Κλωντ Λορραίν

Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης

Ο Κλωντ Λορραίν (Claude Lorrain, Σαμάν, Λωρραίνη, 1600 - Ρώμη, 23 Νοεμβρίου 1682, γεννημένος Κλωντ Ζελέ) ήταν Γάλλος ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης του μπαρόκ. [4]

Κλωντ Λορραίν
Claude Lorrain.jpg
Ο Κλωντ Λορραίν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Claude Gellée (Γαλλικά)
Γέννηση1600
Σαμάν
Θάνατος23 Νοεμβρίου 1682
Ρώμη[1]
Τόπος ταφήςΣαν Λουίτζι ντέι Φραντσέζι και Τρινιτά ντεϊ Μόντι
ΕθνικότηταΓάλλος
Χώρα πολιτογράφησηςΛωρραίνη
Ιδιότηταζωγράφος[2][3], σκιτσογράφος και χαράκτης
ΣυγγενείςJean Dominique (ανιψιός)
Κίνημακλασικισμός
Είδος τέχνηςζωγράφος και χαράκτης
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Σημαντικά έργαΛιμάνι με την Βίλα των Μεδίκων, Η αποβίβαση της Κλεοπάτρας στην Ταρσό, Ο Οδυσσέας επιστρέφει την Χρυσηίδα στον πατέρα της, Η επιβίβαση της αγίας Πάουλα Ρομάνα στην Όστια κ.α.
Υπογραφή
Firma Lorrain.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία

Ως έτος γέννησης στον τάφο του Κλωντ Λορραίν αναφέρεται το 1600, αλλά οι σύγχρονες πηγές αναφέρουν μια μεταγενέστερη ημερομηνία, περίπου το 1604 ή το 1605. [5] Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Σαμάν, Vosges, τότε μέρος του δουκάτου της Λωρραίνης. Προέρχονταν από φτωχή οικογένεια και το επώνυμό του ήταν Ζελέ.

Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ιταλία και είναι ένας από τους πρώτους σημαντικούς ζωγράφους, εκτός από αυτούς της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής, που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την τοπιογραφία. Τα τοπία του συχνά μετατρέπονταν σε έξοχες σκηνές καθημερινού βίου ή ιστορικές-μυθολογικές, με την προσθήκη λίγων μικρών μορφών.[6]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1630 ήταν ο πιο ονομαστός τοπιογράφος στην Ιταλία, αμειβόμενος γενναία για τα έργα του, που βαθμηδόν γίνονταν μεγαλύτερου μεγέθους, με λιγότερες μορφές, λεπτομερέστερα δουλεμένα και λιγότερα. Παρά το ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ανανεωτής της τοπιογραφίας, ήταν αυτός που εισήγαγε τον ήλιο σε πολλούς πίνακές του, πράγμα σπάνιο μέχρι τότε.[7]

Η επικρατέστερη εκδοχή για τις απαρχές της σταδιοδρομίας του Λορραίν ήταν ότι έφτασε στην Ρώμη με μια ομάδα ζαχαροπλαστών (η Λορραίνη είχε από τότε μεγάλη φήμη στην ζαχαροπλαστική) και ότι προσελήφθη γι’ αυτήν την δουλειά στο εργαστήριο του ζωγράφου Αγκοστίνο Τάσσι. Κάποια στιγμή βρέθηκε μαθητευόμενος του Τάσσι στην ζωγραφική και εκτός από σύντομα ταξίδια στην Λορραίνη, τη Νάπολη, την Γένοβα και την Βενετία, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Ρώμη. [8](για τον Τάσσι βλ. το λήμμα Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι).

Η εξέλιξή του υπήρξε εντυπωσιακή. Παρήγαγε πλήθος έργων για τους μεγιστάνες της εποχής και φρόντισε να τα καταλογογραφήσει όλα, σχεδιάζοντάς τα μάλιστα σε ένα τόμο με τίτλο Liber Veritatis (Βιβλίο της Αλήθειας). [9]Δεν παντρεύτηκε ποτέ και ζούσε με τους ανεψιούς του και μια ορφανή που υιοθέτησε, κόρη του ενδεχομένως από μιαν υπηρέτριά του.

Επιλογή έργωνΕπεξεργασία


ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  2. (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. www.webumenia.sk/autor/5990. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
  3. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/15687. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  4. . «britannica.com/biography/Claude-Lorrain». 
  5. Sonnabend, Martin and Whiteley, Jon, with Ruemelin, Christian. 2011. Claude Lorrain: The Enchanted Landscape. Farnham: Lund Humphries; in association with the Ashmolean Museum, Oxford.p. 18.
  6. . «wikiart.org/en/claude-lorrain». 
  7. . «artsandculture.google.com/entity/claude-lorrain/». 
  8. . «claudelorrain.org/biography». 
  9. . «metmuseum.org/Claude Lorrain (1604/5?–1682)». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Claude Lorrain στο Wikimedia Commons