Συντεταγμένες: 55°42′N 60°33′E / 55.700°N 60.550°E / 55.700; 60.550

Το Κιστίμ (ρωσικά: Кышты́м‎‎) είναι πόλη στο όμπλαστ του Τσελιάμπινσκ στη Ρωσία, που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές των Νοτίων Ουραλίων Ορέων, 90 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Τσελιάμπινσκ, κοντά στην πόλη Οζιόρσκ.

Κιστίμ

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κιστίμ
55°42′50″N 60°33′10″E
ΧώραΡωσία[1]
Διοικητική υπαγωγήαστικό όκρουγκ του Κιστίμ[2]
Ίδρυση1757
Έκταση45,67 km²
Υψόμετρο260 μέτρα
Πληθυσμός36.997 (1  Ιανουαρίου 2018)[3]
Ταχ. κωδ.456870
Τηλ. κωδ.35151
Ζώνη ώραςUTC+05:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η πόλη είχε πληθυσμό 38.942 κατοίκων κατά την απογραφή του 2010, 41.929 κατοίκους στην απογραφή του 2002, 42.852 κατοίκους στην απογραφή του 1989 και 36.000 κατοίκους το 1970.

Ιστορία Επεξεργασία

Το Κιστίμ ιδρύθηκε από την οικογένεια Ντεμίντοφ, επιφανείς Ρώσους ευγενείς, το 1757 γύρω από δύο εργοστάσια παραγωγής χυτοσιδήρου και χάλυβα

Το έμβλημα της πόλης δείχνει την κατοικία του Νικίτα Ντεμίντοφ του Νεότερου. Σύμφωνα με τον Χέρμπερτ Χούβερ, μια μικρή βιομηχανία σιδήρου υπήρχε εκεί "για εκατόν πενήντα χρόνια", η οποία παρήγαγε μια μυστική διαδικασία για τη δημιουργία φύλλων σιδήρου "ασυνήθιστα ανθεκτικών στη σκουριά".[4]

Το κτήμα στο Κιστίμ του Βαρώνου Μέλερ-Ζακομέλσκι προσέλκυσε ενδιαφέρον για το ξένο κεφάλαιο, μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1905 και την επακόλουθη οικονομική ύφεση. Μια βρετανική κοινοπραξία γύρω από τον Τσαρλς Λέσλι έφερε τον επιχειρηματία Λέσλι Ούρκουαρτως επενδυτή σε ρωσικό πετρέλαιο και ορυκτά.[5] Το 1908, έγινε Πρόεδρος της Επιχείρησης Κιστίμ για εξόρυξη.[6] Το 1910, συμμετείχε και η αμερικανική εταιρεία του Χούβερ. [4]

Εκσυγχρονίστηκε η βιομηχανία χαλκού, σιδήρου και χάλυβα, που σχετιζόταν με την εξόρυξη στην περιοχή. Η παραγωγή χαλκού, χρησιμοποιώντας πυριτική τήξη, τελικά έφτασε τις 25.000.000 λίρες ετησίως. [4] Η εταιρική κατάσταση ήταν ήδη περίπλοκη, όταν ενεπλάκησαν τα αμερικανικά συμφέροντα, λόγω των εντάσεων μεταξύ των βρετανικών συμφερόντων.[6] Μέχρι το 1912, αποφασίστηκαν μελλοντικές επενδύσεις στα Ουράλια. [7]

Το Κιστίμ χαρακτηρίστηκε πόλη το 1934. 

Πυρηνική καταστροφή Επεξεργασία

Το Κιστίμ βρίσκεται κοντά στο πυρηνικό συγκρότημα Οζιόρσκ, επίσης γνωστό ως "Μαγιάκ" ("φάρος" στα ρωσικά), όπου στις 29 Σεπτεμβρίου 1957, μια βίαιη έκρηξη από ξηρά νιτρικά άλατα και οξικά άλατα σε μια δεξαμενή αποβλήτων, που περιείχε εξαιρετικά ραδιενεργά απόβλητα, μόλυνε έκταση άνω των 15.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Το Οζιόρσκ είχε χτιστεί γύρω από το συγκρότημα Μαγιάκ, αλλά ήταν κλειστή πόλη[8], η οποία δεν σημειωνόταν στους χάρτες, καθιστώντας έτσι το Κιστίμ την πλησιέστερη πόλη στην τοποθεσία της καταστροφής. Η έκρηξη οφείλεται σε αστοχία του συστήματος ψύξης της δεξαμενής. [9]

Υπήρχαν 270.000 κάτοικοι στην περιοχή. Πραγματοποιήθηκε μαζική εκκένωση, καθώς η κρίσιμη μόλυνση προέκυψε από το Sr-90 με χρόνο ημιζωής 28,8 ετών. Περίπου 800 τετραγωνικά χιλιόμετρα εκτάσεων αχρηστεύτηκαν τότε. Το 82% αυτής της περιοχής έχει πλέον χρησιμοποιηθεί ξανά για δασοκομία και γεωργία. Ωστόσο, η εκκένωση περιορίστηκε στους πλησιέστερους οικισμούς, με αποτέλεσμα περισσότερα από 1000 αναγνωρισμένα θύματα.

Υπολογίστηκε το 1990 ότι τότε, περίπου 10.000 άνθρωποι ζούσαν σε περιοχές, όπου το επίπεδο της ακτινοβολίας περιβάλλοντος ήταν περισσότερο από τετραπλάσιο από το μέσο όρο στην περιορισμένη περιοχή του Τσερνομπίλ μετά το 1986. [10]

Το ατύχημα του Κιστίμ αποκρύφθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη σοβιετική κυβέρνηση μέχρι το 1980, όταν ο Σοβιετικός βιολόγος Ζορές Μεντβέντεφ αποκάλυψε την ύπαρξή του.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -2943336.
  2. (Ρωσικά) OKTMO. www.gks.ru/metod/classifiers.html. Ανακτήθηκε στις 13  Μαρτίου 2015.
  3. «26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года». Federal State Statistics Service. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2019.
  4. 4,0 4,1 4,2 Hoover, Herbert (1951). The Memoirs of Herbert Hoover, Years of Adventure 1874-1920. New York: The Macmillan Company. σελίδες 102-107. 
  5. Dukes, Paul (26 Φεβρουαρίου 2015). A History of the Urals: Russia's Crucible from Early Empire to the Post-Soviet Era. Bloomsbury Publishing. σελ. 85. ISBN 9781472573797. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2018. 
  6. 6,0 6,1 Burns, R. W. (2000). The Life and Times of A D Blumlein. IET. σελίδες 16–7. ISBN 9780852967737. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2018. 
  7. Kennedy, Kett Howard (1986). Mining Tsar: The Life and Times of Leslie Urquhart. Allen & Unwin. σελ. 74. ISBN 9780868618982. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2018. 
  8. «Τα ένοχα μυστικά της Σοβιετικής Ένωσης». Newsbeast.gr. 7 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020. 
  9. "Kyshtym accident" TED Case Studies: An Online Journal American University
  10. Eesti Ekspress 2 May 2009 9:29: Maailma kõige ohtlikum paik Αρχειοθετήθηκε 2009-05-07 στο Wayback Machine.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία