Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη Μαρτίου 1864
Η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη 1864 (Μάρτιος - Απρίλιος 1864), (αποκαλούμενη την εποχή εκείνη Υπουργείον Κανάρη) διορίστηκε από τον βασιλέα Γεώργιο, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση του Δημητρίου Βούλγαρη έχασε την εμπιστοσύνη της Εθνοσυνέλευσης. [1]
Επί των ημερών της υπογράφηκε η συνθήκης της ένωσης των Ιονίων νήσων με την κυρίως Ελλάδα.
.svg) | |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 5 Μαρτίου 1864 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 16 Απριλίου 1864 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Κωνσταντίνος Κανάρης |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 6 |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | ψήφος εμπιστοσύνης από την Εθνοσυνέλευση (137 υπέρ - 87 κατά) |
| Ιστορία | |
| Εκλογές | διορισμένη από τον Βασιλιά |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη 1863 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1864 |
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου» και «Πρωθυπουργός»: Κωνσταντίνος Κανάρης
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Θεόδωρος Δηλιγιάννης
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Θρασύβουλος Ζαΐμης
- «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Δημήτριος Χρηστίδης
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Πάνος Κορωναίος
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
- «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: προσωρινώς ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Κωνσταντίνος Κανάρης
Λειτουργία της κυβέρνησης
ΕπεξεργασίαΗ νέα κυβέρνηση αποτελείτο από σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες. Για τον λόγο αυτό αμέσως επιδοκιμάστηκε θερμά από την κοινή γνώμη.
Ζήτησε μάλιστα και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Εθνοσυνέλευση (137 υπέρ - 87 κατά).
Η εκλογή από το σώμα, του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη ως προέδρου της Εθνοσυνέλευσης, στις 10 Απριλίου, ο οποίος ανήκε στους «Πεδινούς», εκλήφθηκε από την κυβέρνηση ως αποδοκιμασία της πολιτικής της και την οδήγησε σε παραίτηση.
Το κύριο μέλημα της κυβέρνησης ήταν η προετοιμασία για την ψήφιση του νέου Συντάγματος, και η απρόσκοπτη εκλογή των πληρεξουσίων των Ιονίων νήσων.
Πηγές
Επεξεργασία- Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου (1898). Τα μετά τον Όθωνα : ήτοι ιστορία της μεσοβασιλείας και της βασιλείας Γεωργίου του Α'. (1862-1898). Εν Αθήναις: Εκδοτικόν Κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη. σελ. 107.
Παραπομπές - Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ σύμφωνα με τον συνταγματολόγο Ανδρέα Δημητρόπουλο, με αυτή τη κίνηση σηματοδοτείται η ρήξη με την Οθωνική περίοδο, όταν οι κυβερνήσεις κυβερνούσαν μόνο χάρη στην εμπιστοσύνη του Όθωνα προς αυτές. Από εδώ και πέρα, το ζητούμενο είναι πλέον η εμπιστοσύνη των σωμάτων και όχι των ατόμων. Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», κεφάλαιο 17
- ↑ ΦΕΚ Α13 /1864
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |