Κοινωνία Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών Ελλάδας

	Κοινωνία Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών Ελλάδας
	;
Κατάταξη	Διαμαρτυρόμενη
Θεολογία	Ευαγγελική
Ιδρυτής	Κώστας Μεταλληνός
Ανεξαρτησία/'Ιδρυση	1886
Προκαθήμενος
Έδρα	Αθήνα, Ελλάδα
Περιοχή	κυρίως Ελλάδα
Πιστοί
Δικτυακός τόπος	koinoniaeeee.gr

Η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ» είναι σύνδεσμος πνευματικής αδελφότητας από εκκλησίες του Χριστού, οι οποίες λειτουργούν στον ελληνικό χώρο και οι οποίες επεκτάθηκαν και στο εξωτερικό. Στηρίζεται αποκλειστικά στο γραπτό λόγο του Θεού, τη Βίβλο, και είναι ένα καθαρά ελληνικό πνευματικό κίνημα, που το Πνεύμα το Άγιο του Θεού φύτεψε στη χώρα μας. Οι εκκλησίες αυτές λειτουργούν αποκλειστικά από αυτόχθονες Έλληνες, χωρίς παρεμβάσεις ξένων ιεραποστολών ή εκκλησιών, και έχουν σκοπό να φέρουν το καθαρό μήνυμα της σωτηρίας τού Ιησού Χριστού στην πατρίδα μας.

Ελεύθερη Ευαγγελική Εκκλησία Αθηνών (Αλκιβιάδου 3, Αθήνα)

Ιστορία

Η Ιστορία της Κοινωνίας Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών στην Ελλάδα^[i]

^[ii]Στις 16 Φεβρουαρίου 1891, στην Κορακιάνα της Κέρκυρας, γεννήθηκε ο Κώστας Μεταλληνός, το πρώτο παιδί του δημάρχου Σπύρου Μεταλληνού. Ο Θεός τον χρησιμοποίησε για να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην πνευματική ανανέωση της Ελλάδος, ιδρύοντας το κίνημα των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών.

Αν και γιος δημάρχου, ο Κώστας μεγάλωσε μέσα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, καθώς ο πατέρας του υπηρετούσε χωρίς μισθό. Ο ίδιος αργότερα θα θυμόταν: «Μεγάλωνα σ’ ένα περιβάλλον βαθυτάτης πενίας». Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, διακρινόταν για την επιμέλειά του και την ευφυΐα του. Αν και δεν είχε την πολυτέλεια να αγοράζει βιβλία, αρίστευε στο σχολαρχείο, δείχνοντας από νωρίς τη δίψα του για γνώση και τον μεγάλο δείκτη ευφυΐας του.

Τα φυσικά του χαρίσματα – δώρα από τον Θεό – αξιοποιήθηκαν αργότερα στη θεμελίωση της Κοινωνίας Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών, ενός κινήματος που επρόκειτο να αλλάξει τον πνευματικό χάρτη της χώρας.

Το 1904, ο Κώστας Μεταλληνός γράφτηκε στο Γυμνάσιο της πρωτεύουσας της Κέρκυρας. Με τον πατέρα του πλέον εκλιπόντα, όλη η οικογένεια – και ιδιαίτερα ο θείος του, Χριστόδουλος – πάλεψε, παρά τη φτώχεια, για να τον σπουδάσει.

Ο ίδιος περιγράφει τη νοοτροπία και το πάθος που τον χαρακτήριζε εκείνα τα χρόνια:

"Άσβεστη δίψα γνώσεως επιστημονικής και όλων των περί ανθρώπου, κόσμου και Θεού δοξασιών και συστημάτων, με σκοπό να εύρω την αλήθεια για να την υπηρετήσω."

Ήταν μια εσωτερική φλόγα που θα καθόριζε ολόκληρη τη ζωή και την αποστολή του.

Το 1908, ο Κώστας Μεταλληνός ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πολύ γρήγορα ασπάστηκε τις κυρίαρχες φιλοσοφικές τάσεις της εποχής: τη θεωρία της εξέλιξης, τον υλισμό και την απιστία. Όμως, μέσα του υπήρχε ένας παράξενος, σχεδόν παροξυσμικός, θυμός απέναντι στον Χριστό.

Επηρεασμένος από τις αθεϊστικές ιδέες του 19ου αιώνα, αποφάσισε να μελετήσει την Καινή Διαθήκη – όχι για να πιστέψει, αλλά για να βρει επιχειρήματα εναντίον του Χριστιανισμού. Όμως, αντί να ανακαλύψει τα όπλα που έψαχνε, βρέθηκε μπροστά σε μια συνταρακτική αλήθεια: συνάντησε προσωπικά τον Ιησού Χριστό!

Διαβάζοντας την Καινή Διαθήκη, η καρδιά του λύγισε. Με δάκρυα στα μάτια, προσευχήθηκε:

"Ω! Ιησού, δεν σε εγνώριζα και γι' αυτό σε πολεμούσα. Σε ευχαριστώ γιατί με εδέχθηκες κι εμένα. Σου υπόσχομαι ότι θα είμαι τελείως δικός Σου και θα σε υπηρετώ σε ολόκληρη τη ζωή μου..."

Ήταν μια εμπειρία που σημάδεψε τη ζωή του, ένας πνευματικός σεισμός, αντίστοιχος με εκείνον που βίωσε ο Σαύλος στον δρόμο προς τη Δαμασκό. Από εκείνη τη στιγμή, ο Κώστας Μεταλληνός μεταμορφώθηκε σε έναν αφοσιωμένο, φλογερό κήρυκα της αλήθειας του Χριστού. Αυτή η αποστολή και το όραμά του τον συνόδευσαν μέχρι το τέλος της ζωής του.

Την υπόσχεση που έδωσε στην πρώτη του προσευχή την τήρησε για 50 χρόνια, μέχρι την ημέρα που αναχώρησε από τον κόσμο αυτό. Στις 22 Ιανουαρίου 1963, στις 8 μ.μ., κατά τη διάρκεια μαθημάτων στους εργάτες λόγου των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών , στις κατασκηνώσεις της Κοινωνίας των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών στο Σούνιο, ο Κώστας Μεταλληνός έκλεισε τα μάτια του για πάντα. Ο τάφος του βρίσκεται στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, αλλά η παρακαταθήκη του παραμένει ζωντανή.

Στις αρχές του 1911, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, ο Κώστας Μεταλληνός προσκλήθηκε σε μια συντροφιά φοιτητών που μελετούσαν την Αγία Γραφή στον Ορθόδοξο Σύλλογο «Η Ανάπλασις» (Αδριανού 120). Εκεί γνώρισε τρεις ανθρώπους που έμελλε να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία του: τον Βασίλη Χριστόφιλο, τον Γιάννη Δημόπουλο και τον Κώστα Καψάλη.

Ο Βασίλης Χριστόφιλος, φοιτητής φιλολογίας, ήταν γνωστός ως «ο δάσκαλος» και έγινε πνευματικός σύμβουλος του Μεταλληνού. Και οι τρεις τους είχαν έντονο ζήλο για τα πνευματικά ζητήματα και παρέμεναν ενταγμένοι στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Όμως, η δίψα τους για αλήθεια δεν άργησε να τους φέρει σε σύγκρουση με το κατεστημένο. Ο Χριστόφιλος, αναλύοντας την Προς Ρωμαίους επιστολή, δίδαξε ότι τα μνημόσυνα δεν είχαν θέση στη χριστιανική πίστη. Η διδασκαλία του αυτή θεωρήθηκε αιρετική, και τελικά εκδιώχθηκε από την «Ανάπλασιν».^[iii]

Η αναζήτηση της αλήθειας και η βαθιά μελέτη της Αγίας Γραφής οδήγησαν τον Κώστα Μεταλληνό, μαζί με τον Δημόπουλο και τον Καψάλη, στη γέννηση ενός νέου κινήματος: της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι συναθροίσεις τους συνεχίστηκαν σε διάφορους ορθόδοξους συλλόγους, όπως η «Ανάπλασις», ο «Ευαγγελισμός», αλλά και σε άλλα σημεία, όπου συγκεντρώνονταν για να μελετήσουν τη Γραφή ελεύθερα, χωρίς δογματικούς περιορισμούς.

Το 1911, ο Κώστας Μεταλληνός διορίστηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Εκεί, όμως, ήρθε αντιμέτωπος με τον καθημερινό χλευασμό των συναδέλφων του λόγω της ανοιχτής μαρτυρίας του για τον Χριστό. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, η πίστη του δεν κλονίστηκε – αντίθετα, φούντωσε ακόμα περισσότερο.

Την ίδια χρονιά, έκανε το πρώτο του κήρυγμα στον ναό του Αγίου Δημητρίου στην Πλάκα (Επιμενίδου 7). Το μήνυμά του είχε τόσο μεγάλη απήχηση, που ένας άλλος ιερέας εντυπωσιάστηκε και τον προσκάλεσε να μιλήσει και στον ναό της Αγίας Αικατερίνης,( Χαιρεφώντος 10) επίσης στην Πλάκα.

Η φλόγα του Ευαγγελίου είχε αρχίσει να διαδίδεται…

Τον Σεπτέμβριο του 1918, η μικρή ομάδα που συναθροιζόταν στο σπίτι του Γιάννη Δημόπουλου έκανε ένα σημαντικό βήμα: καθιέρωσε τη συμπροσευχή ως αναπόσπαστο μέρος της λατρευτικής της ζωής. Λίγους μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 1919, αποφασίστηκε και η τέλεση της Θείας Κοινωνίας, η οποία, από το 1921, άρχισε να πραγματοποιείται κάθε Κυριακή, σύμφωνα με την πρακτική της Καινής Διαθήκης.

Την ίδια χρονιά (1921), η μικρή συνάθροιση ξεκίνησε και τη συγκέντρωση χρημάτων (λογία), με σκοπό να σταλούν Ευαγγέλια και ρούχα στους στρατιώτες που πολεμούσαν στο Μικρασιατικό Μέτωπο.^[iv]

Το 1922 σηματοδότησε την αρχή ενός εκδοτικού έργου που θα άφηνε το αποτύπωμά του. Το πρώτο βιβλίο που εκδόθηκε ήταν ένα απόσπασμα από το εκτενέστερο έργο του F. Godet, μεταφρασμένο στα ελληνικά.

Ακολούθησε μια ακόμα σπουδαία πρωτοβουλία: η έκδοση του περιοδικού «Λόγοι Ζωής» (1925-1934). Μέσα σε μόλις έναν χρόνο, η κυκλοφορία του έφτασε τις 27.000 δωρεάν διανεμηθέντα αντίτυπα, τα οποία διένειμαν νέοι εθελοντές. Το περιοδικό έτυχε θερμής υποδοχής – τόσο, που το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και η Θεολογική Σχολή της Χάλκης έστειλαν επιστολές με συγχαρητήρια και ζήτησαν να το λαμβάνουν τακτικά!

Ωστόσο, από το 1919, ο Κώστας Μεταλληνός είχε αρχίσει να αμφιβάλλει για το κατά πόσο οι ομιλίες του στους ναούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας είχαν το σωστό πνευματικό αποτέλεσμα. Η αμφιβολία του αυτή επιβεβαιώθηκε όταν ένας ακροατής του τον πλησίασε και του ομολόγησε ότι έγινε καλόγηρος εμπνευσμένος από τα κηρύγματά του. Αυτό ήταν ένα σημείο καμπής.

Ο Κώστας Μεταλληνός πήρε τη μεγάλη απόφαση: διέκοψε το κήρυγμα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες και αφιερώθηκε στην ομάδα των φίλων του, που αναζητούσαν έναν πιο άμεσο, αυθεντικό τρόπο λατρείας.

Για χρόνια, οι συναθροίσεις γίνονταν στο σπίτι του Γιάννη Δημόπουλου, ο οποίος αργότερα έγινε ο πρώτος λειτουργός της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας. Εκεί, μέχρι το 1927, μελέτησαν τις Γραφές, προσευχήθηκαν και διαμόρφωσαν το όραμά τους.

Το 1928, η συνάθροιση μεταφέρθηκε στο σπίτι του Κώστα Μεταλληνού, στην οδό Ορφέως. Η μικρή κοινότητα αναπτυσσόταν πνευματικά, κερδίζοντας νέους πιστούς και αποκτώντας σαφέστερη ταυτότητα.

Όμως, η δράση του Μεταλληνού δεν πέρασε απαρατήρητη. Το 1931, η Ιερά Σύνοδος προχώρησε στην πρώτη επίσημη κατηγορία εναντίον του, διαβιβάζοντάς τη στην υπηρεσία όπου εργαζόταν. Το στίγμα του "αιρετικού" είχε πλέον πέσει πάνω του…

Το 1934, ο Βήκεν, εκπρόσωπος της Βαπτιστικής Εκκλησίας της Σουηδίας, επιδίωξε να γνωρίσει τον Κώστα Μεταλληνό. Σε μια καθοριστική συνάντηση, του έκανε μια δελεαστική πρόταση:

«Θα σας χτίσουμε την πιο μεγάλη εκκλησία που υπάρχει σε όλα τα Βαλκάνια, ακόμα και μέσα στην πλατεία της Ομονοίας – αρκεί να δεχθείτε να φέρει την επιγραφή ‘ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΟΥΗΔΙΑΣ’».

Οι Σουηδοί είχαν πληροφορηθεί ότι η μικρή συνάθροιση στην Αθήνα είχε υιοθετήσει το βάπτισμα ενηλίκων και πίστευαν πως συμμεριζόταν πλήρως τις βαπτιστικές πεποιθήσεις τους.

Όμως, η απάντηση του Μεταλληνού ήταν κατηγορηματική: όχι!

Η ίδια στάση εκφράστηκε και από όλη τη μικρή, νεοσύστατη και πτωχή εκκλησία. Ήταν ξεκάθαρο ότι τα κτίρια και οι οικονομικές διευκολύνσεις δεν τους ενδιέφεραν. Αυτό που είχαν ξεκινήσει δεν ήταν ένα παρακλάδι μιας ξένης ομολογίας, αλλά ένα αυθεντικό ελληνικό κίνημα πίστης.

Το 1935-1938 ο Μεταλληνός ε ξεκινήσει τις διαλέξεις με κυρίως απολογητικά θέματα στην αίθουσα της Παλαιάς με ελεύθερη την είσοδο για το κοινό.

Βουλής με ελεύθερη είσοδος για το κοινό ().

Το 1935, το περιοδικό «Λόγοι Ζωής» σταμάτησε την κυκλοφορία του και, αντί αυτού, άρχισαν να εκδίδονται μελέτες απολογητικού περιεχομένου, με σκοπό να διαφωτίσουν διανοουμένους και ευρύτερο κοινό για τη χριστιανική πίστη και τα διδάγματα του Ευαγγελίου.

Το 1938, η ομάδα αντιμετώπισε σημαντικά εμπόδια όταν η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά διέλυσε τη συνάθροιση. Παρ' όλα αυτά, με την εφαρμογή του νόμου 1363, σ τον Νοέμβριο του 1938 το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων χορήγησε επίσημη άδεια στις ετερόδοξες εκκλησίες να λειτουργούν με την επωνυμία «Ελευθέρα Ευαγγελική Εκκλησία». Η συνάθροιση μεταφέρθηκε στην ευρύχωρη αίθουσα της οδού Λυκούργου 18, στο κέντρο της Αθήνας, που έγινε το νέο της καταφύγιο και τόπος λατρείας.

Το 1941, η ιταλική κατοχή επέβαλε την επίταξη της αίθουσας στην οδό Λυκούργου. Παρά τις αντιξοότητες, η συνάθροιση συνέχισε τη λειτουργία της στο κτήριο της Παλαιάς Βουλής, αλλά πλέον υπό τη μορφή ομιλιών και όχι ως εκκλησία. Πλήθος ακροατών παρακολουθούσαν τις συνάξεις εκείνες και το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Το 1943, η Α΄ Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία παραχώρησε τη Κοργιαλένιο αίθουσα του συλλόγου, στην οδό Ακαδημίας και Ιπποκράτους, με σκοπό τη διάδοση «Ωφελίμων Βιβλίων». Εκεί, επαναλειτούργησαν τα Κυριακά Σχολεία, δίνοντας και πάλι ζωή στην πνευματική εκπαίδευση των πιστών.

Την ίδια περίοδο, ο Κώστας Μεταλληνός έκανε μία σειρά από μεσοβδόμαδες ομιλίες στην Α΄ Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία Αθηνών, με κύριο θέμα την Αποκάλυψη.

Ακόμα και μέσα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1943, το έργο της εκκλησίας δεν σταμάτησε. Ξεκίνησε το έργο των παιδικών κατασκηνώσεων, που φιλοξενούνταν σε διάφορες τοποθεσίες της Αττικής και συνεχίζονται μέχρι σήμερα στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις στο Σούνιο.

Το 1943 κυκλοφόρησε, με άτακτα διαλείμματα, το τετρασέλιδο ή οκτασέλιδο περιοδικό «Έρευνα και Πίστις», με απολογητικά στοιχεία για την πίστη. Το περιοδικό αυτο το επανέκδωσε αργότερα ο Γ. Ζερβοπουλος

Το 1944, στις 2 Απριλίου, όταν οι Ιταλοί αποχώρησαν από την Ελλάδα, η συνάθροιση επιστρέφει στην οδό Λυκούργου 18Δ και, μετά από απουσία δύο ετών και δύο μηνών, τέλεσαν ξανά το «Δείπνο του Κυρίου».

Το Απρίλιο του 1945, κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Σάλπισμα», το οποίο αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα για την διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος. Ταυτόχρονα, ο Κώστας Μεταλληνός ίδρυσε το «Ελληνικό Ινστιτούτο της Βίβλου» και το Βιβλικό Σχολείο, με σκοπό την επιμόρφωση των εργατών των νέων συναθροίσεων που είχαν σχηματιστεί. Το σχολείο αυτό, παρά τις διακοπές που υπήρξαν κατά διαστήματα, συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα, αποτελώντας ένα κέντρο εκπαίδευσης για τους ανθρώπους που υπηρετούν τις Εκκλησίες της ΚΕΕΕ αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να γνωρίσει σε βάθος τον Λόγο του Θεού.^[v]

Το 1946, λόγω της νομοθεσίας περί ετεροδόξων του 1938, ο Κώστας Μεταλληνός κάλεσε άλλες ευαγγελικές συναθροίσεις να ενωθούν. Αν και οι απόψεις τους δεν ήταν ακριβώς ίδιες, υπήρχε η επιθυμία για συνεργασία. Έτσι προσήλθαν εκπρόσωποι από τις Ευαγγελικές Εκκλησίες Χανίων, Πατρών και Θεσσαλονίκης και όλοι μαζί δημιούργησαν την Κοινωνία Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών. Την ιδέα για το όνομα την πρότεινε ο Φίλιππος Μανωλικάκης του Κωνσταντίνου και έγινε με ενθουσιασμό δεκτή.

Αργότερα πληροφορήθηκαν ότι με το ίδιο όνομα υπήρχαν εκκλησίες και στην Ευρώπη, και ειδικά στη Γερμανία. ^[vi]

Το 1949, η Κοινωνία των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών, σε συνεργασία με τη γενική σύνοδο της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας, δημιούργησε την Πανελλήνια Ένωση Ευαγγελικών Εκκλησιών.

Ωστόσο, η συνεργασία αυτή διακόπηκε το 1950, όταν οι απόψεις του Κώστα Μεταλληνού για την «κένωση του Ιησού Χριστού» έγιναν γνωστές. Οι απόψεις του, οι οποίες ήταν καθαρά βιβλικές, διαστρεβλώθηκαν και κατηγορήθηκε ότι δεν θεωρούσε τον Ιησού Χριστό ως Θεό, μία άποψη που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.

Το 1950, ο Κώστας Μεταλληνός επισκέφτηκε για πρώτη φορά τις ευαγγελικές εκκλησίες του εξωτερικού, όπου αναπτύχθηκαν πνευματικές σχέσεις και νέες συνεργασίες. Η Κοινωνία Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών (ΚΕΕΕ) συνδέθηκε με τον Διεθνή Σύνδεσμο των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών, στον οποίο παραμένει μέλος μέχρι σήμερα.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, εκτός από τα κηρύγματα που πραγματοποίησε, είχε και ιδιαίτερες συνομιλίες με τον τότε διευθυντή του Βιβλικού Σχολείου των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών Γερμανίας, Χέρμπερτ Κβίρινκ. Οι ιδιαίτερες θεολογικές απόψεις του, οι οποίες είχαν προκαλέσει αντιδράσεις και κατηγορίες στην Ελλάδα, έγιναν αποδεκτές με θαυμασμό και εκτίμηση. Η χριστιανική του δράση και κυρίως η προσωπική του πίστη εκτιμήθηκαν βαθιά, και οι Γερμανοί Ευαγγελικοί ομολόγησαν ότι η παρουσία του Μεταλληνού ανάμεσά τους υπήρξε μία ευλογία, μία άγνωστη για αυτούς πνοή δροσιάς και χάριτος.

Κάθε φορά που ταξίδευε στις ευρωπαϊκές χώρες, συναντούσε θερμή υποδοχή από τις τοπικές εφημερίδες των πόλεων που επισκεπτόταν, ιδιαίτερα στη Δανία και στη Σουηδία. Ωστόσο, στη Γερμανία φαίνεται πως άφηνε κάθε φορά ένα κομμάτι από την καρδιά του. Ήταν φυσικό αυτό, καθώς μιλούσε Γερμανικά και είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερα ζεστή και προσωπική ψυχική επαφή με τους Γερμανούς αδελφούς.

Μετά το 1950 και κατά τη διάρκεια του μεταναστευτικού ρεύματος, ιδρύθηκαν Ελληνικές Ελεύθερες Ευαγγελικές Εκκλησίες σε χώρες όπως η Αυστραλία, η Αμερική, ο Καναδάς και η Αργεντινή, ενισχύοντας την παγκόσμια παρουσία και επιρροή του κινήματος.

Η δεκαετία του 1950 αποτέλεσε καθοριστική περίοδο για την εξάπλωση και εδραίωση των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών στην Ελλάδα. Το 1950, επανεκδόθηκε το περιοδικό «Λόγοι Ζωής», το οποίο συνεχίζει την κυκλοφορία του μέχρι σήμερα.

Το 1951, ο Μεταλληνός προσκλήθηκε από την Αμερικανική Σχολή στην Κύπρο (American Academy) και έδωσε έξι διαλέξεις με απολογητικό περιεχόμενο.

Το 1953, οι παιδικές κατασκηνώσεις εγκαταστάθηκαν σε μόνιμο χώρο στο Σούνιο Αττικής, με τη φροντίδα του Κυριάκου Υφαντίδη, Ελληνοαμερικανού από τον Πόντο.

Το 1954, η εκκλησία στην Αθήνα μεταστεγάστηκε σε ιδιόκτητο χώρο επί της οδού Αλκιβιάδου 3 . Παράλληλα, είχαν αναπτυχθεί πνευματικές εστίες σε προάστια της Αθήνας, όπως στα Λιπάσματα (από το 1922), στη Νέα Ιωνία (από το 1923) και στη Νέα Σμύρνη, τις οποίες υπηρετούσαν συνεργάτες και μαθητές του Μεταλληνού. Αυτές οι εξελίξεις συνέβαλαν στην άτυπη οργάνωση της Κοινωνίας των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών, η οποία αργότερα ενοποιήθηκε και αναγνωρίστηκε επίσημα.

«Ο Κώστας Μεταλληνός αποτελεί ίσως το πιο σπάνιο, ίσως και το μοναδικό δείγμα ανθρώπου που γνώρισε την αλήθεια του Χριστού, όχι από ιεραποστόλους, όχι από άλλους πιστούς, αλλά μελετώντας μονάχα την Καινή Διαθήκη. Το πνευματικό κίνημα, που δημιουργήθηκε, είναι ίσως ένα από τα ελάχιστα που δεν επηρεάστηκαν από κάτι προηγούμενο, αλλά δημιουργήθηκαν κυριολεκτικά από το μηδέν. Μάλλον, πιο σωστά, δημιουργήθηκαν από τη δραστηριότητα του Αγίου Πνεύματος και μόνο. Το «κίνημα Μεταλληνού» που γρήγορα άρχισε να δημιουργείται και να δυναμώνει ήταν τελείως «αυτόχθον», γνήσιο και αποκλειστικά ελληνικό. Οι μεταρρυθμιστικές αλλαγές που είχαν διαμορφωθεί στη Χριστιανική Εκκλησία της Δύσης δεν ήταν γνωστές στον Μεταλληνό, ούτε και τον επηρέασαν στο ξεκίνημά του. Πολύ αργότερα, όταν τις γνώρισε, ήταν φυσικό να συνάψει φιλία και συνεργασία μαζί τους.

Το «κίνημα Μεταλληνού», που αποτέλεσε αργότερα τον κύριο κορμό της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, διαμορφώθηκε από την προσωπική διακονία του Μεταλληνού και παρουσίασε στις γραμμές του δύο ομάδες ανθρώπων, που εντυπωσίασαν για τη συγκρότηση και τη δομή τους. Η μία ομάδα αποτελούνταν από υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού, που ο Μεταλληνός (υπάλληλος κι εκείνος στο Γενικό Λογιστήριο του Υπουργείου Οικονομικών) είχε την ευκαιρία να ευαγγελιστεί προσωπικά καθέναν απ’ αυτούς και που εντυπωσίαζαν για την ειλικρίνεια, την ηθική ανωτερότητα και την πνευματική ακτινοβολία τους. Ήταν μια ομάδα πιστών ανθρώπων του Θεού, που είχαν στην κοινωνία θέσεις υψηλές και στην κρατική ιεραρχία θέσεις «κρίσιμες». Ένα φαινόμενο μοναδικό, που από τότε δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Η δεύτερη ομάδα αποτελούνταν από σημαντικό αριθμό νέων ανθρώπων, που το κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν ότι όλοι τους, χωρίς εξαίρεση, είχαν ποικίλα χαρίσματα, υψηλές πνευματικές αναζητήσεις, ασυνήθιστα προσόντα και σφοδρή επιθυμία να γνωρίσουν περισσότερο και να υπηρετήσουν τον Χριστό._»^[vii]

Ο οραματισμός, ο ζήλος και το κήρυγμα του Ευαγγελίου σε όλη την Ελλάδα δημιούργησε 50 περίπου συναθροίσεις που εντάχθηκαν στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ. Από όλα τα προαναφερθέντα εξάγετε το αβίαστο συμπέρασμα ότι η Ελευθέρα Ευαγγελική Εκκλησία ξεπήδησε μέσα από την προσπάθεια αναμόρφωσης της Ορθοδόξου Εκκλησίας και σχηματίστηκε σιγά - σιγά αποκτώντας συνείδηση εκκλησίας βασιζόμενη μόνο στον Λόγο του Θεού, σύμφωνα με τις Πράξ. 2:42 «Καὶ ἐνέμενον ἐν τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων, καὶ ἐν τῇ κοινωνίᾳ, καὶ ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ἐν ταῖς προσευχαῖς». Είναι ασφαλώς η συνέχεια της προσπάθειας αναμόρφωσης της Εκκλησίας την εποχή των Ισαύρων (717 μ.Χ.) χωρίς την βασιλική δύναμη και την επιβολή και όχι η συνέχεια της Διαμαρτύρησης της Δύσης. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο στενός φίλος και συνεργάτης του Κώστα Μεταλληνού ο Χάρης Καρτερούλης 2ος Πρόεδρος της ΚΕΕΕ μετά τον Κ. Μεταλληνό και ανώτατο στέλεχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου , στον επικήδειο λόγο του μεταξύ άλλων ανέφερε: «Δεν ξεύρω εάν και τι του εκόστισε στην ψυχή του η διακοπή των σχέσεων μετά της Ορθοδόξου εκκλησίας εις την οποία εγεννήθη. «Έφυγα, μου έλεγε διότι δεν μπόρεσα να εργασθώ ελεύθερα, δεν μπόρεσα να κηρύξω την αλήθεια και μόνον την αλήθεια της κατά χάριν σωτηρίας του ανθρώπου δια της πίστεως εις το λυτρωτικόν έργον του Ιησού Χριστού». Επίστευε βαθιά, ολόψυχα εις την αλήθεια ταύτην και την υπηρέτησε πιστά αφής στιγμής αύτη κατέλαβε την ψυχήν του. Έκτοτε η σταθερότης του εις τας αρχάς και τας πεποιθήσεις που είχαν ενωρίς καταλάβει την ψυχήν του δεν εκάμφθη. Μερικοί τυφλωμένοι από φανατισμό και προκατάληψι τον έλεγαν αιρετικό. Αλλ’ είναι αίρεσις το να μη δεχθώμεθα άλλο τι εκτός από τον γραπτόν Λόγο του Θεού, την Αγίαν Γραφήν και τον Υιόν του Θεού Ιησούν Χριστόν υπεράνω παντός άλλου ως μοναδικόν Σωτήρα».

Μετά το 1972, οι Ελληνικές Ελεύθερες Ευαγγελικές Εκκλησίες επεκτάθηκαν στη Γερμανία, με τη βοήθεια της «Mission für Süd-Ost-Europa».

Το 1978 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του ξενώνα «Χάρις» στο Σούνιο, δημιουργώντας το Πνευματικό Κέντρο των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών (Evangelical Center), το οποίο φιλοξενεί ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Αυτό υλοποίησε το όραμα του Κώστα Μεταλληνού για τη δημιουργία διεθνούς κέντρου Ευαγγελισμού και πνευματικής οικοδομής.

Μετά τον νόμο 4301/ 2014, το 2018, επτά εκκλησίες με το όνομα Ελευθέρα Ευαγγελική Εκκλησία καθώς και άλλες με διαφορετική επωνυμία εντάχτηκαν στα Θρησκευτικά Νομικά Πρόσωπα και αποχώρισαν από την «Κοινωνία Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών».

Η «Κοινωνία Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών» αριθμεί σήμερα 45 συναθροίσεις και εκκλησίες στην Ελλάδα. Οι εκκλησίες αυτές, βασιζόμενες αποκλειστικά στην Αγία Γραφή, έχουν σήμερα ενιαία διδασκαλία σε σχέση με το 1946. Το 2020, η Γενική Συνέλευσή τους επέκτεινε το Διάγραμμα Πίστης, που αποτελεί ουσιαστικά τη διδασκαλία και το πιστεύω τους και συμπίπτει με τη διδασκαλία του ιδρυτή των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών, Κώστα Μεταλληνού. ^[viii]Διατηρούν την ανεξαρτησία τους στα πλαίσια του Διαγράμματος Οργάνωσης και Πίστης της Κοινωνίας Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών, καθώς και την νομική ανεξαρτησία τους ως νομικές οντότητες απέναντι στην πολιτεία. Το νομικό πρόσωπο σωματείο «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ» διαχειρίζεται τις νομικές λειτουργίες τους, εφόσον το επιθυμούν, και δύναται να τις εκπροσωπήσει απέναντι στην πολιτεία. Το νομικό πρόσωπο σωματείο «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ», που ιδρύθηκε από τον Κ. Μεταλληνό, έχει την κυριότητα των περισσοτέρων ακινήτων.

Τέλος, η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» είναι σύνδεσμος πνευματικής αδελφότητας από εκκλησίες του Χριστού, οι οποίες λειτουργούν στον ελληνικό χώρο και οι οποίες επεκτάθηκαν και στο εξωτερικό. Στηρίζεται αποκλειστικά στο γραπτό λόγο του Θεού, τη Βίβλο, και είναι ένα καθαρά ελληνικό πνευματικό κίνημα, που το Πνεύμα το Άγιο του Θεού φύτεψε στη χώρα μας. Οι εκκλησίες αυτές λειτουργούν αποκλειστικά από αυτόχθονες Έλληνες, χωρίς παρεμβάσεις ξένων ιεραποστολών ή εκκλησιών, και έχουν σκοπό να φέρουν το καθαρό μήνυμα της σωτηρίας τού Ιησού Χριστού στην πατρίδα μας. Δεν ανήκουν στις Μεταρρυθμισμένες ή Αναμορφωμένες εκκλησίες οι οποίες έχουν ως βάση τον Καλβινισμό. Τα συγγράμματα και οι απόψεις των Πατέρων της Ορθόδοξης, της Καθολικής καθώς και τον θεολόγων της Διαμαρτυρόμενης Εκκλησίας συγκρίνονται πάντοτε αυστηρά αν είναι σύμφωνα με την Αγία Γραφή την οποία η «Κοινωνία Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών» θεωρεί ως την μοναδική αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο και υιοθετούνται μόνο αν ταυτίζονται με αυτήν.

“Σκοπός της «Κοινωνίας Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών» είναι η αμοιβαία πνευματική οικοδομή και προκοπή των εκκλησιών στην αλήθεια του Ιησού Χριστού, η ομολογία του Ιησού Χριστού ως προσωπικού Σωτήρα, Λυτρωτή και Κυρίου τους στον κόσμο και η προάσπιση του δικαιώματός τους στη λατρεία του Θεού κατά τον άγιο Λόγο Του.”^[ix]

^[i] Αυτή η σύνοψη παρουσιάζει την ιστορία της Κοινωνίας Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών στην Ελλάδα, βασισμένη σε ιστορικές πηγές και καταγεγραμμένες μαρτυρίες. Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν αντληθεί από διάφορες αξιόπιστες πηγές, όπως βιβλία, περιοδικά και προσωπικές αφηγήσεις. Μεταξύ αυτών είναι τα έργα:

«Έπεσε ο δυνατός» – Γεράσιμος Ζερβόπουλος

«Οι ρίζες της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας» – Μ. Θαβωρίτης

«Μνήμες» – Σ. Πορτινός, Χ. Φραγκόπουλος

«Ιστορία των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών» – Αν. Καβάκας

Περιοδικό Σάλπισμα και Ελεύθερο Βήμα

«Έτι λαλεί» – Ελληνικό Ινστιτούτο της Βίβλου

«Ωραίοι άνθρωποι» – Μ. Θαβωρίτης

«Η μαρτυρία μου για τον Χριστό» – Κώστας Μεταλληνός

«Το ιστορικόν της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας» Κώστας Μεταλληνός

^[ii] Γεράσιμος Ζερβόπουλος, Έπεσε ο δυνατός: Κώστας Μεταλληνός – Η ζωή του, το έργο του, η διδασκαλία του. Από το βιβλίο αυτό έχουν αντληθεί αρκετά ιστορικά στοιχεία για τη ζωή του Κώστα Μεταλληνού. Ο στενός του φίλος και συνεργάτης, Χάρης Καρτερούλης, προλογίζει το βιβλίο με έναν ιδιαίτερα συγκινητικό πρόλογο.

^[iii]Μ. Θαβωρίτης «Οι ρίζες της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας» –

^[iv] Κώστας Μεταλληνός «Ιστορικόν της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας» Από αυτό το σημείωμα περί πρώτης Συμπροσευχής , Δείπνου Κυρίου και Λογίας έχει αντλήσει καταγράψει στο Βιβλίο του ο Μ. Θαβωρίτης «Οι ρίζες της Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας»

^[v] Το Βιβλικό σχολείο λειτουργεί σήμερα μέσω ΖΟΟΜ και το παρακολουθούν σπουδαστέ από ολη την Ελλάδα και το εξωτερικό

^[vi] Θάνος Καρμπώνης , «Το μαργαριτάρι του Σουνίου»

^[vii] Δημοσθένης Κατσάρκας, «Κώστας Μεταλληνός: Κάποιος πραγματικά μεγάλος», Ελεύθερο Βήμα, Ιανουάριος 2023 τεύχος 86

^[viii] Το Διάγραμμα Οργάνωσης και Πίστης είναι ανηρτημένο στην ιστοσελίδα της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ www.koinoniaeeee.gr

^[ix] Θάνος Καρμπώνης 3^ος πρόεδρος της ΚΕΕΕ και ιδρυτής πολλών Εκκλησιών

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: