Κοντσίτα Μαρτίνεθ
Η Κοντσίτα Μαρτίνεθ (λατινικό αλφάβητο : Conchita Martínez Bernat), γεννημένη στο Μονθόν της Ισπανίας στις 16 Απριλίου 1972, είναι πρώην πρωταθλήτρια της αντισφαίρισης και προπονήτρια.
| Κοντσίτα Μαρτίνεθ | |
|---|---|
_(9370568237).jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Απριλίου 1972[1] Μονθόν[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία[2] |
| Ύψος | 170 cm  |
| Βάρος | 59 kg |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλήτρια της αντισφαίρισης (1988–2006)[2] προπονήτρια αντισφαίρισης |
| Περίοδος ακμής | Φεβρουάριος 1988 - 15 Απριλίου 2006 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Knight Grand Cross of the Order of Sports Merit |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ήταν η πρώτη Ισπανίδα παίκτρια που κέρδισε τον τίτλο των γυναικών στο απλό του Γουίμπλεντον όπου νίκησε τη Μαρτίνα Ναβρατίλοβα το 1994. Ήταν επίσης φιναλίστ στο Όπεν Αυστραλίας το 1998 και στο Γαλλικό Όπεν το 2000. Έφτασε στην υψηλότερη παγκόσμια κατάταξη στο Νο 2 τον Οκτώβριο του 1995 και τελείωσε τη σεζόν στο top 10 για εννέα χρόνια. Η Μαρτίνεθ κέρδισε 33 τίτλους στο απλό και 13 στο διπλός κατά τη διάρκεια της 18χρονης καριέρας της. Αυτή τη στιγμή είναι η προπονήτρια της Ισπανικής ομάδας του Φεντ καπ και της Ισπανικής ομάδας στο κύπελλο Ντέιβις.
Καριέρα Επεξεργασία
Η Μαρτίνεθ έγινε επαγγελματίας το 1988 και μόλις 16 ετών έφτασε στον τέταρτο γύρο στο Γαλλικού Όπεν[3]. Έναν χρόνο πριν, το 1987, είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο απλό στους Μεσογειακούς αγώνες στην Λατάκια. Το 1989 κέρδισε τον τίτλο στην Τάμπα και κέρδισε επίσης δύο τουρνουά Tier V (Ουέλινγκτον και Φοίνιξ). Έφτασε επίσης στους προημιτελικούς του γαλλικού όπεν χάνοντας από την Στέφι Γκραφ. Το 1990 και το 1991 κέρδισε έξι ακόμα τίτλους και έφθασε και πάλι στους προημιτελικούς του Γαλλικού Όπεν χάνοντας από την Γκραφ το 1990 όσο και από τη Μόνικα Σέλερς το 1991).
Την επόμενη χρονιά πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο διπλό στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης με συμπαίκτρια την Αράντσα Σάντσεθ Βικάριο και την δεύτερη θέση στο διπλό γυναικών στο Γαλλικό Όπεν.[4]. Στο απλό ήταν στον προημιτελικό στο Γαλλικό Όπεν, χάνοντας από την Σαμπατίνι. Το 1992 ήταν φιναλίστ στο Indian Wells και στο Σαν Ντιέγκο.
Το 1993 η Μαρτίνεθ έγινε η πρώτη Ισπανίδα μετά την Λίλι ντε Άλβαρεθ το 1928 που έφτασε στους ημιτελικούς στο Γουίμπλεντον όπου έχασε από την Γκραφ σε δύο σετ. Τον Νοέμβριο νίκησε την Γκραφ για πρώτη και μοναδική φορά στην καριέρα της, σε ένα τουρνουά στη Φιλαδέλφεια στον τελικό. Στο Ιταλικό Όπεν νίκησε την Γκαμπριέλα Σαμπατίνι στον τελικό για να γίνει η πρώτη Ισπανίδα που κέρδισε το τουρνουά μετά την Άλβαρεθ το 1930[5]. Έφτασε και πάλι στα προημιτελικά στο Γαλλικό Όπεν για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, χάνοντας μια μάχη διάρκειας 2 ωρών και 45 λεπτών με την Anke Huber[6].
Το 1994 έφτασε στο τελικό του Γουίμπλεντον στο απλό, κερδίζοντας τις Ρενέ Σίμπσον, Νανά Σμιθ, Nathalie Tauziat, Κριστίν Κούνς και Λίντσεϊ Ντάβενπορτ στον προημιτελικό και την Λόρι ΜακΝέιλ στους ημιτελικούς, στον τελικό αντιμετώπισε την 9 φορές πρωταθλητή του Γουίμπλεντον Μαρτίνα Ναβρατιλόβα. Η Μαρτίνεθ κέρδισε τον αγώνα σε τρία σετ και έγινε η πρώτη Ισπανίδα που κέρδισε το Γουίμπλεντον[7][8]. Το 1995 έπαιξε στον ημιτελικό και στα τέσσερα τουρνουά Γκραντ σλαμ και έφτασε στην κορυφαία κατάταξή της στην καριέρα της στο No 2.
Το 1996 έγινε ο μόνη παίκτρια που κέρδισε τον τίτλο του Ιταλικού Όπεν σε τέσσερα διαδοχικά χρόνια μετά από μια νίκη στο τελικό με την 15χρονη Μαρτίνα Χίγκινς[9][10]. Επίσης συνεργάστηκε με την Σάντσεθ Βικάριο για να κερδίσουν το χάλκινο μετάλλιο στο διπλό στους ολυμπιακούς της Ατλάντα[4].
Το 1998 έπαιξε στον τελικό του Αυστραλιανού Όπεν χάνοντας από την Μαρτίνα Χίντις στον τελικό[11][12]. Στο Γερμανικό Όπεν τον Μάιο νίκησε την Αμελί Μορεσμό για να κερδίσει τον πρώτο τίτλο της απλού μετά από 18 μήνες[13]. Βοήθησε επίσης την Ισπανία να κερδίσει το Fed Cup εκείνο το χρόνο, νικώντας την Patty Schnyder της Ελβετίας με 6-3, 2-6, 9-7 σε 3 ώρες, 19 λεπτά στον τελικό.
Τον Ιανουάριο του 2000 στο αυστραλιανό όπεν νίκησε την Elena Likhovtseva στους προημιτελικούς χάνοντας στα ημιτελικά από την Χίγκινς. Έφτασε στον τελικό του Γαλλικού όπεν το 2000, όπου έχασε από τη Mary Pierce σε δύο σετ[14]. Επίσης, κέρδισε το Γερμανικό Όπεν νικώντας την Χίγκινς στον ημιτελικό και την Amanda Coetzer στον τελικό[15][16]. Το 2001 έπαιξε στον τελικό στο διπλό γυναικών στο Γαλλικό Όπεν, συνεργάστηκε με τη Έλενα Ντόκιτς. Επίσης έφτασε στους προημιτελικούς στο Γουίμπλεντον για πρώτη φορά σε έξι χρόνια, αλλά έχασε από την Ζιστίν Ενίν. Το 2003 έφτασε στον τελικό στο Ίστμπουργκ χάνοντας από την Τσάντα Ρούμπιν[17].
Η Μαρτίνεθ κέρδισε το δεύτερο ασημένιο της μετάλλιο στο διπλό το 2004 στην Αθήνα με συμπαίκτρια την Virginia Ruano Pascual[4]. Το 2005 κέρδισε στην Πατάγια της Ταϊλάνδης. Ήταν ο τελευταίος τίτλος στο απλό, φέρνοντας την καριέρα της συνολικά σε 33 κορυφαίους τίτλους απλού. Στις 15 Απριλίου 2006, σε ηλικία 33 ετών και μετά από 18 χρόνια επαγγελματικού παιχνιδιού, ανακοίνωσε την αποχώρησή της έχοντας κερδίσει περισσότερα επαγγελματικά πρωταθλήματα από οποιαδήποτε άλλη Ισπανίδα αντισφαιρίστρια.[18][19]. Το 2008, το 2009 και το 2010 έπαιξε στο Γουίμπλεντον μόνο στο διπλό.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 WTA website.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 699. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
- ↑ Roig, Alex Martínez (3 Ιουνίου 1989). «Conchita Martínez desdramatiza su crisis y se clasifica para los octavos de final» (στα Spanish). El Pais.
El año pasado, en su primera aparición en esta competición, también llegó a los octavos, en los que perdió con la argentina Bettina Fulco.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Conchita Martínez Αρχειοθετήθηκε 2013-12-06 στο Wayback Machine.. sports-reference.com (Αγγλικά)
- ↑ Shulman, Ken (10 Μαΐου 1993). «Martinez Knows She'll Always Have Rome». Τhe New York Times. (Αγγλικά)
- ↑ Crary, David (1 June 1993). «Huber upsets Martinez in reaching semifinals». The Hour. AP. https://news.google.com/newspapers?id=cClJAAAAIBAJ&sjid=ngYNAAAAIBAJ&pg=3484%2C75033. (Αγγλικά)
- ↑ Shapiro, Leonard (3 Ιουλίου 1994). «Martinez foils Navratilova's final Wimbledon shot». The Washington Post. (Αγγλικά)
- ↑ «Classic Matches: Martinez v Navratilova». BBC Sport. 31 Μαΐου 2004. (Αγγλικά)
- ↑ Collins, Bud (13 Μαΐου 1996). «Martinez Ends Hingis' Magical Run». Los Angeles Times. (Αγγλικά)
- ↑ «Conchita triunfa en Roma» (στα Ισπανικά). El País. 13 Μαΐου 1996.
- ↑ Finn, Robin (31 Ιανουαρίου 1998). «Hingis Defends Australian Open Title». The New York Times. (Αγγλικά)
- ↑ «Australian Open TV Vault – 1998 Woman's Finals». Tennis Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2017. (Αγγλικά)
- ↑ «Martinez wins her first title in 18 month». Hürriyet Daily News. 19 Μαΐου 1998. (Αγγλικά)
- ↑ Clarey, Christopher (11 Ιουνίου 2000). «With Victory, Pierce Finally Finds Herself at Home in Paris». The New York Times. (Αγγλικά)
- ↑ Kammerer, Roy (14 Μαΐου 2000). «Conchita Martinez wins German Open». Associated Press. (Αγγλικά)
- ↑ «Martinez hammers Coetzer; rises to No. 3 in rankings». Sarasota Herald-Tribune (AP): σελ. 6C. 15 May 2000. https://news.google.com/newspapers?id=kH4hAAAAIBAJ&sjid=KYsFAAAAIBAJ&pg=6653%2C7292521. (Αγγλικά)
- ↑ «Rubin tops Martinez for Eastbourne title». UPI. 21 Ιουνίου 2003. (Αγγλικά)
- ↑ «Martinez announces her retirement». CNN. 15 Απριλίου 2006. (Αγγλικά)
- ↑ DeSimone, Bonnie (9 Αυγούστου 2006). «Conchita Martinez stood the test of time». ESPN. (Αγγλικά)