Κοτύλη Κιλκίς

οικισμός της Ελλάδας
(Ανακατεύθυνση από Κοτύλι Κιλκίς)

Συντεταγμένες: 40°58′42.17″N 22°39′58.13″E / 40.9783806°N 22.6661472°E / 40.9783806; 22.6661472

Για συνώνυμους οικισμούς δείτε το λήμμα: Κοτύλη (αποσαφήνιση)

Η Κοτύλη είναι πεδινό χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς με υψόμετρο 90 μέτρα.[1][2]

Κοτύλη
Κοτύλη is located in Greece
Κοτύλη
Κοτύλη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
ΔήμοςΠαιονίας
Δημοτική ΕνότηταΠολυκάστρου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΚιλκίς
Υψόμετρο90
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας61200
Τηλ. κωδικός+30 23410

Γεωγραφία - Ιστορία Επεξεργασία

Η Κοτύλη βρίσκεται ανατολικά του ποταμού Αξιού σε απόσταση 27 χλμ. Δ. από το Κιλκίς και 11 χλμ. Ν.-ΝΑ. από το Πολύκαστρο (έδρα του Δήμου). Το χωριό είναι κτισμένο ανάμεσα στους οικισμούς Άσπρος (ΝΔ.), Νέα Καβάλα (Δ.), Βαφιοχώρι (Β.) και Παλαιό Γυναικόκαστρο (ΝΑ.). Στα μέσα του 15ου αιώνα, γύρω στο 1450 είχε 9 οικίες μουσουλμάνων[3]. Ο κοιμητηριακός ναός του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στην άκρη του χωριού έχει κηρυχθεί αρχαίο μνημείο.[4]

Διοικητικά - Δημογραφικά Επεξεργασία

Αναφέρεται με την παλιά του ονομασία Καζάνοβον μετά την απελευθέρωση στο ΦΕΚ 48Α - 05/03/1919 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Δραγομιρίου και το 1927 στο ΦΕΚ 179Α - 30/08/1927 να μετονομάζεται σε Κοτύλη.[5] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Βαφιοχώρι, το Βαλτοτόπι, τον Ξηρόλακκο και το Χερσοτόπι αποτελούν την τοπική κοινότητα Βαφιοχωρίου που ανήκει στη δημοτική ενότητα Πολυκάστρου του Δήμου Παιονίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 16 κατοίκους.[6]

Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:

Απογραφή 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 151[7] 131[8] 88[9] 53[10] 67[11] 40[12] 16

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 180, τομ. 18. 
  2. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 35. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 299. 
  3. Φορολογικές κατηγορίες των χωριών της Θεσσαλονίκης κατά την Τουρκοκρατία, Βασίλειος Δημητριάδης, Σύγγραμα Περιοδικόν «Μακεδονικά» της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, τόμος Κ', Θεσσαλονίκη, 1980, σελ.382
  4. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2022. 
  5. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2022. 
  6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10518 (σελ. 44 του pdf)
  7. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 107 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  8. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 106. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  9. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 104 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-09-14. 
  10. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 116 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  11. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 136 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  12. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 140 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.