Κεφαλόβρυσο Σαραβαλίου Αχαΐας
- Για οικισμούς με ίδιο όνομα στην Αχαΐα, δείτε: Κεφαλόβρυσο Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°11′20″N 21°45′50″E / 38.18889°N 21.76389°E
| Κεφαλόβρυσο | |
|---|---|
  Κεφαλόβρυσο | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Πατρέων |
| Δημοτική ενότητα | Μεσσάτιδος |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 170 μ. |
| Πληθυσμός | 233 (2011) |
| Άλλα | |
| Παλαιά ονομασία | Βελούχι[1], Κεφαλόβρυσο Αγίου Κωνσταντίνου[2] |
Το Κεφαλόβρυσο είναι οικισμός της Δημοτικής Κοινότητας Σαραβαλίου της Δημοτικής Ενότητας Μεσσάτιδος του Δήμου Πατρέων[3][4]. Βρίσκεται χτισμένο σε υψόμετρο 170 μέτρων περίπου στα ρίζα στου Ομπλού και νότια-νοτιοδυτικά της Πάτρας, απέχοντας οδικώς από το κέντρο της περίπου 9 χιλιόμετρα.
Γενικά στοιχείαΕπεξεργασία
Αναγνωρίστηκε ως οικισμός το 1971 και εντάχτηκε στην τότε Κοινότητα Σαραβαλίου[3][4].
Ως οικισμός γειτνιάζει, σχεδόν συνορεύοντας, με το Σαραβάλι στα βόρεια και την Κρήνη στα δυτικά, ενώ εγγύς του βρίσκονται το Μπάκαρι στα βορειοδυτικά, ο Άγιος Στέφανος στα βόρεια και η Μαυρομανδήλα στα βορειοανατολικά. Επίσης, σε μικρή απόσταση και βορειοανατολικά του Κεφαλόβρυσου βρίσκεται η ιστορική οινοποιία της περιοχής των Πατρών, η Αχάια Κλάους.
Στην περιοχή, στην ανατολική είσοδο του οικισμού, βρίσκεται ο Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, αγνώστου ημερομηνίας κτίσεως του οποίου βεβαιώνεται η ύπαρξη τουλάχιστον από τον 16ο αιώνα[5].
Δημογραφική εξέλιξηΕπεξεργασία
Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[6][7] είναι η εξής:
| 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|
| 29[1][8] | 44[8] | 87[8] | 141[8][9] | 233[10] |
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
Παραπομπές και υποσημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Κεφαλόβρυσο.
- ↑ Σε ενετικό έγγραφο της Μονής Ομπλού του 1703 αναφέρεται με την ονομασία Κεφαλόβρυσο Αγίου Κωνσταντίνου. Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Σαραβάλι.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κεφαλόβρυσου Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ 4,0 4,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 165.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Λουλούδης 2010, σελ. 164.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 144 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Βασίλης Κ. Λάζαρης (επιμ.), Στέφανου Ν. Θωμόπουλου "Ιστορία της Πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821". Έκδοση τέταρτη στη δημοτική γλώσσα και με βάση τα χειρόγραφα του συγγραφέα, Τόμος Β', Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα 1999. ISBN 960-7960-09-2.
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμοι Α΄-Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη έκδοση, λήμμα Κεφαλόβρυσο, λήμμα Σαραβάλι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κεφαλόβρυσου Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σαραβαλίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.