Κυβέρνηση Παναγιώτη Πουλίτσα 1946

Η Κυβέρνηση Παναγιώτη Πουλίτσα 1946 (Απρίλιος 1946) σχηματίστηκε μετά τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 (οι πρώτες εκλογές έπειτα από μια δεκαετία χωρίς Κοινοβούλιο), παρόλο που νικητής των εκλογών αναδείχθηκε το Λαϊκό Κόμμα και η ευρύτερη φιλο-βασιλική παράταξη.
Ο σχηματισμός αυτής της κυβέρνησης ήταν το αποτέλεσμα των αμερικανοβρετανικών πιέσεων για τη δημιουργία κυβέρνησης ευρύτερου συνασπισμού με κορμό όμως, το νικητή των εκλογών.
«...Τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών εγείρουν ζήτημα, το οποίον ενδέχεται να αποδειχτεί ότι είναι εξαιρετικής σημασίας δια την αγγλικήν κυβέρνησιν εις τας σχέσεις της με την μετεκλογική Ελλάδα. Οι Λαϊκοί, αν σχηματίσουν κυβέρνηση, θα εκπληρώσουν τας απειλάς των ηγετών των και θα αξιώσουν αμέσως την επιστροφή του Γεωργίου. Εάν πράξουν τούτο, θα έχουν επαρκή κοινοβουλευτικήν πλειοψηφίαν δια να επιβάλουν την θέλησή των. Οιαδήποτε ενέργεια των Λαϊκών προς επίσπευση του χρόνου της διενέργειας του δημοψηφίσματος επί του Καθεστωτικού, το οποίο ήδη έχει συμφωνηθεί να διενεργηθεί το 1948, θα φέρει την νέαν ελληνικήν κυβέρνησιν εις άμεσον διένεξιν με την βρεττανικήν πολιτικήν επί του θεμελιώδους ζητήματος τούτου. ...»[1]
Έτσι, οι ηγέτες της Εθνικής Πολιτικής Ένωσης, Παπανδρέου, Βενιζέλος και Κανελλόπουλος, δέχτηκαν να μετάσχουν στην κυβέρνηση, αφού το Λαϊκό Κόμμα είχε αναγκαστεί να δεχτεί την αναβολή του δημοψηφίσματος, έπειτα από τις συνεχείς πιέσεις του νεοαφιχθέντα στην Αθήνα Βρετανού πρεσβευτή, Κλίφορντ Νόρτον. Η τριμελής επιτροπή που διοικούσε τότε το Λαϊκό κόμμα, υπέδειξε τον πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας, Παναγιώτη Πουλίτσα, ως Πρωθυπουργό.

Κυβέρνηση Παναγιώτη Πουλίτσα
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού4 Απριλίου 1946
Ημερομηνία διάλυσης18 Απριλίου 1946
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΑντιβασιλέας, Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΠαναγιώτης Πουλίτσας
Συνολικός αριθμός Μελών16
Συμμετέχοντα κόμματακυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων
Ιστορία
Θητεία νομοθετικού σώματοςΗ Βουλή δεν είχε συγκληθεί ακόμα
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1945
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Απρίλιος 1946

Η εκ των έξωθεν επιβαλλόμενη κυβερνητική συνεργασία δε διήρκεσε πολύ. Οι συνεχείς διαφωνίες και διαξιφισμοί για την ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος ανάγκασαν τους ηγέτες της Ε.Π.Ε. να παραιτηθούν από την κυβέρνηση. Την επομένη της παραιτήσεως, το Λαϊκό κόμμα εξέλεξε ως αρχηγό του, τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη. Ώρες μετά την ανάδειξη αρχηγού, ο Πουλίτσας υπέβαλε την παραίτησή του, και ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης σχημάτισε τη μονοκομματική κυβέρνησή του.[2]


Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου Επεξεργασία

[3]

- αντικαταστάθηκε στις 13 Απριλίου από τον Δημήτριο Χέλμη
  • «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Αθανάσιος Αντωνόπουλος (από 13 Απριλίου)
  • «Επί του Τύπου και Πληροφοριών υπουργός» : προσωρινά, Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
  • «Επί των Δημοσίων έργων υπουργός»: Στυλιανός Γονατάς
  • «Επί των Μεταφορών υπουργός»: προσωρινά, Στυλιανός Γονατάς
  • «Επί της Γεωργίας υπουργός»: προσωρινά, Ιωάννης Θεοτόκης
  • «Επί των Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων υπουργός»: προσωρινά, Στυλιανός Γονατάς
  • «Επί της Υγιεινής υπουργός» : προσωρινά, Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
  • «Επί της Κοινωνικής Προνοίας υπουργός» : προσωρινά, Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
  • «Επί της Δημοσίας Τάξεως υπουργός» : προσωρινά, Ιωάννης Θεοτόκης
  • «Επί του Εφοδιασμού υπουργός»: προσωρινά, Στέφανος Στεφανόπουλος
- αντικαταστάθηκε στις 13 Απριλίου, προσωρινά, από τον Μιχαήλ Αιλιανό
  • «Επί της Εργασίας υπουργός» : προσωρινά, Στέφανος Στεφανόπουλος
- αντικαταστάθηκε στις 13 Απριλίου από τον Ανδρέα Στράτο
  • «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Πέτρος Μαυρομιχάλης
  • «Επί των Ναυτικών υπουργός» : προσωρινά, Πέτρος Μαυρομιχάλης
  • «Επί της Εμπορικής Ναυτιλίας υπουργός: προσωρινά, Ιωάννης Θεοτόκης
  • «Επί της Αεροπορίας υπουργός»: προσωρινά, Πέτρος Μαυρομιχάλης



Αναφορές Επεξεργασία

  1. Εφημερίδα "Ελευθερία", φύλλο της 2ας Απριλίου 1946, ανταπόκριση από το Πρακτορείο Ρόυτερ, σελ.1
  2. Γεώργιος Κωνσταντίνος Καράτσαλης : «Η ανάπλαση του ελληνικού πολιτικού συστήματος: Από την Συμφωνία της Βάρκιζας ως το δημοψήφισμα για την επιστροφή του Γεωργίου Β΄ (1945-1946)» διπλωματική εργασία για το τμήμα Πολιτικών Επιστημών της σχολής «Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών», του Α.Π.Θ., ,Θεσσαλονίκη, 2012, σελ.78 (http://ikee.lib.auth.gr/record/130968?ln=el)
  3. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης» http://www.ggk.gov.gr/?p=1067
  4. το αξίωμα δημιουργήθηκε στις 12 Απριλίου 1946