Κονιάκ (Σαράντ)

γαλλική κοινότητα του νομού της Σαράντ

Συντεταγμένες: 45°41′45″N 0°19′45″W / 45.69583°N 0.32917°W / 45.69583; -0.32917

Η κοινότητα Κονιάκ (γαλλικά: Cognac) είναι κοινότητα στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας, υπονομαρχία του νομού Σαράντ στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας.

Κονιάκ

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία[1]
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα του Κονιάκ, καντόνιο του Κονιάκ-Νορ, καντόνιο του Κονιάκ-Συντ και Σαράντ
 • Mayor of CognacMorgan Berger (από 2020)
Ταχυδρομικός κώδικας16100[2]
Κωδικός Κοινότητας16102[3]
Πληθυσμός18.448 (1  Ιανουαρίου 2021)[4]
Έκταση15,5 km²[5]
Υψόμετρο27 μέτρα[6][7] και 23 μέτρα[8][6]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κονιάκ
45°41′45″N 0°19′45″W
Ιστότοποςhttp://www.ville-cognac.fr[7][9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Instagram

Δεύτερη σε πληθυσμό πόλη του νομού Σαράντ μετά την πρωτεύουσα Ανγκουέμ, το Κονιάκ βρίσκεται στο κέντρο μιας αστικής περιοχής με 47.763 κατοίκους το 2010. Από το 2012 η πόλη Κονιάκ φέρει την ένδειξη «Πόλη Τέχνης και Ιστορίας» από το Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας.[10]

Η πόλη είναι παγκοσμίως γνωστή για τα αποστακτήρια του αλκοολούχου ποτού κονιάκ.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Κονιασαί (ζ) .[11]

Γεωγραφική θέση Επεξεργασία

 
Ο ποταμός Σαράντ διαρρέει την πόλη

Η κοινότητα Κονιάκ βρίσκεται στα δυτικά του νομού Σαράντ, στα όρια με το νομό Σαράντ-Μαριτίμ, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας, στο λεκανοπέδιο της Ακουιτανίας, σε ένα ελαφρώς υπερυψωμένο οροπέδιο που διασχίζει την κοιλάδα του ποταμού Σαράντ.

Βρίσκεται 405 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή (481 οδικώς) νοτιοδυτικά από το Παρίσι[12] και 97 (οδικώς 122) χιλιόμετρα από το Μπορντώ,[13] την πρωτεύουσα της Νέας Ακουιτανίας.

Έχει πληθυσμό 18.702 κατοίκους (απογραφή του 2016) και είναι το κέντρο της ευρύτερης περιοχής με 47.763 κατοίκους (απογραφή του 2010).

Η έκταση είναι 15,50 χιλιόμετρα και το μεγαλύτερο ύψος της πόλης 53 μέτρα.

Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Σαράντ, ανάμεσα στις πόλεις Ανγκουλέμ και Σαιντ, στο μέσο μιας περιοχής φημισμένων αμπελώνων. Στα δυτικά της πόλης ρέει ο παραπόταμος Αντέν, που συμβάλλει στον ποταμό Σαράντ πολύ κοντά στην πόλη. Το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης έχει χτιστεί στην αριστερή όχθη του ποταμού, με τη μικρότερη περιοχή της δεξιάς όχθης γνωστή ως περιοχή Σαιν-Ζακ.

Η πόλη βρίσκεται πάνω σε μια από τις προσκυνηματικές διαδρομές προς το Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα.

Η περιοχή, όπως ένα μεγάλο δυτικό μέρος του νομού Σαράντ έχει ωκεάνιο κλίμα.

Τοπωνυμία Επεξεργασία

Η προέλευση του ονόματος Κονιάκ δεν είναι ιστορικά γνωστή. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες αναφορές για την πόλη σε παλιούς χάρτες.

Η πόλη αναφέρεται στο παρελθόν ως Commiaco γύρω στο 1075-1101,[14] Conniaco γύρω στο 1080, Cumniaco, Comprniacum το 1270. Πιθανόν το Conniacum να προέρχεται από το όνομα οικισμού που ανήκε στην αρχαιότητα σε μια οικογένεια με την επωνυμία Connius (Λατινικό επώνυμο που προέρχεται από το Γαλατικό Connus).

Είναι πιθανόν επίσης να είναι η τοποθεσία Condate πάνω στον παλιό ρωμαϊκό δρόμο που συνέδεε το Σαιντ με το Περιγκέ (που αναφέρεται στον Χάρτη του Πόιτινγκερ), καθώς το Κονιάκ βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σαράντ και Αντέν και θα μπορούσε να αντιστοιχεί, επειδή ο όρος Condate είναι ένα κελτικό - γαλατικό - τοπωνύμιο για να δηλώσει τη συμβολή ποταμών.

Στα σαιντονγκαί, την τοπική διάλεκτο, το όνομα της πόλης είναι Cougnat.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Το ντολμέν Σεσεμπέκ

Προϊστορία

Πολλά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η περιοχή είχε κατοικηθεί από την Παλαιολιθική και τη Νεολιθική εποχή, καθώς ίχνη υπάρχουν σε συνοικίες της πόλης. Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται το ντολμέν του Σεσεμπέκ.

Αρχαιότητα

Οι γαλατο-ρωμαϊκές τοποθεσίες είναι πολυάριθμες. Στην αριστερή όχθη υπάρχει μια ρωμαϊκή βίλα η οποία στην άκρη του ποταμού έχει αποβάθρα. Υπάρχουν ακόμα πολλά ίχνη κατοίκησης σε όλη την πόλη Κονιάκ, κατά μήκος του καναλιού Ζαν-Σιμόν και κοντά στο σιντριβάνι Σαιν-Μαρτέν.[15] Στη δεξιά όχθη είχε αναπτυχθεί ένας ολόκληρος ρωμαϊκός οικισμός, στη συμβολή των ποταμών Σαράντ και Αντέν. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως μια βίλα μήκους άνω των 80 μέτρων, του 2ου ή 3ου αιώνα μ.Χ. αιώνα, γεγονός που φανερώνει μια σημαντική δραστηριότητα στην περιοχή.

Μεσαίωνας

Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές έρευνες, στη συνοικία Σαιν-Μαρτέν είχε αναπτυχθεί ένα μικρό χωριό ήδη από την εποχή των Μεροβίγγειων (450-750 περίπου) γύρω από ένα σιντριβάνι που μετατράπηκε σε παρεκκλήσι τον 4ο αιώνα. Η νεκρόπολη κοντά στην εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου χρησιμοποιήθηκε από τον 7ο έως τον 18ο αιώνα και ήταν η μεγαλύτερη νεκρόπολη στην περιοχή.

Περίπου το έτος 1000, οι Ιτιέ και Αρνώ ντε Βιλμπουά εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της σημερινής πόλης και έχτισαν ένα μικρό ξύλινο κάστρο. Το 1016 οι Βενεδικτίνοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και έκτισαν το μοναστήρι και την εκκλησία Σαιν-Λεζέρ. Ένα μικρό χωριό σχηματίστηκε γύρω από το κάστρο και την εκκλησία.

Γύρω στο 1200, η κυριότητα του Κονιάκ πέρασε στην κυριαρχία των Άγγλων. Την ίδια εποχή το κάστρο ανοικοδομήθηκε με πέτρα και έγιναν τα πρώτα οχυρωματικά τείχη που περιέκλειαν το χωριό.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, το Κονιάκ βρέθηκε πάνω σε μια από τις προσκυνηματικές διαδρομές προς το Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα. Επίσης, ήταν σταθμός στη διαδρομή για τα λείψανα του Αγίου Ευτροπίου στο Σαιντ, διαδρομή κατά μήκος του ποταμού Σαράντ από την Ανγκουλέμ.

Τον 14ο αιώνα, ο Φίλιππος ο Ωραίος συνέδεσε το Κονιάκ και την περιοχή με το στέμμα της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, στο έλεος των μαχών και των συνθηκών, η πόλη άλλαξε συχνά κυρίαρχο. Το 1448 ότι η πόλη ανακαταλήφθηκε οριστικά από τους Άγγλους από τον δούκα Φραγκίσκο Α΄ της Βρετάνης.

Νεώτερη εποχή

Σύντομα η πόλη εξελίχθηκε σε σημαντικό κέντρο εμπορίας άλατος. Το κάστρο ήταν η αγαπημένη διαμονή της Λουίζας της Σαβοΐας, μετέπειτα κόμισσας της Αγκουλέμ. Στο κάστρο αυτό γεννήθηκε το 1496 ο μελλοντικός βασιλιάς Φραγκίσκος Α'. Η πόλη, προτεσταντική κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, καταστράφηκε με την ανάκληση του Εδίκτου της Νάντης και ανορθώθηκε από το 1787.[16]

Το κονιάκ Επεξεργασία

 
Αποστακτήριο κονιάκ

Το κονιάκ δημιουργήθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, όταν οι παραγωγοί κρασιών άρχισαν να αποστάζουν τα κρασιά τους για να ελαττώσουν τον μεταφερόμενο όγκο και για να τα διατηρούν καλύτερα κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους με πλοία στα βορειοδυτικά λιμάνια της Ευρώπης. Έτσι δημιουργήθηκε το εμπόριο των «καμένων κρασιών», όπως ονομάζονταν από τον ολλανδικό όρο brande wijn, από τον οποίο οι Άγγλοι τα ονόμασαν μπράντυ. Τα πρώτα ποτά ήταν μέτριας ποιότητας, η οποία βελτιώθηκε με το σύστημα της διπλής απόσταξης.[16]

Το 1610, κάποιος Ζακ Ρου άρχισε να εμπορεύεται ένα ποτό που φαίνεται να είναι η προέλευση του σημερινού κονιάκ.

Τον 18ο αιώνα, κάποιοι Άγγλοι εγκαταστάθηκαν στο Κονιάκ και στην περιοχή του: Ζαν Μαρτέλ (1720), Ρεμύ-Μαρτέν (1724) και άλλοι, οι οποίοι μαζί με τους εμπορικούς γαλλικούς οίκους ανέπτυξαν το εμπόριο του κονιάκ.

Οικονομία Επεξεργασία

Η πόλη είναι γνωστή παγκοσμίως για το αλκοολούχο ποτό κονιάκ και είναι το κέντρο μιας Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης που περιλαμβάνει όχι μόνο την πόλη αλλά και τη γύρω περιοχή.

 
Χάρτης των περιοχών παραγωγής κονιάκ

Στην πόλη υπάρχουν βιομηχανίες που σχετίζονται με την παραγωγή κονιάκ:

  • Γεωργικά μηχανήματα
  • Εμφιαλωτήρια, ετικέτες και χαρτοκιβώτια.
  • Γεωργικές βιομηχανίες λιπασμάτων.
  • Απόσταξη οινοπνευματωδών ποτών.
  • Βαρελοποιία.
  • Εργοστάσια υαλουργίας.
  • Κατασκευή φελλού.
  • Εκτυπωτές για ετικέτες και διαφημίσεις.
  • Χαρτόνια και μηχανές συσκευασίας.
  • Μεταφορές

Πρόσφατα ο τουρισμός συνδέθηκε με τη βιομηχανία οίνου. Η παραγωγή κρασιού (vin du pays charentais) έχει αυξηθεί και έχουν εισαχθεί διάφοροι τύποι σταφυλιών και μέθοδοι παραγωγής.

Η πόλη είναι η έδρα της σχολής πιλότων, εκπαιδευτικής βάσης της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας 709.

Αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Το κάστρο Βαλουά


 
Το Δημαρχείο και ο δημοτικός κήπος
  • Η παλιά πόλη. Η μεσαιωνική συνοικία της πόλης ξεκινάει από την πύλη Σαιν-Ζακ, δίπλα στον ποταμό, μέχρι την εκκλησία Σαιν-Λεζέρ. Η περιοχή περιλαμβάνει πολλά κτίρια, χτισμένα μεταξύ του 15ου και του 18ου αιώνα, που βρίσκονται σε στενά λιθόστρωτα δρομάκια. Πολλά από αυτά περιέχουν γλυπτά που αναπαριστούν μια σαλαμάνδρα, το σύμβολο του βασιλιά Φρανσουά Α ' και έχουν υδρορροές-αγάλματα (Γκαργκόιλ) και πλούσια διακοσμημένες προσόψεις, όλα μνημεία ενός λαμπρού παρελθόντος.
  • Το κάστρο Βαλουά, ένα σημαντικό μεσαιωνικό εμπορικό κέντρο. Ο μελλοντικός βασιλιάς Φραγκίσκος Α' γεννήθηκε στο κάστρο το 1494.
  • Η εκκλησία Σαιν-Λεζέρ.
  • Το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας (Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας). Διαθέτει συλλογές προιστορικής και γαλατο-ρωμαικής αρχαιολογίας και πίνακες των 16ου-18ου και 20ού αιώνα.
  • Το μουσείο Τέχνης
  • Η υαλουργία και βαρελοποιία του Σαιν-Γκομπαίν
  • Ο Δημοτικό Κήπος
  • Η περιοχή περιλαμβάνει επίσης πολλές ρομανικές εκκλησίες, καθώς και αρκετά κάστρα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 4993. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  3. (Γαλλικά) Code INSEE.
  4. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  5. 5,0 5,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Ανακτήθηκε στις 19  Μαΐου 2021.
  7. 7,0 7,1 7,2 Ανακτήθηκε στις 19  Μαΐου 2021.
  8. 8,0 8,1 Ανακτήθηκε στις 19  Μαΐου 2021.
  9. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2023.
  10. . «ville-cognac.fr». 
  11. . «.habitants.fr». 
  12. . «distance.to/Paris/Cognac». 
  13. . «distance.to/Bordeaux/Cognac». 
  14. . «guyenne.fr/ArchivesPerigord». 
  15. Christian Vernou, La Charente, Maison des Sciences de l'Homme, Paris, coll. « Carte archéologique de la Gaule », 1993, 253 p
  16. 16,0 16,1 Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τομ. 35 σελ. 53

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία