Κλεάνθης Γρίβας
Ο Κλεάνθης Γρίβας (1944) είναι ψυχίατρος, νευρολόγος, διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει σπουδάσει ιατρική και κοινωνιολογία, ενώ είναι τακτικός συνεργάτης πολλών περιοδικών και εφημερίδων· ανάμεσα τους της "Θεσσαλονίκης" (από το 1963) και της Ελευθεροτυπίας. Επίσης είναι ο συντάκτης της «Έκθεσης για τα Ναρκωτικά» της Ειδικής Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (1986).[1]
| Κλεάνθης Γρίβας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κλεάνθης Γρίβας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1944 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ιατρός, Νευρολόγος-Ψυχίατρος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου |
| Τέκνα | Μαρία - Μυρτώ Γρίβα |
| Γονείς | Δημοσθένης Γρίβας |
| Ιστότοπος | |
| www | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1944 σε ένα στρατόπεδο ανταρτών του ΕΛΑΣ κάπου κοντά στην Καρδίτσα, όπου ο πατέρας του ήταν ο γιατρός του στρατοπέδου και από τους πιο γνωστούς γιατρούς του «βουνού» και η μητέρα του ήταν η βοηθός του.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη Θεσσαλονίκη και το 1963 είχε περάσει στην Ιατρική στη Θεσσαλονίκη, όπου γνώρισε την Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου, τη γυναίκα του, με την οποία τον συνδέουν 5 και πλέον δεκαετίες κοινών αγώνων, ένας φλογερός έρωτας και η κόρη τους, επίσης γιατρός, η Μαρία-Μυρτώ.
Σε ηλικία 3 ετών επισκέφτηκε με τη μητέρα του και τον αδερφό του τον πατέρα του στη φυλακή λίγο πριν τον εκτελέσουν. Ο Δημοσθένης Γρίβας (γιατρός-με δύο ειδικότητες) συνελήφθη ως γιατρός του Δημοκρατικού Στρατού μαζί με τραυματίες μαχητές και εκτελέστηκε στις 20 Ιουνίου του 1947 με απόφαση του Στρατοδικείου, επειδή δεν υπέγραψε «δήλωση μετανοίας» και δεν αποκήρυξε τις ιδέες του, περνώντας τον από μια δίκη χωρίς μάρτυρες κατηγορίας. Οι μοναδικοί μάρτυρες υπεράσπισής του ήταν ο αδερφός του, ο Δήμαρχος της πόλης, ένας Μητροπολίτης και ένας ακόμη, του οποίου τα στοιχεία είναι άγνωστα λόγω του ότι δεν δόθηκαν ποτέ τα πρακτικά της δίκης, οι οποίοι μετά τη δίκη εξορίστηκαν για 2 χρόνια στην Ικαρία.
Ενασχόληση με την πολιτική Επεξεργασία
Στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου οργανώθηκε στην Σοσιαλιστική Ένωση του Αλέξανδρου Σβώλου. Το 1999 υπήρξε εκ των ιδρυτικών μελών βραχύβιου πολιτικού σχηματισμού με την ονομασία Ρ.Α.Κ. (Ριζοσπαστική Αντιαπαγορευτική Κίνηση), με τον οποίο συμμετείχε στις Ευρωεκλογές του 1999 (21.274 ψήφοι, 0,33%).
Τα χρόνια της Χούντας Επεξεργασία
Όταν έγινε η δικτατορία βασανίστηκε στο κτήριο της οδού «Μπουμπουλίνας». Το 1968 βγήκε από τη φυλακή με περιοριστικούς όρους. Παρόλα αυτά, κατάφερε να δραπετεύσει, μαζί με τη γυναίκα του, στη Σουηδία όπου συμμετείχαν ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα. Όταν με τη μεταπολίτευση γύρισε στην Ελλάδα πήρε την ειδικότητα του Νευρολόγου-Ψυχίατρου και ασχολήθηκε συστηματικά με την εξάρτηση από τις τοξικές ουσίες, τη βία της εξουσίας και την τρομοκρατία.
Οι θέσεις του για τα ναρκωτικά Επεξεργασία
Έχει γράψει 20 βιβλία και είναι υπέρμαχος της αντιαπαγόρευσης. Προτείνει την αποποινικοποίηση της χρήσης και καλλιέργειας της ινδικής κάνναβης, διότι, κατά τη γνώμη του, δεν προκαλεί καμία εξάρτηση. Είναι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης και της ηρωίνης και προτείνει τη χορήγηση μεθαδόνης και άλλων ουσιών στους χρήστες, μέσα από υγειονομικούς μηχανισμούς, ώστε να «χτυπηθεί» η μαύρη αγορά των ναρκωτικών. Στα κείμενά του, στηλιτεύει τη βία της εξουσίας και την καταστολή, και αμφισβητεί ακόμα και την επιστήμη του, την Ψυχιατρική. Κατά τις απόψεις του, τις οποίες εκφράζει μέσα από βιβλία, συνεντεύξεις και άρθρα του στον Τύπο, η ποινικοποίηση των ναρκωτικών έγινε για λόγους ελέγχου του πληθυσμού από την άρχουσα τάξη, ενώ η υπάρχουσα αντιναρκωτική νομοθεσία και καταστολή της χρήσης ουσιών συντελούν στη συντήρηση του κερδοφόρου διεθνούς λαθρεμπορίου τους[2].
Οι θέσεις του για την Τρομοκρατία Επεξεργασία
Έχει υποστηρίξει ότι η τρομοκρατία (ειδικά για την περίπτωση της 17 Νοέμβρη) είναι "κατασκευασμένη" από μυστικές κρατικές και παρακρατικές υπηρεσίες οι οποίες προβαίνουν σε προβοκάτσιες με στόχο τη θέσπιση αυστηρών αντιτρομοκρατικών νόμων. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις για τον Γρίβα είναι αυτονομημένες εγκληματικές ομάδες οι οποίες καθοδηγούνται, άμεσα ή έμμεσα, από υπηρεσίες πληροφοριών και κρατικής ασφάλειας της Δύσης. Για την υποστήριξη των λεγομένων του επικαλείται την αντικομμουνιστική επιχείρηση του ΝΑΤΟ Κόκκινη Προβιά επί Ψυχρού Πολέμου[3]. Οι επικριτές του τον κατηγορούν για αστήρικτη συνωμοσιολογία[4] και προπαγάνδα υπέρ της χρήσης ναρκωτικών[5].
Συγγραφικό έργο Επεξεργασία
- Ελλάδα 1940-1974 (Αθήνα, «Διάλογος», 1974)
- Η Ελλάδα στον 20ό Αιώνα (Θεσσαλονίκη, 1981)
- Αποδιοπομπαίος Τράγος: Ψυχική «Αρρώστια» και Τοξικομανία (Αθήνα, Μαλλιάρης, 1983)
- Δημόσια Υγεία ή η κακοποίηση της Κοινωνικοποίησης (Αθήνα, «Στοχαστής», 1984)
- Ψυχιατρικός Ολοκληρωτισμός: Οι Ιστορικές και Κοινωνικές Παράμετροι της Ψυχιατρικής (διδακτορική διατριβή, Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 1985)
- Η Εξουσία της Βίας: Το Αδιέξοδο της Ανάπτυξης, Τρομοκρατία, Βία, Ναρκωτικά, Αυτοκτονία, Βιασμός, Ψυχιατρικός Ολοκληρωτισμός (Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 1987)
- Αντιπολιτευτική Ψυχιατρική: Μπροστά στο Αυταρχικό Θεραπευτικό Κράτος (Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 1989)
- Παπανδρεϊσμός (Θεσσαλονίκη, «Εκδοτική», 1989)
- Ναρκωτικά και Εξουσία (Θεσσαλονίκη, «Εκδοτική», 1990)
- Ναρκωτικά: Το Τίμημα της Καταστολής (Θεσσαλονίκη, «Εκδοτική», 1991)
- Κάνναβη: Μαριχουάνα, Χασίς (Αθήνα, «Νέα Σύνορα», 1993)
- Οπιούχα: Μορφίνη, Ηρωίνη, Μεθαδόνη (Αθήνα, «Νέα Σύνορα», 1995)
- Τρομοκρατία - Ένα προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής. Το ΝΑΤΟ και η επιχείρηση Gladio (Αθήνα, «Παπαζήσης», 2001)
- Οπιούχα: εξάρτηση και απεξάρτηση (Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 2002)
- Αντιφάκελος 17Ν - Η τρομοκρατία στην Ελλάδα - Κριτική στους Α. Παπαχελά και Τ. Τέλλογλου (Αθήνα, «Κάκτος», 2003)
- Αντίσταση στην εποχή του τίποτα - Παρεμβάσεις σε θέματα αιχμής (Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 2004)
- Πλανητική κυριαρχία και ναρκωτικά (Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 2006)
- Φρόυντ και Φροϊδισμός (Θεσσαλονίκη, «Εκδοτική», 2007)
- Απεργάζονται Εμφύλιο Χαμηλής Εντασης («Το ΧΩΝΙ», 2014)
- Κάνναβη - Μαριχουάνα - Χασίς (Θεσσαλονίκη, «Ιανός», 2017)
Παραπομπές και σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Βιογραφία του Κλεάνθη Γρίβα[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Γρίβας Κλεάνθης, «"Ναρκωτικά" και εξουσία. Πολιτική της απαγόρευσης και αποδιοπόμπηση» Αρχειοθετήθηκε 2008-06-25 στο Wayback Machine., Virtual School, The sciences of Education Online, τόμος 1, τεύχος 2 (Αύγουστος 1998)
- ↑ «Παρουσίαση βιβλίου για τη σχέση τρομοκρατίας και επιχείρησης Stay Behind, το οποίο προλογίζει και επιμελείται ο Κλεάνθης Γρίβας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ Τάκης Φωτόπουλος «Η "προοδευτική" χασισοκοινωνία του μέλλοντος», Ελευθεροτυπία (6 Ιουνίου 1998).
- ↑ «Ράδιο-κάνναβις»[νεκρός σύνδεσμος], Ριζοσπάστης (16 Μάη 2008).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία