Κοιλάδα των Τυροποιών

Κοιλάδα των Τυροποιών (αρχ. ελλην. Φάραγξ τῶν τυροποιῶν) είναι το όνομα που δόθηκε από τον ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο (Περὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ πολέμου, 5.140) σε μικρή κοιλάδα-χαράδρα στην Παλαιά Πόλη της Ιερουσαλήμ. Η Κοιλάδα των Τυροποιών διαχώριζε κατά την αρχαιότητα το Όρος Σιών από τη χαμηλότερη προέκτασή του, το Όρος του Ναού. Το ρέμα της χυνόταν στην χαράδρα της Γεέννης. Κατά τη διάρκεια των αιώνων που πέρασαν από τότε, ωστόσο, η κοιλάδα γέμισε με τεράστιες ποσότητες συντριμμάτων και σήμερα έχει μετατραπεί σε επίπεδη σχεδόν έκταση.

Στην αρχαιότητα η κοιλάδα γεφυρωνόταν από περισσότερες της μιας γέφυρες, η σημαντικότερη από τις οποίες ήταν η Γέφυρα της Σιών, πιθανώς η συνηθισμένη οδός επικοινωνίας του βασιλικού ανακτόρου στο όρος Σιών και του Ναού του Σολομώντος.

Το Δυτικό Τείχος του Όρους του Ναού ανεγέρθηκε από το κάτω μέρος της Κοιλάδας των Τυροποιών μέχρι το ύψος των 25,6 μέτρων, όπου έφθανε στο επίπεδο έδαφος, και πάνω από αυτό, ως τεχνητή συνέχεια της απότομης πλαγιάς της χαράδρας και τοίχος του συγκροτήματος του ναού του Σολομώντος, σε άλλα 15 μέτρα περίπου.

Στον Χάλκινο Πάπυρο η Κοιλάδα των Τυροποιών αποκαλείται στην εβραϊκή γλώσσα με φράση που σημαίνει «Εξωτερική κοιλάδα» (3Q15, στήλη 8, γραμμή 4). Συνεπώς είναι πιθανό ότι η ελληνιστική ονομασία «των τυροποιών» προέκυψε ως αρχαία λανθασμένη μετάφραση από την εβραϊκή στην ελληνιστική Κοινή στο βιβλίο του Ιώσηπου: στις σημιτικές γλώσσες η ρίζα για το «εξωτερικός» και το «πήζω» (και αναφορικά με το τυρί) είναι η ίδια.

Πηγές

• Easton, Matthew George: το λήμμα «Tyropoeon Valley» στο Easton's Bible Dictionary (νέα αναθεωρημένη έκδοση), T. Nelson & Sons, 1897