Κράγος
Ο Κράγος είναι ένα βουνό στην Τουρκία, εκεί όπου ήταν η αρχαία Λυκία, στη Μικρά Ασία.
| Κράγος | |
|---|---|
 | |
| Χώρες | Τουρκία |
| wikidata () | |
Ο Στράβωνας, η περιγραφή του οποίου είναι από τα δυτικά προς τα ανατολικά, μετά το ακρωτήριο της Τελμησσού αναφέρει τον Αντικράγο, όπου βρισκόταν η Καρμυλησσός και μετά ο Κράγος ο οποίος έχει οκτώ κορυφές, και η ομώνυμη πόλη Κράγος. Τα Πίναρα στο εσωτερικό βρισκόταν στους πρόποδες του Κράγου. Υπάρχουν νομίσματα της πόλης του Κράγου κατά τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο, με την επιγραφή Λυκιων Κρ. ή Κρα. ή Κραγ. Η έκταση του Αντικράγου και του Κράγου αναπαρίσταται στο χάρτη των Spratt και Forbes να εκτείνεται από τα νότια από την περιοχή της Τελμησσού,[1] και να σχηματίζει το δυτικό όριο της χαμηλότερης λεκάνης του ποταμού Ξάνθου. Το νοτιότερο κομμάτι είναι ο Κράγος. Στο χάρτη της Καραμανίας του Φράνσις Μποφόρ σημειώνεται στα 1.828 μέτρα.
Η εξερεύνηση αυτής της ακτής από τον Μποφόρ άρχισε από το Γεντιμπουρούν (Yedy-Booroon, κυριολεκτικά "επτά μύτες", επτά κορυφές), μια σειρά από ψηλά και απότομα βουνά τα οποία φαίνεται ότι ήταν ο αρχαίος Κράγος της Λυκίας[2]. Τα ερείπια των Πινάρων βρίσκονται, εκεί που τα περιγράφει ο Στράβωνας, στην ανατολική μεριά αυτής της οροσειράς, περίπου στα μισά μεταξύ της Τελμησσού και το τέλος της οροσειράς στη νότια ακτή. Υπάρχει ένα πέρασμα μεταξύ των κορυφών του Κράγου και του Αντικράγου. Μεταξύ των κορυφών υπάρχει ένα οροπέδιο στα 1.219 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, και πάνω από αυτό υψώνεται η ψηλότερη κορυφή του Κράγου, 762 μέτρα πάνω από αυτό το σημείο. Το πρώτο μισό της ανάβασης από το οροπέδιο είναι μέσω πυκνού δάσους, ενώ το υπόλοιπο σε γυμνό βράχο. Από την κορυφή μπορεί κανείς να έχει θέα ολόκληρης της πεδιάδας του Ξάνθου, και των φαραγγιών του Μασσίκυτου, ο οποίος βρίσκεται ανατολικά αυτής της πεδιάδας. Η πλευρά προς τη θάλασσα είναι τόσο απότομη, που από αυτή την ψηλή κορυφή τα κύματα φαίνονται να σκάνε άσπρα στη βάση αυτού του απόκρημνου ορεινού όγκου[3]. Φαίνεται ότι ο Στράβωνας είναι σωστός στην περιγραφή του μιας κοιλάδας που χωρίζει τον Αντικράγο από τον Κράγο, και το ψηλότερο κομμάτι, το οποίο υψώνεται πάνω από τη θάλασσα στις Επτά Κορυφές, φαίνεται ότι είναι η επτά κορυφές για τις οποίες μιλάει ο Στράβωνας. Υπήρχε σύμφωνα με το Σκύλακα και τον Πλίνιο (τόμος 27) ένα ακρωτήριο Κράγος, το οποίο πρέπει να ήταν η Επτά Κορυφές. Η Ιερά Άκρα του Σταδιασμού επίσης φαίνεται ότι είναι οι Επτά Κορυφές. Η τοποθεσία του Κράγου μεταξύ του Ξάνθου και της Τελμησσού αναφέρεται από τον Πομπόνιο Μέλα, ο οποίος και αυτός μάλλον εννοεί το ίδιο μέρος της οροσειράς.
Οι βράχοι και τα δάση του Κράγου κάποιες φορές αναφέρονται σε ποιητικά έργα σαν την περιστασιακή κατοικία της Ντιάνα (η αντίστοιχη της Αρτέμιδος θεά των λατίνων)[4]. Εδώ τέλος σύμφωνα με πηγή που αναφέρει ο Στέφανος ο Βυζάντιος (στο λήμμα Κράγος), ήταν τα λεγόμενα θεῶν ἀγρίων ἄντρα (τα σπήλαια των άγριων θεών).