Κορνέλις φαν ντερ Φόορτ
Ο Κορνέλις φαν ντερ Φόορτ (Cornelis van der Voort ή van der Voorde, 1576 – τάφηκε στις 2 Νοεμβρίου 1624) ήταν Ολλανδός πορτρετίστας της Χρυσής ολλανδικής Εποχής από τις αρχές του 17ου αιώνα.
| Κορνέλις φαν ντερ Φόορτ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Cornelis van der Voort (Ολλανδικά) και Cornelis van der Voorde (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 1576[1][2][3] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 2 Νοεμβρίου 1624[4] Άμστερνταμ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδία |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[5] |
| Σημαντικά έργα | Portrait of Jacobus Rolandus (1562-1632), Portrait of Dirck Hasselaer (1581-1645) και Portrait of Brechtje Overrijn van Schoterbosch (1592-1618) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Πολύ λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή του φαν ντερ Φόορτ. Γεννήθηκε στην Αμβέρσα. Πατέρας του ήταν ο Πίτερ φαν ντερ Φόορτ, ζωγράφος. Πιστεύεται ότι σπούδασε με τον Κορνέλις Κέτελ. Ως νέο ζωγράφο, τον επαίνεσε ο Κάρελ φαν Μάντερ. Το 1606 ο αδελφός του Χανς, ράπτης, αγόρασε τρία αγροτεμάχια, στα οποία κτίστηκαν δύο σπίτια. Ο Χανς εγκαταστάθηκε στο γωνιακό και ο Κορνέλις στο διπλανό. [6] Λίγα χρόνια αργότερα, ο Κορνέλις πώλησε το σπίτι. Το 1639 ο Ρέμπραντ και η σύζυγός του Σάσκια μετακόμισαν σε αυτό. Σήμερα το σπίτι αυτό είναι η Οικία - Μουσείο Ρέμπραντ .
Γύρω στο 1613 ήταν μέλος της πολιτοφυλακής (schutterij) και ζωγράφισε μερικά Schuttersstukken (πορτρέτα ομάδων πολιτοφυλάκων). Κάποια στιγμή (πριν από το 1620) κληρονόμησε το γωνιακό σπίτι της Sint Antoniesbreestraat από τον αδελφό του.
Ο φαν ντερ Φόορτ είχε πιθανώς επτά παιδιά και νυμφεύτηκε δύο φορές: το 1598 με τη Χεετρούι Βίλλεμς )Geertrui Willems_, η οποία πέθανε το 1609, και το 1613 με την Κορνέλια Μπράουβερς (Cornelia Brouwers). Πέθανε στο Άμστερνταμ και κηδεύτηκε στις 2 Νοεμβρίου 1624. Τον Αύγουστο του 1625 η περιουσία του εκποιήθηκε. Το 1626 την τέχνη του ανέλαβε ο Χεντρικ φαν Όιλενμπουργκ (Hendrick van Uylenburgh). Η χήρα του μετακόμισε στο Λέιντεν .
Ο φαν ντερ Φόορτ ζωγράφισε ολόσωμα πορτρέτα σε σύγχρονους εσωτερικούς χώρους: π.χ. του Jan Cornelisz. Του Χέελφινκ (Geelvinck) ως έναν από τους επιτρόπους ενός νοσοκομείου, του Γιόαν Χόιντεκοπερ (Joan Huydecoper) και της αποθανούσης συζύγου του και του Νικολάες Τουλπ (Nicolaes Tulp). Το έργο του είχε μεγάλη ζήτηση και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης. Το 1619 ο φαν ντερ Φόορτ ήταν επικεφαλής της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά . Είχε ισχυρή επιρροή στα πρώτα πορτρέτα του Ρέμπραντ, καθώς και στο έργο του Νικολάες Ελίας Πικενόι (Nicolaes Eliasz. Pickenoy) και Τόμας ντε Κάιζερ. Δικοί του μαθητές ήταν οι Ντάβιντ Μπέιλλυ, που αντέγραψε τη συλλογή των πινάκων του, Πίτερ Λόυξ (Pieter Luyx), Ντιρκ Χάρμενς (Dirk Harmensz.) και πιθανόν ο Πίτερ Κόντε.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /81814. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ «Cornelis van der Voort». British Museum person-institution thesaurus. 49992.
- ↑ (Αγγλικά) ECARTICO. 7983. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ en
.isabart .org /person /153978. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /153978. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Meischke, R. (1956) Het Rembrandthuis. In: Jaarboek Amstelodamum, p. 4.
Πηγές Επεξεργασία
- Peter C. Sutton, «Frans Hals», κατάλογος έκθεσης Museum of Fine Arts, Boston, Prized Possessions, European Paintings from Private Collections of Friends of the Museum of Fine Arts, Βοστώνη 17 Ιουλίου – 16 Αυγούστου 1992, σελ. 167.
- Judikje Kiers and Fieke Tissink, κατάλογος έκθεσης «Companion Pieces» Rijksmuseum, Άμστερνταμ, The Glory of the Golden Age, 15 Απριλίου – 17 Σεπτεμβρίου 2000, σελ. 31.
- Gary Schwartz (1987) Rembrandt. Zijn leven, zijn schilderijen, p. 26, 30, 138, 139, 141, 174, 210, 213.