Κρουσίνο Α΄ Σομμαρίπα
Ο Κρουσίνο Α΄ Σομμαρίπα (Ιταλικά : Crusino Sommaripa, πέθανε το 1462), ήταν Ιταλός, ευγενής του Δουκάτου του Αρχιπελάγους από οικογένεια Γαλλικής καταγωγής. Ο Κρουσίνο Α΄ Σομμαρίπα ήταν Άρχοντας της Πάρου, Τριτημόριος της Εύβοιας (1426 - 1462) και Άρχοντας της Άνδρου (1440 - 1462). Ως κληρονόμος της μητέρας του ήταν κύριος της Πάρου και Τριτημόριος της Εύβοιας, αργότερα του αποδόθηκε και η Άνδρος (1440) ύστερα από εντολή της Δημοκρατίας της Βενετίας.
| Κρουσίνο Α' | |
|---|---|
 Οικόσημο των Σομμαρίπα | |
κύριος της Άνδρου | |
| Προκάτοχος | Πετρονίλα Κρίσπο σύζ. Ζένο |
κύριος της Πάρου & της Χαλκίδας | |
| Περίοδος | 1430 - 1462 |
| Προκάτοχος | Μαρία Σανούδο |
| Διάδοχος | Ντομένικο Σομμαρίπα |
| Θάνατος | 1462 |
| Επίγονοι | Ντομένικο Νικολό Α΄ Σομμαρίπα |
| Οίκος | Σομμαρίπα |
| Πατέρας | Γκασπάρε Σομμαρίπα |
| Μητέρα | Μαρία Σανούδου |
| Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
| δεδομένα () | |
Ο Κρουσίνο Α΄ ήταν γιος του Γκασπάρε Σομμαρίπα και της Μαρίας Σανούδου, της κόρης της Φιορέντσα Σανούντο με τον δεύτερο σύζυγο της Νικολάου Β΄ Σπετσαμπάντα από τον Οίκο των Σανούδων ετεροθαλής αδελφή του Νικκολό νταλλε Κάρτσερι Δούκα του Αρχιπελάγους και Τριτημορίου της Εύβοιας.[1] Αδελφή του ήταν η Φιορέντζα Σομμαρίπα, σύζυγος του Ιακώβου Α΄ Κρίσπου Δούκα του Αρχιπελάγους.
Υπόθεση της Άνδρου Επεξεργασία
Η μητέρα του ήταν Αρχόντισσα της Άνδρου αλλά όταν δολοφονήθηκε ο Νικκολό νταλλε Κάρτσερι (1383), ο νέος δούκας Φραγκίσκος Α΄ Κρίσπος γενάρχης του Οίκος των Κρίσπων της πήρε το πλούσιο νησί της Άνδρου και το έδωσε στην κόρη του Πετρονίλα σύζυγο του Βενετού βάιλου της Ευβοίας Πιέτρο Ζένο που ήταν ικανότατος διπλωμάτης.[2] Η Μαρία Σανούδου αποζημιώθηκε με το φτωχότερο νησί της Πάρου υπό τον όρο να παντρευτεί έναν ασήμαντο ευγενή τον Γκάσπαρο Σομμαρίπα.[3] Όταν η Μαρία και ο σύζυγός της διαμαρτυρήθηκαν στη Βενετία, η Γαληνότατη πίεσε τον νέο δούκα και κατόρθωσε να τους δώσει και την κυριότητα της Χαλκίδας.[4] Ωστόσο η Μαρία συνέχισε τις διεκδικήσεις της για την Άνδρο μέχρι τον θάνατο της. Όταν η Μαρία απεβίωσε (1426), ο Κρουσίνο Α' κληρονόμησε την Πάρο και την κυριότητα της Χαλκίδας.
Όταν απεβίωσε και ο Πιέτρο Ζένο ο Κρουσίνο ζήτησε από την Δημοκρατία της Βενετίας να εξεταστεί ξανά η υπόθεσή του σχετικά με την Άνδρο, η Βενετία αποφάσισε να του επιστρέψει την Άνδρο (1440) που είχε αποσπαστεί παράνομα από την μητέρα του πριν από 50 χρόνια.[5][6]. Έδωσε δώρο την γειτονική Αντίπαρο στον γαμπρό του ένα μέλος της Οικογένειας Λορεντάνου.[7]
Αρχαιολογικές ασχολίες Επεξεργασία
Ο Κρουσίνο ήταν μορφωμένος και αρχαιόφιλος: έκανε ανασκαφές και βρήκε πολλά αρχαία αγάλματα. Όταν ο Κυριακός Αγκωνίτης, ο περιηγητής και αρχαιοδίφης της Αναγέννησης από την Ανκόνα πέρασε από την Πάρο για να θαυμάσει το μάρμαρο που εξήγαγε, ο Κρουσίνο του έδειξε τα αγάλματα που είχε βρει. Ο Κρουσίνο πρόσφερε στον Κυριακό Αγκωνίτη το κεφάλι και το πόδι ενός αγάλματος και εκείνος το έστειλε στον φίλο του Ανδριόλο Ιουστινιάνη - Μπάνκα της Χίου.[8][9]
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε γυναίκα αγνώστου ονόματος με την οποία απέκτησε :
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Πανδέκτης, Οικόσημο οίκου Σομμαρίπα[νεκρός σύνδεσμος]
- Mihail-Dimitri Sturdza, Dictionnaire Historique et Généalogique des Grandes Familles de Grèce, d'Albanie et de Constantinople, Paris: Sturdza, 1983, p. 550<
- Ancestry of Sultana Nur-Banu (Cecilia Venier-Baffo)
- Miller, William (1908). The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566).
- Miller, William (1921). Essays on the Latin Orient. Cambridge: Cambridge University Press.
- Setton, Kenneth M. (1978). The Papacy and the Levant (1204–1571), Volume II: The Fifteenth Century