1982.
  9. ↑ «Main Cathedral of the Russian Armed Forces». Atlas Obscura (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  10. ↑ «The Power of Tradition: Russia Unveils a Massive Cathedral Dedicated to the Military - Architizer Journal». Journal (στα Αγγλικά). 8 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  11. ↑ Walter Kolarz (1966), Religion in the Soviet Union, St. Martin's Press, New York. σελ. 55-65.
  12. ↑ «ФОРМИРОВАНИЕ ДУХОВНО-ПРОСВЕТИТЕЛЬСКИХ ЦЕНТРОВ (в конце XX – начале XXI века на примере Москвы)» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  13. ↑ «Колокола с изображением покровителей видов и родов войск установили в звонницу Главного храма ВС РФ». function.mil.ru. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  14. ↑ «Главный храм Вооруженных сил РФ украсили центральным куполом весом в 80 тонн». Interfax.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  15. ↑ «Angels and artillery: a cathedral to Russia's new national identity». the Guardian (στα Αγγλικά). 20 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  16. ↑ «Главная икона Вооруженных Сил России будет пребывать в Храме на Крови по 31 августа». www.ekaterinburg-eparhia.ru. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
  17. ↑ «В РПЦ объяснили ситуацию с мозаикой с Путиным в храме Вооруженных сил». РИА Новости (στα Ρωσικά). 1 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κεντρικός_Καθεδρικός_Ναός_των_Ρωσικών_Ενόπλων_Δυνάμεων&oldid=10351470"