Κυβερνήσεις της Μάργκαρετ Θάτσερ
Η Μάργκαρετ Θάτσερ (1925–2013), υπηρέτησε τρεις συνεχόμενες θητείες ως Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, από τις 4 Μαΐου 1979 έως την παραίτησή της, στις 28 Νοεμβρίου 1990. Ανέλαβε πρωθυπουργός το 1979, ύστερα από την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που έλαβε από την Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄, ως ηγέτης του πρωτεύσαντος Συντηρητικού Κόμματος, κατά τις γενικές εκλογές του 1979. Κατά τις ύστερες εκλογές του 1983 και του 1987, το κόμμα της κέρδισε συντριπτικά έναντι του αντιπάλου Εργατικού Κόμματος.[1]
.svg){kind=small} | |
.jpg) Πρωθυπουργός: Μάργκαρετ Θάτσερ από 4 Μαΐου 1979 – 28 Νοεμβρίου 1990 .svg) Ιστοσελίδα: margaretthatcher.org | |
| Πρόσωπα και δομές | |
|---|---|
| Αρχηγός Κράτους | Ελισάβετ Β΄ .svg){kind=small} |
| Συμμετέχοντα κόμματα | Συντηρητικό Κόμμα |
| Ιστορία | |
| Εκλογές | 1979 • 1983 • 1987 |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση του Τζέιμς Κάλαχαν |
| Διάδοχη | Κυβερνήσεις του Τζον Μέιτζορ |
Η πρωθυπουργία και η ηγεσία της στο Συντηρητικό Κόμμα, της τελείωσε τον Νοέμβριο του 1990, όταν αποσύρθηκε από τις εκλογές για την ηγεσία του κόμματος του 1990.[2]
Πρωθυπουργία (1979–1990) Επεξεργασία
Η Μάργκαρετ Θάτσερ, ήταν η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου και με 11 έτη και 209 ημέρες, αποτέλεσε την μακροβιότερη πρωθυπουργό της χώρας, κατά τον 20ο αιώνα. Παράλληλα, θεωρήθηκε ως μία από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα και μέχρι και σήμερα οι πολιτικές που εφάρμοσε (Θατσερισμός) αποτελούν σημείο αναφοράς. Ο Θατσερισμός, έγινε συνώνυμο του σκληροπυρηνικού φιλελευθερισμού, του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων και της ελεύθερης αγοράς.
Κατά την περιόδο της πολιτικής της καριέρας, έλαβε από τους Σοβιετικούς το προσωνύμιο «Η Σιδηρά Κυρία» (αγγλικά: The Iron Lady), εξαιτίας της προσωπικότητάς της, του ύφους της και της ασυμβίβαστης και άκαμπτης πολιτικής που ακολούθησε.[3]
Ακόμη και σήμερα η Μάργκαρετ Θάτσερ, παραμένει μια άκρως αμφιλεγόμενη και πολωτική προσωπικότητα, όχι μόνο στο εσωτερικό του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και στο ευρύτερο διεθνές πολιτικό στερέωμα.[4] Παρόλα αυτά, οι ιστορικοί και οι πολιτικοί επιστήμονες, θεωρούν ότι η Θάτσερ, ήταν μία επιτυχημένη πολιτικός και πρωθυπουργός, και κατατάσσεται άνω του μέσου όρου της απόδοσης των υπόλοιπων πρωθυπουργών της χώρας.[5][6]
Εσωτερική πολιτική Επεξεργασία
Στην εσωτερική πολιτική, η Θάτσερ πραγματοποίησε σαρωτικές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομική, δημοσιονομική και φορολογική πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου. Ακολούθησε την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των περισσότερων εθνικοποιημένων βιομηχανιών (ΔΕΚΟ), και αποδυνάμωσε δραματικά την επιρροή των συνδικάτων.[7] Ήταν υπέρμαχος της «μικρής κυβέρνησης» και του «μικρού κράτους», δηλαδή της μείωσης ρόλου της κυβέρνησης ως προς τις αγορές και τις παροχές, ακολουθώντας νεοφιλελεύθερες και οικονομικά φιλελεύθερες πολιτικές, βασισμένες στις ιδέες των Μίλτον Φρίντμαν και Φρίντριχ Χάγιεκ. Έτσι αυτές οι πολιτικές, συνδυασμένες με το ύφος και την ιδιοσυγκρασία της Μάργκαρετ Θάτσερ, δημιούργησαν τελικά τον πολιτικό και οικονομικό όρο του Θατσερισμού.[8]
Εξωτερική πολιτική Επεξεργασία
Στην εξωτερική πολιτική, η Μάργκαρετ Θάτσερ, σκιαγραφήθηκε ως μια σκληρή επικρίτρια του σοσιαλισμού, και η ίδια θεωρούσε ότι ο Ψυχρός Πόλεμος έπρεπε να κερδηθεί από την Δύση, υπερασπιζόμενη την φιλελεύθερη δημοκρατία και την φιλελεύθερη οικονομία, ενάντια στον κομμουνισμό και τις ιδέες της Σοβιετικής Ένωσης. Στην προσπάθεια αυτή, η Θάτσερ βρήκε ιδανικό σύμμαχο τον τότε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρόναλντ Ρήγκαν, με τον οποίο απέκτησαν μάλιστα ειδική σχέση, συνεργαζόμενη μαζί του για την καταπολέμηση του κομμουνισμού.[9] Παράλληλα, η Θάτσερ, υπήρξε δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης, και επεδίωξε να συνεργαστεί με τον τότε Ηγέτη της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, για τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου.[10] Σημαντικός σταθμός για την εξωτερική πολιτική της Μάργκαρετ Θάτσερ, ήταν η αποφασιστικότητα που επέδειξε για τον Πόλεμο των Φώκλαντ το 1982, δίδοντας την νίκη στο Ηνωμένο Βασίλειο ενάντια στην Αργεντινή.[11]
Πρώτη Κυβέρνηση (1979–1983) Επεξεργασία
Δεύτερη Κυβέρνηση (1983–1987) Επεξεργασία
Τρίτη Κυβέρνηση (1987–1990) Επεξεργασία
Δείτε ακόμη Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Margaret Thatcher | Biography & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Editors, History com. «Margaret Thatcher resigns». HISTORY (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Σήμερα .gr, Σαν. «Μάργκαρετ Θάτσερ». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Podcasts, N. S. (11 Ιανουαρίου 2022). «Was Margaret Thatcher a good prime minister?». New Statesman (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «Margaret Thatcher – a strong leader, but a resolute failure by any other measure». the Guardian (στα Αγγλικά). 18 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «Margaret Thatcher is the UK's greatest post-war Prime Minister, according to poll». Politics Home (στα Αγγλικά). 25 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Matthews, Kent; Minford, Patrick; Nickell, Stephen; Helpman, Elhanan (1987). «Mrs Thatcher's Economic Policies 1979-1987». Economic Policy 2 (5): 59–101. doi:. ISSN 0266-4658. https://www.jstor.org/stable/1344621.
- ↑ Evans, Eric J. (17 Ιουλίου 2018). Thatcher and Thatcherism. Routledge. ISBN 978-0-429-89275-2.
- ↑ https://www.politicshome.com/thehouse/article/charles-powell-the-balance-sheet-of-thatchers-foreign-policy-was-overwhelmingly-positive
- ↑ https://books.google.gr/books?id=LcjXDwAAQBAJ&redir_esc=y
- ↑ Magazine, Smithsonian· Solly, Meilan. «A Brief History of the Falklands War». Smithsonian Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022.