Ο Κλεομένειος Πόλεμος [1] (229 / 228-222 π.Χ.) διεξήχθη από τη Σπάρτη και τον σύμμαχό της, την Ήλιδα, κατά της Αχαϊκής Συμπολιτείας και της Μακεδονίας. Ο πόλεμος τελείωσε με μια μακεδονική και αχαϊκή νίκη.

Το 235 π.Χ., ο Κλεομένης Γ ' (235-222 π.Χ.) ανέβηκε στον θρόνο της Σπάρτης και ξεκίνησε ένα πρόγραμμα μεταρρύθμισης με στόχο την αποκατάσταση της παραδοσιακής σπαρτιατικής πειθαρχίας ενώ εξασθένησε την επιρροή των εφορέων, εκλεγμένων αξιωματούχων οι οποίοι, αν και ορκίστηκαν να περιορίζουν την εξουσία των βασιλιάδων της Σπάρτης που κατά την εποχή του Κλεομένη, έφτασαν να ασκούν εξαιρετική πολιτική εξουσία στο σπαρτιατικό σύστημα. Όταν, το 229 π.Χ., οι έφοροι έστειλαν τον Κλεομένη να καταλάβει μια πόλη στα σύνορα με τη Μεγαλόπολη, οι Αχαιοί κήρυξαν πόλεμο. Ο Κλεομένης αποκρίθηκε με τη λεηλασία της Αχαΐας. Στο Όρος Λύκαιο νίκησε έναν στρατό υπό τον Άρατο των Σικυώνιων, το στρατηγό της Αχαϊκής Συμμαχίας, που είχε σταλθεί για να επιτεθεί στην Ήλιδα και έπειτα έστειλαν έναν δεύτερο στρατό κοντά στη Μεγαλόπολη.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Κλεομένης εκκαθάρισε τις πόλεις της Αρκαδίας από τις φρουρές των Αχαιών τους, αφού συνέτριψε μια άλλη Αχαιική δύναμη στη Δύμη. Αντιμετωπίζοντας τη σπαρτιατική κυριαρχία, ο Άρατος αναγκάστηκε να στραφεί στον Αντίγονο III Δοσών (229-221 π.Χ.) της Μακεδονίας. Σε αντάλλαγμα της Μακεδονικής βοήθειας, οι Αχαιοί ήταν υποχρεωμένοι να παραδώσουν την ακρόπολη με θέα την Κόρινθο στον Αντίγονο. Ο Κλεομένης εισέβαλε τελικά στην Αχαΐα, καταλαμβάνοντας τον έλεγχο της Κορίνθου και του Άργους, αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει στη Λακωνία όταν ο Αντίγονος έφτασε στην Πελοπόννησο. Ο Κλεομένης πολέμησε τους Αχαιούς και τους Μακεδόνες στα Σελλάσια, όπου οι Σπαρτιάτες έχασαν. Στη συνέχεια κατέφυγε στην αυλή του συμμάχου του, Πτολεμαίου Γ 'της Αιγύπτου (246-222 π.Χ.), όπου τελικά αυτοκτόνησε μετά από μια αποτυχημένη εξέγερση εναντίον του νέου Φαραώ, Πτολεμαίου Δ' (221-205 π.Χ.) .

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Πολύβιος. Η Άνοδος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, 2.46.