Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948
Η Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948 (Νοέμβριος 1948 – Ιανουάριος 1949) διαδέχτηκε την προηγούμενη κυβέρνηση του ίδιου Πρωθυπουργού, ανασχηματίζοντας, μόνο, τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου.
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 18 Νοεμβρίου 1948 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 20 Ιανουαρίου 1949 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Παύλος Α΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Θεμιστοκλής Σοφούλης |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Κωνσταντίνος Τσαλδάρης |
Συνολικός αριθμός Μελών | 34 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Λαϊκό Κόμμα & Κόμμα Φιλελευθέρων |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Οικουμενική κυβέρνηση 274 / 354 (77%) |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1946 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 13 Μαΐου 1946 - 8 Ιανουαρίου 1950 Δ' Αναθεωρητική Βουλή |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1947 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Ιανουάριος 1949 |
Οι φωνές διαμαρτυρίας εναντίον της συγκυβέρνησης Σοφούλη - Τσαλδάρη πλήθαιναν όμως, και οδήγησαν, στο τέλος, στη γρήγορη διάλυση και αυτού του κυβερνητικού σχήματος. Συγκεκριμένα, δυο μέρες μετά το σχηματισμό της, η πλειοψηφία των βουλευτών του Φιλελεύθερου κόμματος, αποφάσισε να αρνηθεί την ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση, ως «κακέκτυπον ομοίωμα της παραιτηθείσης και ανίκανον να εξυπηρετήσει το αληθές εθνικόν συμφέρον» . Προχωρώντας ακόμα περισσότερο οι βουλευτές αμφισβήτησαν και την αρχηγία του Θεμ. Σοφούλη, αναγνωρίζοντας ως αρχηγό και εκπρόσωπό τους, το Σοφοκλή Βενιζέλο. Ο Θεμ. Σοφούλης όμως, αρνήθηκε να υποταχθεί στις θελήσεις της πλειοψηφίας των βουλευτών, υποστηρίζοντας ότι δεν έγινε αρχηγός του κόμματος από την κοινοβουλευτική ομάδα, οπότε δε θα καθαιρεθεί και από αυτήν. Όμως, από τη σύνθεση της "νέας" κυβέρνησης δεν έμειναν ικανοποιημένοι ούτε και οι Αμερικανοί. Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας «Ελευθερία», «...Αμερικανοί παρατηρητές θεωρούν την σχηματισθείσαν νέαν ελληνικήν κυβέρνησιν ως ουδόλως βελτιώσασα την σύνθεσίν της εν σχεση με την προηγούμενη, μη ικανοποιητική και μη βιώσιμη...»[1] Η κυβέρνηση κατάφερε τελικά, να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, με διαφορά μίας ψήφου (168 υπέρ - 167 κατά) ενώ ταυτόχρονα με την ίδια διαφορά επικυρωνόταν και η διακοπή των εργασιών του Σώματος μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 1949 λόγω εορτών.
Πολύ πριν την έναρξη των εργασιών της επόμενης κοινοβουλευτικής περιόδου και αφού ήταν δεδομένο ότι η Κυβέρνηση δε θα έπαιρνε ψήφο εμπιστοσύνης, ξεκίνησαν οι διεργασίες για την αντικατάστασή της.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου») : Θεμιστοκλής Σοφούλης
- «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου» : Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
- «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου» : προσωρινά,[3] Πέτρος Μαυρομιχάλης (από 25 Νοεμβρίου 1948)
- «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου» : προσωρινά, Κωνσταντίνος Ρέντης (από 25 Νοεμβρίου 1948)
- «Επί του Συντονισμού υπουργός» : Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος
- «Επί του Συντονισμού υφυπουργός» : Λάμπρος Ευταξίας
- «Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ»: Μιχαήλ Μαυρογορδάτος
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός» : Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
- «Επί των Εξωτερικών Μόνιμος υφυπουργός» : Παναγιώτης Πιπινέλης
- «Επί του Τύπου και Πληροφοριών υφυπουργός» : Μιχαήλ Αιλιανός
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός» : Πάνος Χατζηπάνος
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός» : Γεώργιος Β. Μελάς
- «Επί της Δημοσίας Τάξεως υπουργός» : Παύλος Ντεντιδάκης
- «Επί της Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων υπουργός» : Δημήτριος Βουρδουμπάς
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : προσωρινά, Γεώργιος Μελάς
- - αντικαταστάθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1948 από τον Παντελή Ροζάκη
- «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Δημήτριος Χέλμης
- «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Βασίλειος Στεφανόπουλος
- «Επί των Δημοσίων έργων υπουργός» : Ευστάθιος Μαλαμίδας
- «Επί των Δημοσίων έργων υφυπουργός» : Κοσμάς Αλεξανδρίδης
- «Επί της Ανοικοδομήσεως υπουργός» : Εμμανουήλ Παπαδογιάννης
- «Επί των Μεταφορών υπουργός» : Δημήτριος Λόντος
- «Επί της Γεωργίας υπουργός» : Χρήστος Γουλόπουλος
- «Επί των Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων υπουργός» : προσωρινά, Μιχαήλ Μαυρογορδάτος
- - αντικαταστάθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1948 από τον Χρήστο Τούντα
- «Επί της Υγιεινής υπουργός» : Ευστράτιος Γεωργιλαδάκης
- «Επί της Κοινωνικής Προνοίας υπουργός» : Κωνσταντίνος Καραμανλής
- «Επί του Εφοδιασμού και Διανομών υπουργός»: Δημήτριος Γόντικας
- «Επί του Εφοδιασμού και Διανομών υφυπουργός» : Απόστολος Αντωνίου
- «Επί της Εργασίας υπουργός» : Γεώργιος Μπακόπουλος
- «Επί της Εμπορικής Ναυτιλίας υπουργός : Γρηγόριος Χρυσοστόμου
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός» : Κωνσταντίνος Ρέντης
- «Επί των Στρατιωτικών υφυπουργός» : Κωνσταντίνος Ροδόπουλος
- «Επί των Ναυτικών υπουργός» : Πέτρος Μαυρομιχάλης
- «Επί της Αεροπορίας υπουργός» : Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος» : Κωνσταντίνος Κορόζος
- «Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου» : Χριστόδουλος Ρίζος (από 26 Νοεμβρίου 1948)
- «Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης» : Νικόλαος Παναγιωτόπουλος (από 26 Νοεμβρίου 1948)
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Εφημερίδα "Ελευθερία", φύλλο της 21ης Νοεμβρίου 1948, σελ. 4
- ↑ «Γενική Γραμματείας της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=1089
- ↑ Το ξαφνικό πρόβλημα της υγείας του Πρωθυπουργού (καρδιακή προσβολή) και η απουσία του Κ. Τσαλδάρη στο εξωτερικό (στην συνεδρίαση της Γενικής Συνελεύσεως του Ο.Η.Ε., στο Παρίσι) επέβαλλαν την προσωρινή αντικατάσταση τους
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |