Ο Κλαύδιος της Λωρραίνης ή Κλωντ της Λωρραίνης (Claude de Lorraine, 20 Οκτωβρίου 1496 - 12 Απριλίου 1550) μέλος του Οίκου της Λωρραίνης ήταν ο πρώτος δούκας του Γκιζ (1528-1550). Ο Κλαύδιος ήταν δεύτερος γιος του Ρενέ Β΄ της Λωρραίνης με την δεύτερη σύζυγο του Φιλίππη του Χέλρε, μεγάλωσε στην αυλή του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας.[5] Σε ηλικία 17 ετών έγινε σύμμαχος με την βασιλική οικογένεια με τον γάμο του με την Αντουανέτα των Βουρβόνων, κόρη του Φραγκίσκου κόμη του Βαντόμ.[6]

Κλαύδιος της Λωρραίνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Claude de Lorraine (Γαλλικά)
Γέννηση20  Οκτωβρίου 1496[1]
Custines[1]
Θάνατος12  Απριλίου 1550[1]
Ζουανβίλ[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑντουανέτα των Βουρβόνων (από 1513)[1][2]
ΤέκναΜαρία του Γκιζ[3]
Φραγκίσκος του Γκιζ[3]
Κάρολος της Λωρραίνης[3][4]
Κλαύδιος Β΄ του Ωμάλ[3]
Λουδοβίκος της Λωρραίνης[3]
Ρενέ Β΄ του Ελμπέφ[3]
Louise of Lorraine[3]
Renee de Guise[4]
Philippe de Guise[4]
Pierre de Guise[4]
Antonie de Guise[4]
François de Guise[4]
ΓονείςΡενέ Β΄ της Λωρραίνης και Φιλίππη του Χέλρε[1]
ΑδέλφιαΛουδοβίκος του Βωντεμόν[1]
Φραγκίσκος του Λαμπέσκ[1]
Αντώνιος της Λωρραίνης[1]
Ιωάννης καρδινάλιος της Λωρραίνης[1]
ΟικογένειαΟίκος του Γκιζ[1]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςCoronel General
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Διακρίσεις σε μάχες Επεξεργασία

Ο Κλαύδιος διακρίθηκε στη μάχη του Μαρινιάνο (1515), σώθηκε παρά τα 32 χτυπήματα που δέχτηκε στην μάχη.[7] Πολέμησε στην Φονταραβία (1521) και η Λουίζα της Σαβοΐας περιγράφει την κατάκτηση της περιοχής χάρη στις σκληρές του προσπάθειες. Έγινε κυβερνήτης στην Βουργουνδία και της Καμπανία (1523) μετά την επιτυχία του στην απόκρουση των αυτοκρατορικών στρατευμάτων που επιτέθηκαν στην περιοχή του. Στην "μάχη του Ζαβέρν" (1525) συνέτριψε τα στρατεύματα των αγροτών του Πόλεμου των Χωρικών που αγωνίστηκαν επίσης για την ελευθερία τους στη Λωρραίνη.

Πρώτος δούκας του Γκιζ Επεξεργασία

Στην επιστροφή από την αιχμαλωσία του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α΄ (1528) ο Κλαύδιος κηρύχθηκε από τον ίδιο τον βασιλιά δούκας του Γκιζ. Ο τίτλος του δούκα που του απενεμήθη ήταν μεγάλη τιμή υπέρ του, διότι ο συγκεκριμένος τίτλος είχε απονεμηθεί ως τότε μόνο σε μέλη της βασιλικής οικογένειας ή σε αρσενικούς απογόνους του Ούγου Καπέτου. Ο ίδιος αντίθετα καταγόταν από την οικογένεια του δουκάτου της Λωρραίνης. Ο βασιλιάς Φραγκίσκος A' αν και άρχισε να δυσπιστεί λόγω των μεγάλων φιλοδοξιών του Κλαύδιου, συνέχισε να τον ανταμείβει με δώρα και γη για τις συνεχείς προσφορές του. Διακρίθηκε και στην εκστρατεία του Λουξεμβούργου (1542)

Οικογένεια Επεξεργασία

Με την σύζυγό του Αντουανέτα των Βουρβόνων, κόρη του Φραγκίσκου κόμη του Βαντόμ, παιδιά του ήταν:[8]

  • Μαρία 1515-1560, παντρεύτηκε πρώτα τον Λουδοβίκο Β΄ Βαλουά δούκα του Λονγκεβίλ και έπειτα τον Ιάκωβο Ε΄ Στιούαρτ της Σκωτίας.[9]
  • Φραγκίσκος 1519-1563, δούκας του Γκιζ.[10]
  • Λουίζα 1520-1542, παντρεύτηκε τον Κάρολο Β' δούκα του Αρσότ.
  • Ρενέα 1522-1602, ηγουμένη του αββαείου του Σαιν Πιέρ στο Ρενς.
  • Κάρολος 1524-1574, καρδινάλιος της Λωρραίνης, αρχιεπίσκοπος του Ρεν και δούκας του Σεβρέζ.[11]
  • Κλαύδιος 1526-1573, δούκας του Ωμάλ.[12]
  • Λουδοβικος Α΄ 1527 - 1578, καρδινάλιος του Γκιζ.[13]
  • Αντουανέττα 1531-1561, ηγουμένη του αββαείου του Φαρμουτιέ.
  • Φραγκίσκος 1534-1563, μέγας ιερέας του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου της Μάλτας.
  • Ρενέ 1536-1566, μαρκήσιος του Ελμπέφ.[14]
  • Φίλιππος 1529, Πέτρος 1530, απεβίωσαν μικρά.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine4.html. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2016.
  2. p10246.htm#i102457. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine6.html. Ανακτήθηκε στις 11  Ιανουαρίου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Wellman 2013, σ. 236
  6. Wellman 2013, σ. 236
  7. Spangler 2009, σ. 64
  8. Bell 2004, σ. 127
  9. Wellman 2013, σ. 236
  10. Wellman 2013, σ. 236
  11. Wellman 2013, σ. 236
  12. Wellman 2013, σ. 236
  13. Wellman 2013, σ. 236
  14. Wellman 2013, σ. 236

Πηγές Επεξεργασία

  • Bell, Susan G. (2004). The Lost Tapestries of the City of Ladies. University of California Press.
  • Carroll, Stuart (2009). Martyrs and Murderers: The Guise Family and the Making of Europe. Oxford University Press.
  • Spangler, Jonathan (2009). The Society of Princes: The Lorraine-Guise and the Conservation of Power and Wealth in Seventeenth-Century France. Ashgate Publishing Limited.
  • Wellman, Kathleen (2013). Queens and Mistresses of Renaissance France. Yale University Press.