Το Κορινθιακό κράνος εμφανίζεται για πρώτη φορά στα τέλη του 8ου αι. π.Χ. και είναι γνωστό μέχρι σήμερα ως το κατεξοχήν αρχαίο ελληνικό πολεμικό κράνος. Γνώρισε μεγάλη διάδοση και πέρα από τα γεωγραφικά σύνορα της αρχαίας Ελλάδας.

Κορινθιακό κράνος
Μπρούτζινο κορινθιακό κράνος. Staatliche Antikensammlungen (Κρατική Αρχαιολογική Συλλογή), Μόναχο
Πληροφορίες ασχολίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο

Επεξεργασία

Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το κράνος αυτό έχει την καταγωγή του από την Κόρινθο, αν και ήταν διαδεδομένο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αναφέρεται επίσης σε λατρευτικό δρώμενο όπου νεαρά κορίτσια σκοτώνονταν σε κάποιο αγώνισμα . Όσες πέθαναν τις στόλιζαν με κορινθιακό κράνος και ελληνική πανοπλία.[1]

[4.180.2] ὁρτῇ δὲ ἐνιαυσίῃ Ἀθηναίης αἱ παρθένοι αὐτῶν δίχα διαστᾶσαι μάχονται πρὸς ἀλλήλας λίθοισί τε καὶ ξύλοισι, τῇ αὐθιγενέϊ θεῷ λέγουσαι τὰ πάτρια ἀποτελέειν, τὴν Ἀθηναίην καλέομεν. τὰς δὲ ἀποθνῃσκούσας τῶν παρθένων ἐκ τῶν τρωμάτων ψευδοπαρθένους καλέουσι.
[4.180.3] πρὶν δὲ ἀνεῖναι αὐτὰς μάχεσθαι, τάδε ποιεῦσι· κοινῇ παρθένον τὴν καλλιστεύουσαν ἑκάστοτε κοσμήσαντες κυνέῃ τε Κορινθίῃ καὶ πανοπλίῃ Ἑλληνικῇ καὶ ἐπ᾽ ἅρμα ἀναβιβάσαντες περιάγουσι τὴν [λίμνην] κύκλῳ.

[4.180.2] Και στην ετήσια γιορτή της Αθηνάς, οι κοπέλες τους, χωρισμένες σε δυο στρατόπεδα, στήνουν πόλεμο ανάμεσά τους με πέτρες και ξύλα, λέγοντας ότι προσφέρουν την πατροπαράδοτη λατρεία στη θεά του τόπου, αυτή που οι Έλληνες τη λέμε Αθηνά. Κι όσες κοπέλες σκοτώνονται από τα χτυπήματα, τις λένε ψευτοπαρθένες.
[4.180.3] Και πριν δώσουν το σύνθημα ν᾽ αρχίσει η μάχη, νά τί κάνουν· την κοπέλα που κάθε φορά βγαίνει πρώτη στην ομορφιά τη στολίζουν, με κοινή φροντίδα, με κορινθιακή περικεφαλαία κι ελληνική πανοπλία, την ανεβάζουν σε άρμα για να κάνει ένα γύρο [της λίμνης]

Τέχνη της κατασκευής

Επεξεργασία

Η τέχνη της κατασκευής του ήταν παρόμοια με την τέχνη κατασκευής μεταλλικών σκευών και απαιτούσε μεγάλη δεξιοτεχνία. Πιθανότατα κατασκευάζονταν είτε σφυρήλατα είτε χυτεύονταν σε καλούπι, το μέταλλο που χρησιμοποιούταν ήταν μπρoύτζος (κρατέρωμα), και έχοντας βάρος 1-2 κιλά. Ο τύπος αυτός είχε υποστεί μεταβάσεις ανά τους αιώνες από την πρώιμη απλοϊκή μέχρι την βελτιωμένη ανατομική με οπές για καλύτερη ακουστικότητα. Όσον αφορά την διακόσμηση τους, τα ευρήματα, οι αγγειογραφίες αλλά και οι σωζόμενες γραφές μας υποδεικνύουν ότι τοποθετούσαν λοφία από τρίχες αλόγου στο πάνω μέρος του κράνους. Επίσης παρατηρούμε ανάγλυφες και εγχάρακτες διακοσμήσεις, όπως: φρύδια, άνθη, ζώα, μυθολογικά πλάσματα κλπ.

Έκθεση φωτογραφιών

Επεξεργασία
  • Angelo Bottini – Markus Egg – Friedrich Wilhelm von Hase – Hermann Pflug – Ulrich Schaaff – Peter Schauer – Götz Waurick, Antike Helme, Sammlung Lipperheide und andere Bestände des Antikmuseums Berlin, Römisch-Germanisches Zentralmuseum, Forschungsinstitut für Vor- und Frühgeschichte/Staatliches Museen Preussischer Kulturbesitz Antikmuseum Berlin IX (Mainz 1988)

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Bottini, A. et Pflug, H. (éd.), 1988, « Antike Helme: Sammlung Lipperheide und andereBestände des Antikenmuseums Berlin »
  • Bottini, A. 1982, Principi guerrieri della Daunia del VII secolo. Le tombe principesche di Lavello, Bari.
  • Bottini, A. 1982, Il Melfese fra VII e V sec. a.C., in DArch 4 Nr.2, p. 152-160, Rome.
  • Bottini, A. 1988, « Apulishe-korinthische Helme. » In « Antike Helme ». Sammlung Lipperheide und andere Bestande des Antikenmuseums Berlin, p. 107 – 136, Berlin.
  • Bottini, A. 1989, La panoplia lucana del Museo provinciale di Potenza, in MEFRA 101, p. 699-715, Rome.
  • Bottini, A. 1989, Il mondo indigeno nel V secolo a.C. Due studi., in BBasil 5, p. 161-180, Rome.
  • Bottini, A. 1990, Gli elmi apulo-corinzi. Proposta di classificazione, AnnAStorAnt 12 (= AION), p. 23 – 37, Naples.
  • Bottini, P. (éd.), 1998. Greci e indigeni tra Noce e Lao, Lavello.
  • Brouwers, J. J. 2007, « From Horsemen to Hoplites : Some Remarks on Archaic Greek Warfare. » BABesch 82: p. 305-319.
  • Cipriani, M., Longo, F., Viscione, M. 1996, I Greci in Occidente. Poseidonia e i Lucani, Naples.
  • De La Genière, J. 1968, L'Âge du Fer en Italie Méridionale: Sala Consilina, Naples.
  • Emanuele, P. D. 1982, Armour and Weapons from Pre-Lucanian Basilicata. Thèse de doctorat, Université du Texas.
  • Feugère, M. 2012, Casques antiques, visages de la guerre de Mycènes à la fin de l’antiquité, Paris.
  • Hanson, V. D. 1993, « Hoplite Technology in Phalanx Battle. » In Hoplites: The Classical Greek Battle Experience, édité par Hanson, V. D., p. 63 – 84, Londres.
  • Inall, Y. 2009, A Typological Assessment of Iron Age Weapons in South Italy, Thèse de Doctorat, université de Sydney
  • Nava, M. L., Santi M. N. (éd.), 2001, Genti in arme: Aristocrazie guerriere della Basilicata antica: Museo Barracco 5 luglio - 21 ottobre 2001, Rome.
  • Oakeshott, E. 1960, The Archaeology of Weapons: arms and armour from prehistory to the age of chivalry, Woodbridge.
  • Ruby, P. 1994, « Problèmes chronologiques et topographiques de la nécropole du premier âge du Fer de Sala Consilina. » In La presenza etrusca nelle Campania meridionale: Atti delle giornate di studio, Salerno-Pontecagnano 1990, édité par Gastaldi, P. et Maetzke, G., p. 111-120, Florence.
  • Ruby, P. 1995, Le crépuscule des marges: le premier âge du fer à Sala Consilina, Rome.
  • Snodgrass, A. M. 1964, Early Greek Armour and Weapons from the End of the Bronze Age to 600BC, Édimbourg.
  • Snodgrass, A. M. 1967, Arms and Armour of the Greeks, Londres.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Χαλκιδικό κράνος
Βοιωτικό κράνος
Αττικό κράνος
Περικεφαλαία

Παραπομπές

Επεξεργασία